Illinois Bill zou het stemrecht voor duizenden gedetineerde mensen herstellen

In elke verkiezingscyclus sinds 1992 is aan ruim 30.000 mensen in Illinois het stemrecht ontzegd omdat ze in de gevangenis zaten. Tot 2019 raakten nog eens 19.000 mensen hun kiesrecht kwijt omdat ze in provinciale gevangenissen zaten. Dat jaar keurde Illinois echter twee belangrijke wetten goed die de toegang van burgers om te stemmen versterkten.

Het wetsvoorstel ‘Stemmen in de gevangenis’ zorgde ervoor dat mensen die in de gevangenis zaten maar nog niet waren veroordeeld voor een misdrijf, zich konden registreren en hun stem konden uitbrengen. Het wetsvoorstel “Civics in Prison” verplichtte gevangenissen om hun gedetineerde bevolking voor te lichten over het stemproces, inclusief dat hun stemrecht onmiddellijk zou worden hersteld na hun vrijlating.

Bij het ondertekenen van de “Stemmen in de gevangenis” Regering JB Pritzker merkte op: “(W)e zorgt ervoor dat 20.000 mensen die jaarlijks in afwachting van het proces worden vastgehouden, de kans niet missen om hun stem te laten horen.”

Tegenwoordig hebben gouverneur Pritzker en de wetgevers van Illinois de mogelijkheid om hetzelfde te doen voor de 30.000 mensen die gevangen zitten. De ‘Reintegration And Civic Empowerment (RACE) Act’, gesponsord door senator Lakesia Collins van de staat Illinois, zou de echte openbare veiligheid bevorderen door burgers die gevangen zitten opnieuw stemrecht te geven.

Als de RACE-wet wordt aangenomen, zou hij twee zeer belangrijke dingen bereiken. In de eerste plaats vereist het dat verplichte stemcursussen worden gegeven aan het begin van de straf van een persoon, in plaats van vóór zijn vrijlating; en ten tweede kunnen mensen in de gevangenis binnen enkele weken na het begin van hun straf stemmen.

Illinois zou niet de eerste staat zijn die mensen in de gevangenis laat stemmen. Maine En Vermont momenteel niet het recht ontnemen van gedetineerde mensen. Sommigen die gevangen zitten in Alabama En Mississippi kunnen stemmen, evenals alle inwoners van Washington, gelijkstroom, zelfs als ze worden vastgehouden in het Federal Bureau of Prisons. (De ‘Inclusieve Democratiewet’ die federale wetgevers in 2023 introduceerden, zouden elke gedetineerde Amerikaanse burger het recht garanderen om te stemmen bij federale verkiezingen.)

Momenteel kan geen enkele persoon die gevangen zit door het Illinois Department of Corrections stemmen. Voor ongeveer 4.300 van hen, die waarschijnlijk in de gevangenis zullen sterven, betekent dit feitelijk een levenslang stemverbod.

Dit was niet altijd het geval. In 1970, lang voordat de massale opsluiting de kop opstak, zaten er in de hele staat Illinois slechts 6.000 mensen gevangen. Geen van hen werd veroordeeld tot levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating of de facto levenslange gevangenisstraffen. Ze zouden allemaal – met uitzondering van het handjevol dat veroordeeld is tot executie – binnen twaalf jaar in aanmerking kunnen komen voor vervroegde vrijlating, ongeacht de misdaad die ze hebben begaan.

In de komende decennia zou in Illinois de voorwaardelijke vrijlating worden afgeschaft (1978); Levenslange gevangenisstraffen (1978); automatische overdracht van minderjarigen aan de volwassenenrechtbank (1984); de Truth-in-Sentencing Act (1998); vuurwapenverbeteringen (jaren 2000), waarvoor een extra gevangenisstraf van 15 jaar tot levenslang nodig was voor elk geweldmisdrijf gepleegd met een vuurwapen; en onder meer de Habitual Criminal Act (1978). Als gevolg van dit inhumane strafbeleid zou de gevangenisbevolking groter worden 49.401 in 2013 – ruim acht keer zoveel als in 1970.

De politie van Chicago en het Openbaar Ministerie van Cook County State bestaan ​​al lang een cultuur van wangedrag dat resulteerde in honderden, zo niet duizenden, mensen die erin werden geluisd, ten onrechte werden veroordeeld en veroordeeld tot talloze jaren (of de rest van hun leven) in de gevangenis. Er zijn talloze gevallen waarin onschuldige mensen worden vrijgesproken nadat ze tientallen jaren in de gevangenis hebben gezeten. Deskundigen zijn het erover eens dat dit slechts het topje van de ijsberg is en dat nog veel meer mensen in de gevangenis zitten. Het feit dat hun het stemrecht wordt ontzegd terwijl ze in de gevangenis zitten, vergroot alleen maar de schade die de staat veroorzaakt. Er zijn immers geen inhaalstemmingen als iemand eenmaal is vrijgesproken.

(Veel van de mensen die in gevangenissen in Illinois zaten, van wie sommigen ook ten onrechte waren veroordeeld, werden als minderjarige veroordeeld voor misdaden. In de jaren tachtig begon Illinois, bijgestaan ​​door de valse en hyperbolische bewering dat er een komende stroom van jeugdige superpredators zou komen, automatisch het overbrengen van jongeren die voor bepaalde misdaden waren gearresteerd naar de volwassenenrechtbank. Daar kregen ze gevangenisstraffen voor volwassenen, zoals levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating en andere lange gevangenisstraffen die de facto neerkomen op levenslange gevangenisstraffen. waarvan uiteindelijk ook een levenslang stemverbod geldt.)

Het zou inmiddels voor iedereen duidelijk moeten zijn dat het demoniseren, uitsluiten en opsluiten van mensen nadat ze een misdaad hebben begaan, niets doet om misdaad af te schrikken. Het ontnemen van hun rechten geldt ook niet. Het Canadese Hooggerechtshof legde in 2002 uit dat het ontzeggen van het stemrecht aan mensen in de gevangenis “meer kans geeft op boodschappen die het respect voor de wet en de democratie ondermijnen dan op boodschappen die deze waarden versterken”, omdat “(de) legitimiteit van de wet en de verplichting om te gehoorzamen de wet vloeit rechtstreeks voort uit het stemrecht van elke burger.” Het Hof merkte op dat “het ontzeggen van het stemrecht aan gevangenen neerkomt op het verlies van een belangrijk middel om hen democratische waarden en sociale verantwoordelijkheid bij te brengen.”

Lang geleden in 1873, de beroemde suffragist Susan B. Anthony betoogde dat zodra je iemand zijn recht op een stem in de regering ontneemt, je hem (of haar) degradeert van de status van staatsburger van de republiek tot die van een onderdaan … hulpeloos, machteloos …. Cara Suvalldie in 2022 in de Rutgers University Law Review schreef, citeerde een CIRCLE-studie waaruit bleek dat “(i) interactie met het strafrechtsysteem een ​​belangrijke manier is waarop een dergelijk gevoel van machteloosheid en vijandigheid tegenover autoriteit wordt gegenereerd.” Suvall ontdekte dat “wanneer jonge kiezers zich machteloos voelen, wat ze vaak doen door criminalisering in het algemeen en het ontnemen van kiesrecht in het bijzonder, ze minder snel zullen gaan stemmen.” Het is veelbetekenend dat mensen die wel stemmen wanneer het recht na hun vrijlating wordt hersteld, dat ook doen minder kans om weer in de gevangenis te belanden.

De RACE Act geeft nu de Illinois Algemene Vergadering en gouverneur de kans om een ​​gigantische stap te zetten in het herstel van de democratie door mensen in de gevangenis opnieuw stemrecht te geven en hen eerder tijdens hun opsluiting voor te lichten over hun stemrecht. Als Suvall merkt op: “stemmen is verslavend: als iemand eenmaal heeft gestemd, is de kans groter dat hij of zij doorgaat met stemmen.” Het aanmoedigen van deelname aan democratische processen zal meer voor de openbare veiligheid betekenen dan het ontnemen van rechten aan mensen ooit zal doen.

De auteur bedankt Mira Reddy voor haar hulp bij het samenstellen van dit artikel op basis van berichten die via het berichtensysteem van de gevangenis zijn verzonden.