Ik ben Sereyrath “Eén” Vanmomenteel opgesloten in het Moshannon Valley Processing Center, de grootste immigratie- en douanehandhavingsgevangenis (ICE) in het noordoosten van de VS.
Mijn ervaringen met ICE onthullen een cruciale waarheid: massale opsluiting is ingebed in de Amerikaanse cultuur, en detentie van immigranten is eenvoudigweg een verlengstuk van het gevangenissysteem.
Ik heb in gevangenissen, gevangenissen en ICE-detentiecentra gezeten, en ze voelen allemaal hetzelfde. Elke dag zie ik prikkeldraad, mis ik belangrijke mijlpalen en word ik geconfronteerd met de verwoestende mogelijkheid dat ik mijn dierbaren nooit meer zal zien als ik wordt gedeporteerd.
Nadat ik vijf jaar had uitgezeten wegens een geweldloze drugsveroordeling, was ik dankbaar voor mijn vervroegde vrijlating uit de staatsgevangenis afgelopen oktober. Maar na mijn overplaatsing naar het Moshannon Valley Processing Center op de dag dat ik mijn vrijheid had moeten vieren, maakte de dreigende dreiging van mijn deportatie mij echter doodsbang. Gelukkig heeft ICE mij in januari vrijgelaten na 87 dagen in hechtenis te hebben gezeten. Toen ik terugkeerde naar Philadelphia, beloofde ik mijn vrijheid niet als vanzelfsprekend te beschouwen. Ik voldeed aan de voorwaardelijke vrijlating en het ICE-toezicht, waarbij ik me concentreerde op het teruggeven aan mijn gemeenschap – vooral door het steunen van Zuidoost-Aziaten die op het punt stonden te worden gedeporteerd.
Maar mijn tijd met mijn dierbaren werd afgebroken. Op 15 augustus, ICE heeft mij opnieuw aangehoudenzonder rekening te houden met de steun van meer dan 1.000 mensen, waaronder gemeenteraadsleden en een senator uit Pennsylvania.
Weer terug zijn in het Moshannon Valley Processing Center voelt als een déjà vu, maar dan erger. De gevangenis is geworden gewelddadigeren ondanks dat mijn zaak bij de immigratierechtbank is heropend, staat ICE erop mij op te sluiten. Er wordt beweerd dat ik een gevaar voor de samenleving ben vanwege mijn geweldloze overtuiging uit het verleden. Toen ik opgroeide als vluchtelingenkind in het zuidwesten van Philadelphia, werd ik omringd door politiegeweld en systematische opsluiting. Het is dan ook ironisch dat ICE-labels mij als gevaar.
Op 15 augustus arresteerde ICE mij opnieuw, zonder rekening te houden met de steun van meer dan duizend mensen, waaronder gemeenteraadsleden en een senator van de staat Pennsylvania.
Ik ben geboren in een Thais vluchtelingenkamp nadat mijn ouders eind jaren zeventig aan de genocide van de Rode Khmer in Cambodja waren ontsnapt. Mijn familie heeft nog steeds moeite om te genezen van het oorlogstrauma. Toch lijkt genezing onmogelijk in een land waar wapengeweld, armoede, racisme en het intensievere toezicht op immigranten oorlogsomstandigheden nabootsen. De afgelopen veertig jaar voelt het alsof de VS mijn familie meedogenloos opnieuw hebben getraumatiseerd door een onrechtvaardig immigratiesysteem. Mijn opsluiting heeft niet alleen gevolgen voor mij, maar ook voor mijn vijf broers en zussen, twaalf neven en nichten, en talloze vrienden die samen met mij lijden.
Immigratiegevangenissen worden gedreven door hebzucht van bedrijven. De federale overheid betaalt de GEO Group, een particuliere onderneming die veel gevangenissen beheert, $3,4 miljoen per maand om het Moshannon Valley Processing Center te exploiteren. Elk jaar verhoogt het Congres de financiering voor ICE, en elk jaar stijgt het aantal mensen dat in immigratiegevangenissen wordt vastgehouden. Van Bush tot Obama groeide ICE uit tot een strafsysteem met weinig toezicht. Trump maakte het nog brutaler, en Biden heeft hetzelfde pad gevolgd. Ondanks de oproep tot ‘gezond verstand’-oplossingen door vice-president Kamala Harris, is er niets zinnigs aan een immigratiesysteem dat bedrijven ten goede komt en niet-burgers traumatiseert.
De VS hebben mijn familie meedogenloos opnieuw getraumatiseerd door een onrechtvaardig immigratiesysteem.
Nu zijn we op weg naar een tweede presidentiële termijn onder Donald Trump, die belooft de ‘grootste deportatieoperatie in de Amerikaanse geschiedenis’ te zullen leiden. Het lijkt erop dat Trump deze beloften zeker zal nakomen, aangezien hij deze week extremisten heeft uitgekozen Stephan Molenaar En Tom Homan – die tijdens zijn eerste regering het ‘gezinsscheidingsbeleid’, dat immigrantenkinderen van hun ouders rukte, doordrukte – om het immigratiebeleid vorm te geven tijdens zijn tweede regering.
Als ik dit nieuws hoor, word ik vervuld van angst, wetende dat deze mensen de vuurstorm van de onderdrukking van de ICE nog verder zullen versterken door te handelen naar hun racistische, xenofobe retoriek, waarbij ze immigranten de schuld geven van de problemen van ons land, ook al zijn deze beschuldigingen niet op feiten gebaseerd. Ik word er echter aan herinnerd dat ik de onderdrukking van ICE onder de regering-Biden al heb ervaren. Dit land heeft misschien een andere grens-tsaar, maar het zal de doelstellingen van ICE-werknemers niet veranderen, die vastbesloten zijn immigranten en vluchtelingen met alle mogelijke middelen te deporteren, ongeacht wie er president is.
Ongeacht mijn diensttijd en individuele omstandigheden blijft ICE mij behandelen als een wegwerpcrimineel. Het systeem hanteert een one-size-fits-all aanpak, waarbij mijn vervroegde vrijlating, mijn veertigjarige verblijf in de VS en de uitgebreide steun die ik vanuit mijn gemeenschap krijg, buiten beschouwing worden gelaten.
Ik heb al een zware strijd gevoerd in de strijd voor mijn vrijheid onder de regering-Biden, en ik weet dat het onder Trump alleen maar moeilijker zal worden.
Ik heb veel niet-burgers gezien die wanhopig op zoek waren naar verlossing De gruwelijke omstandigheden van het Moshannon Valley Processing Center – hun rechten ondertekenen en hun deportatie aanvaarden. Slechts 16 procent van de gedetineerde niet-staatsburgers heeft juridische vertegenwoordiging, en de meesten komen uit arme zwarte en bruine gemeenschappen, waar ze misschien geen Engels of ons rechtssysteem begrijpen. Hoe kunnen ze zich in vredesnaam verdedigen tegen overheidsadvocaten met onbeperkte middelen in rechtbanken met door de overheid benoemde rechters? Het systeem van immigratiegevangenissen van ICE doet niets anders dan de gerechtigheid belemmeren, onze menselijkheid negeren en onze rechten schenden.
Ik neem de volledige verantwoordelijkheid voor mijn daden uit het verleden die verband houden met mijn drugsveroordeling en begrijp de schade die mijn keuzes hebben veroorzaakt. Maar geïsoleerd zijn van mijn familie vanwege iets waarvoor ik al een tijd heb uitgezeten, is zeer wreed. Ik blijf hoopvol, maar ik ben diep bang voor de nieuwe regering. Ik heb al een zware strijd gevoerd in de strijd voor mijn vrijheid onder de regering-Biden, en ik weet dat het onder Trump alleen maar moeilijker zal worden. Ik vraag mezelf voortdurend af waarom ik weer in de gevangenis zit, terwijl ik alleen maar mijn leven wil veranderen. Ik verdien een kans om mijn gemeenschap te dienen. Ik vraag eenvoudigweg dat ik en anderen die door de ICE gevangen zitten, als menselijke wezens worden behandeld – Biden, bevrijd ons nu!
Truthout bereidt zich voor om de agenda van Trump te vervullen, met weerstand bij elke bocht
Beste Waarheid Gemeenschap,
Als je vandaag woede, moedeloosheid, verwarring en diepe angst voelt, ben je niet de enige. Wij voelen het ook. Wij zijn hartzeer. Geconfronteerd met de fascistische agenda van Trump maken we ons wanhopig zorgen over de meest kwetsbare mensen onder ons, inclusief onze dierbaren en iedereen in de wereld. Waarheid gemeenschap, en onze geest raast een miljoen kilometer per minuut om te proberen in kaart te brengen wat er allemaal moet gebeuren.
We moeten onszelf de ruimte geven om te rouwen en onze angst te voelen, onze woede te voelen, en de grimmige waarheid voorop te houden dat miljoenen echte mensenlevens op het spel staan. En tegelijkertijd moeten we aan de slag, de balans opmaken van onze middelen en ons voorbereiden om ons met volle kracht in de beweging te storten.
De journalistiek is een spil van die beweging. Zelfs terwijl we aan het wankelen zijn, verzamelen we alle energie die we kunnen om het hoofd te bieden aan wat gaat komen, omdat we weten dat het publiceren van de waarheid een van de scherpste wapens tegen het fascisme is.
Er zijn veel angstaanjagende plannen voor de Trump-agenda, en we zijn van plan ons te wijden aan een grondige rapportage over elk daarvan en, cruciaal, aan het in kaart brengen van de bewegingen die zich ertegen verzetten. We erkennen ook dat Trump een ernstige bedreiging vormt voor de journalistiek zelf, en dat we dit vanaf het begin serieus moeten nemen.
Vorige week gingen we met ons vieren zitten om een aantal moeilijke maar noodzakelijke gesprekken te voeren Waarheid onder een presidentschap van Trump. Hoe zouden we onze publicatie verdedigen tegen een lawine van extreemrechtse rechtszaken die ons failliet willen laten gaan? Hoe kunnen we onze verslaggevers beschermen als ze uitbraken van politiek geweld moeten verslaan of als ze het doelwit zijn van de autoriteiten? Hoe kunnen we dringend de praktische analyse, hulpmiddelen en bewegingsverslaggeving produceren die u nu nodig heeft – door onze normale routines te doorbreken om een angstaanjagend moment tegemoet te treden op een manier die u het beste van dienst is?
Het zullen zware, beangstigende vier jaar worden om op sociale rechtvaardigheid gebaseerde journalistiek te produceren. We moeten nieuws, strategie, bevrijdende ideeën, instrumenten en bewegingsbevorderende oplossingen leveren met een kracht die we nog nooit eerder hebben gehad. En tegelijkertijd moeten we dringend ons vermogen daartoe beschermen.
We weten dat dit zo'n pijnlijk moment is en donaties zijn begrijpelijkerwijs het laatste waar u aan denkt. Maar we moeten om uw steun vragen, die op een nieuwe en dringende manier nodig is.
We beloven dat we in een nog hogere versnelling zullen schakelen om u waarheidsgetrouw nieuws te brengen dat de desinformatie, het vitriool, de haat en het geweld tegengaat. We beloven analyses te zullen publiceren die zullen voldoen aan de behoeften van de bewegingen waar we allemaal op vertrouwen om de komende vier jaar te overleven en zelfs aan de toekomst te bouwen. We beloven dat we responsief zullen zijn en u zullen erkennen als leden van onze gemeenschap met een cruciale rol en stem in dit werk.
Graaf alsjeblieft diep als je kunt, maar een donatie van welk bedrag dan ook zal een werkelijk betekenisvolle en tastbare actie zijn op dit cataclysmische historische moment. We zijn momenteel op zoek naar 300 nieuwe maandelijkse donateurs in de komende 4 dagen.
Wij zijn bij je. Laten we er alles aan doen om samen vooruit te komen.
Met liefde, woede en solidariteit,
Maya, Negin, Saima en Ziggy
