Uit een enorme opeenstapeling van gevonden en kant-en-klare consumentenproducten, Portia Munson maakt al meer dan dertig jaar uitgebreide sculpturen en installaties die de nauwelijks verhulde boodschappen en codes onderzoeken die zijn ingebed in massaproductieobjecten.
De kunstenaar, gevestigd in Catskill, New York, begon voor het eerst te werken met gevonden consumentenartikelen zoals plastic figuren en kitsch in 1989 toen ze een vroege versie presenteerde van een felroze assemblage met de titel 'Roze Project: Tafel” voor haar MFA-scriptietentoonstelling aan de Rutgers University.
Munson had roze plastic voorwerpen verzameld om als referentie voor schilderijen te gebruiken, maar na verloop van tijd begonnen ze haar atelier in te halen. „Ik besefte dat het een stuk op zichzelf was“, zegt ze. “Als je een idee hebt en iets dat je wilt uiten, dan zoek je het medium dat die ideeën het beste kan uiten.”
Roze kwam naar voren als een centrale interesse voor Munson toen ze zich begon af te vragen waarom de kleur geassocieerd wordt met vrouwen, vooral baby's en jonge meisjes. Jarenlang verzamelde ze alles wat roze en plastic was en op grote schaal werd vervaardigd, waarbij ze vaak snuisterijen doorzocht op garageverkoop, kringloopwinkels en rommelmarkten.
In de loop van de tijd breidden de stukken van Munson zich uit met meeslepende omgevingen die volledig uit één kleur waren opgebouwd, zoals het met stof gedrapeerde interieur van 'Garden' of de Roze project serie die wordt voortgezet met werken als 'Pink Project: Bedroom'.
Tafels en dienbladen bieden platforms voor Munsons ogenschijnlijk door elkaar gegooide composities, waarbij talloze beeldjes met touw en touw worden samengebundeld, zoals in haar werk. Dienblad serie of de grootschalige ‘Bound Angel’.
'Serving Tray #6' presenteert bijvoorbeeld een mix van keramische en glazen afbeeldingen van vrouwen, vastgebonden met touw en op een zilveren schaal gezet. Munson beschrijft de groep geblinddoekte, geketende figuren als “opofferingsmartelaren, die uitnodigen tot nadenken over wat we als cultuur worden gevoed en wie daar uiteindelijk voor betaalt.”
Getoond op een met stof beklede ovale eettafel, brengt ‘Bound Angel’ tientallen gevonden witte beeldjes en lampen samen, waarvan er vele engelen afbeelden. Munson heeft touw en touw om hun lichamen en gezichten gewikkeld, waarmee hij de beperkingen benadrukt die de samenleving aan vrouwen oplegt en strijd belicht die misschien in het volle zicht verborgen is.
“Dit stuk is er één uit een reeks werken die onderzoeken hoe vrouwelijkheid en het vrouwelijk lichaam in onze cultuur worden afgebeeld”, zegt Munson in een verklaring. Ze voegt eraan toe:
‘Bound Angel’ veracht de onverzadigbare, consumentistische, seksistische en repressieve waardesystemen die de samenleving degraderen. Door deze objecten samen te brengen, benut dit stuk hun collectieve kracht, waardoor hun oorspronkelijke functie om vrouwen te pacificeren, te seksualiseren en te infantiliseren, wordt getransformeerd in een functie van vergelding, confrontatie en kracht.
“Bound Angel” zal te zien zijn op Kunst Basel Miami Beach in de Meridianen area, een sector van de beurs gewijd aan grootschalige installaties, sculpturen en uitvoeringen. De show loopt van 6 tot en met 8 december, waar het werk van Munson wordt gepresenteerd P·P·O·W. Meer informatie over de kunstenaar website.
