Maar toen ‘lesbisch’ steeds meer een label werd om sapphic-gemeenschappen te beschrijven, werd de intracommunautaire discussie over wie onder dat label valt controversieel en soms uitsluitend, vooral voor transgenders, vooral transvrouwen. Het Michigan Womyn’s Music Festival, een lesbisch feministisch muziekfestival dat liep van 1975 tot 2015, had een beroemd trans-uitsluitingsbeleid dat transvrouwen en -femmes verbood het evenement bij te wonen – en na jaren van kritiek besloot de organisatie oprichter van het evenement sloot het af in plaats van het beleid bij te werken. Die transmisogynie – gekoppeld aan de uitroeiing van transmannen en transmasc-mensen die vaak werd bestendigd in cis-lesbische ruimtes onder het mom van feminisme – is een deel van de reden dat het woord vrij recentelijk in sommige kringen werd gezien als op zijn best passe en in het slechtste geval als uitsluitend. . Zelfs de beroemde TERF JK Rowling heeft geassocieerd met anti-trans cis-lesbiennes om haar transmisogynistische opvattingen te rechtvaardigen.
Maar de opkomende generatie Gen Z-lesbiennes is anders gebouwd, en dank Sappho daarvoor. In veel opzichten gekatapulteerd door de opkomst van platforms als TikTok, sapphic online-ruimtes en gewoon een bredere kijk op het woord ‘lesbisch’, is de term teruggewonnen uit de TERF-rand – waar hij nooit thuishoorde – en omvatte hij in plaats daarvan niet-binaire mensen, transmannen en -vrouwen, en lesbiennes van alle ervaringen, inclusief enkele biseksuelen en panseksuelen. Natuurlijk hebben niet-binaire lesbiennes altijd bestaan. Als jongere Gen Z-lesbiennes hebben opgemerkt, schreef Leslie Feinberg (beroemd als een butch-translesbienne). Stone Butch-blueszijn baanbrekende roman over het kruispunt van transmasculiniteit en lesbisch gedrag, in 1993. Jongere lesbiennes bewijzen dat het uitbreiden en verbreden van het gebruik van de term ‚lesbisch‘ niet ahistorisch is; het is eerder geworteld in het feit dat in veel lesbische gemeenschappen altijd transgenders hebben gezeten.
Natuurlijk bestaan er nog steeds lesbische TERF’s, en transfoben zijn nog steeds te vinden onder veel fracties van de LGBTQ+-paraplu. Maar met een opkomende klasse van beroemdheden en artiesten in de voorhoede draagt een nieuwe generatie lesbiennes de term mee naar de toekomst. Zelfs Het L-woordondanks al zijn transfobe blunders toen de film twintig jaar geleden in première ging, geprobeerd de fouten uit het verleden recht te zetten in een aflevering uit 2022 van de Generatie Q opnieuw opstarten. Nu zingen stadions vol hetero’s mee met een lied geschreven door een lesbienne over comp-het, en dat is veelbetekenend! Deze nieuwe generatie lesbiennes zorgt er niet alleen voor dat mensen zich door het woord niet buitengesloten voelen; ze gebruiken het op oneerbiedige, vreugdevolle en ronduit dwaze manieren. “Lez Out juli” nam letterlijk de sociale media over en sloot Brat Summer af met een sapphic twist.
Het netto-effect van al deze verschuivingen is dat het woord zelf minder alarmbellen doet rinkelen bij transgenders, en dat jongere mensen minder bang zijn om trots de term ‘lesbisch’ te claimen. Het is ongetwijfeld een belangrijk jaar geweest voor lesbiennes, misschien wel het grootste jaar tot nu toe. En nu de lat zo hoog ligt, kan ik niet wachten om te zien wat de lesbische popmeisjes 2025 verwezenlijken.
Haal het beste uit wat vreemd is. Meld u aan voor Hen’s wekelijkse nieuwsbrief hier.
