HoofdafbeeldingCurtis GarnerMet dank aan Verve Books
Curtis Garner zegt dat hij altijd al ‘een Grindr-roman’ wilde schrijven omdat hij, net als velen van ons, gemengde gevoelens heeft over de queer hookup-app. “Omdat ik zelf een supergebruiker ben,” zegt hij met een veelbetekenende lach, “was ik zo geïnteresseerd in hoe dit platform mensen de toestemming geeft om anderen slecht te behandelen – om racistisch, femmefobisch of gewoon wreed te zijn.” Garners ontroerende debuutroman Isaak ontvouwt zich door de wijd opengesperde ogen van het titelpersonage, een slimme maar naïeve 17-jarige uit Zuid-Londen die Grindr voor het eerst gebruikt om zijn seksualiteit te verkennen.
“Isaac is heel kwetsbaar en beïnvloedbaar”, zegt Garner als we elkaar ontmoeten in een koffiebar in Oost-Londen. De in Cornwall geboren auteur verhuisde op 18-jarige leeftijd naar de hoofdstad om Creatief Schrijven en Engelse Literatuur te studeren aan de Universiteit van Greenwich, dus hij kent Isaacs stukje Zuid-Londen goed. Sinds hij in 2017 afstudeerde, heeft Garner in de uitgeverij gewerkt, terwijl hij werkte aan het schrijven van een eigen boek. “Ik wilde dat er een tienerhoofdrolspeler in zou zitten, omdat de adolescentie draait om onsamenhangendheid en het niet begrijpen van jezelf”, zegt Garner. “Ik denk dat Isaacs eerste seksuele ervaringen op Grindr het feit versterken dat hij niet weet wat hij doet of wat voor soort persoon hij wil zijn.”
Garners roman geeft de vrolijke onverdraagzaamheid van Grindr goed weer: op de allereerste pagina komt Isaac een profiel tegen waarin staat: „no fur no fat no fem (sic)“. Maar het is niet alleen een Grindr-roman. In plaats daarvan volgt het Isaac terwijl hij een vreselijk giftige relatie aangaat met een oudere man, de 28-jarige Harrison, wiens zelfverzekerde houding een gemene inslag en lagen van zelfbedrog verbergt. „Hij is zeer standvastig in zijn meningen en hoe hij de wereld ziet, en hij is zeer performatief boos“, zegt Garner. ‚En ook al denkt hij dat Isaac dom is, Isaac is de slimme omdat hij zo nieuwsgierig is. Dat is voor mij wijsheid: vragen stellen.”
Onderweg worstelt Isaac met lichaamsdysmorfie die een eetstoornis veroorzaakt, en ziet hij hoe het huwelijk van zijn hardwerkende moeder met Leon, de stiefvader die hem heeft grootgebracht, mislukt. Soms is het schrijven van Garner zo hartverscheurend teder dat het je zal herinneren aan glorieuze (of anderszins) momenten uit je eigen verspilde jeugd. Elders zal het gedrag van Isaac ervoor zorgen dat je met je ogen rolt, omdat het vermijdbaar is, maar tegelijkertijd maar al te herkenbaar. Hoewel hij zijn beste vriendin Cherish intrinsiek begrijpt, kan hij het niet helpen haar gevoelens te kwetsen.
Hier vertelt Garner over enkele van de belangrijkste thema’s in Isaakeen van de meest boeiende en suggestieve debuutromans van 2024.
Nick Levine: Nu je klaar bent, denk je er nog eens over na? Isaak als coming-of-age-roman?
Curtis Garner: Ja, maar ik heb de laatste tijd met die term geworsteld. Iemand zei tegen mij – een oudere man, een vriend van een vriend – dat zijn probleem met de term is dat het suggereert dat je maar één keer in je leven volwassen wordt. (Het suggereert) dat je een Bildungsroman-moment hebt en dan is de rest van je leven een gelukkig einde waarin je een gefixeerde, geweldige mens bent. Maar dit gebeurt natuurlijk niet: je maakt je hele leven fouten. Zijn punt was dat je hele leven lijkt op een coming-of-age-roman, wat een beetje flauw is, maar ook echt waar.
NL: Isaac is 17 en zijn vriend Harrison is 28. Waarom wilde je een relatie schrijven met een behoorlijk groot leeftijdsverschil?
CG: In eerste instantie wilde ik dat de roman meer episodisch zou zijn: Isaac had al deze contacten en leerde dan misschien iets. Maar ongeveer halverwege (het schrijfproces) dacht ik veel na over mijn eigen relaties en hoe ik me voelde op Isaacs leeftijd. Even een kanttekening: dit is geen roman over mij, maar er zijn dingen waarvan ik veronderstel dat ze van mij zijn geleend.
Toen ik 18 of 19 was, had ik een relatie met een man die ongeveer tien jaar ouder was en enorm worstelde met intimiteit. Ik weet nog dat ik dacht dat het een spelletje was: dat ik hem op een dag zou kraken. En op een dag waren we aan het kijken De Kroon op een MacBook in bed en hij rolde gewoon op mijn borst en viel in slaap.
Ik weet nog dat ik dacht: “Ik heb hem gekraakt”, maar dat was natuurlijk niet het geval. Maar dat (inspireerde) een heel belangrijk element van de relatie tussen Isaac en Harrison: dat Isaac uiteindelijk denkt dat hij Harrison op de een of andere manier kan redden. Er staat een stukje in het boek waarin Harrison tegen Isaac zegt: ‚Je kunt niet kiezen hoe je wilt dat iemand van je houdt.‘ Ik denk dat ik het leeftijdsverschil wilde schrijven om het verschil te laten zien tussen hoe een jongere denkt en hoe een oudere denkt.
NL: Denk je dat leeftijdsverschillen in queerrelaties in zekere zin meer geaccepteerd worden? Niet alleen vanwege de twink-papa-dynamiek, maar omdat queer-mensen verbonden zijn door levenservaringen die niet noodzakelijkerwijs verband houden met leeftijd.
CG: Ik wil er niet al te ‚papa-kwesties‘ over doen, maar ik denk wel dat seksuele politiek een grote factor is – er kunnen zeker fetisjen bij betrokken zijn. Maar persoonlijk ben ik opgegroeid in een echt provinciaal deel van de wereld, en ik herinner me dat ik tien jaar geleden naar de Dalston Superstore kwam en zo verliefd was op deze plek waar queer-mensen samenkomen en elkaar vieren. Op die leeftijd verlang je eigenlijk naar een queer mentor, een queer rolmodel, en ik denk dat dat daar ook een groot deel van uitmaakt.
‚Er staat een stukje in het boek waarin Harrison tegen Isaac zegt: ‚Je kunt niet kiezen hoe je wilt dat iemand van je houdt.‘ Ik denk dat ik het leeftijdsverschil wilde schrijven om het verschil te laten zien tussen hoe een jongere denkt en hoe een oudere persoon denkt” – Curtis Garner
NL: Sommige romans met vreemde mannelijke hoofdrolspelers worden terecht bekritiseerd omdat ze geen driedimensionale vrouwelijke karakters bevatten. Maar Isaak heeft er twee: zijn moeder en zijn beste vriendin Cherish. Was je je ervan bewust dat ze niet alleen in relatie tot hem bestonden?
Ik ben de clichématige homoseksuele man in de zin dat ik geobsedeerd ben door mijn moeder. Op familiebijeenkomsten, als de jongens naar de keuken gingen voor een biertje, bleef ik in de woonkamer bij mijn moeder, mijn oma en hun vrienden. Vrouwen zijn voor mij synoniem met veiligheid en comfort op een manier die ik bij mannen gewoon niet voel – zelfs nu nog – dus het schrijven van die karakters ging voor mij vrij gemakkelijk.
Persoonlijk heb ik altijd gemerkt dat vrouwen minder last hebben van hun verwondingen dan mannen. Als Leon de moeder van Isaac bedriegt, gaat zij er min of meer mee door, maar hij probeert zich om te draaien en te zeggen: ‚Nou, dat komt omdat Jij heb dit gedaan.” Ik heb er weer een hekel aan om uit mijn eigen roman te citeren, het klinkt zo onaardig, maar er is een stukje waarin Isaac in wezen zegt dat mannen erover zullen schreeuwen als hen onrecht wordt aangedaan, terwijl vrouwen zich al lang hebben neergelegd bij het feit dat ze dat altijd zullen blijven doen. onrecht aangedaan. Dat vond ik heel belangrijk om te schrijven.
NL: Sorry dat ik eindig met een flauwe vraag, maar wat hoop je dat mensen ervan meenemen? Isaak?
CG: Nee, ik hou van een goedkope vraag, omdat ik een flauw antwoord kan geven! Ik denk dat ik hoop dat queer mensen het lezen en beseffen dat ze feilbaar mogen zijn. De wereld heeft je min of meer geleerd dat je altijd in het kader moet passen van een deugdzaam persoon. Maar je bent ook een driedimensionaal persoon met eigenaardigheden. Je kunt fouten maken en domme dingen doen, en soms ben je egoïstisch en wreed en zelfs een “slecht persoon”. Maar eigenlijk is dat allemaal oké, want het is gewoon menselijk zijn.
Isaak door Curtis Garner wordt uitgegeven door Verve Books en is nu verkrijgbaar.
