Hoe zondagochtendnieuwsshows een anti-Palestijnse agenda voor Washington promoten

Een overzicht van de berichtgeving over Palestina-Israël voor een jaar door vier nieuwsshows op zondagochtend – NBC’s Maak kennis met de persABC’s Deze week met George StephanopoulosCBS Confronteer de natieen die van CNN Staat van de Unie met Jake Tapper en Dana Bash – onthult een verrassende statistiek: met uitzondering van één interview, werd in de zondagse shows twaalf maanden lang de zogenaamde ‘Israël-Hamas-oorlog’ besproken en besproken zonder met een enkele Palestijn of Palestijnse Amerikaan te spreken.

Bovendien blijkt uit het onderzoek dat deze programma’s blijk geven van een consistente anti-Palestijnse vooringenomenheid. Ze gebruiken selectief emotionele woorden om alleen Israëlische slachtoffers te beschrijven, negeren Palestijnse slachtoffers van menselijke schilden en verkrachtingen, en zetten routinematig Israëlische functionarissen op het podium die op geloofwaardige wijze zijn beschuldigd van oorlogsmisdaden – met name de Israëlische premier Benjamin Netanyahu.

U kunt de volledige dataset voor dit onderzoek vinden hier.

De zondagshows zijn een nuttige barometer voor de prioriteiten van de reguliere Amerikaanse media – niet omdat ze enorme kijkcijfers opleveren, maar omdat ze zo zijn De Atlantische Oceaan gewezen in 2018 bepaalden zij “de agenda” voor Washington. Zoals NYU-professor journalistiek Jay Rosen notities“Ze kristalliseren de consensuspraktijk in de journalistiek, en tonen in het klein de relatie ervan met de politieke klasse.” Als zodanig zullen we de zondagshows gebruiken als een representatief voorbeeld van een bredere institutionele mediavooringenomenheid ter ondersteuning van de Israëlisch-Amerikaanse militaire campagne in Gaza – een campagne die Amnesty International onlangs heeft aangekondigd. bepaald genocidaal zijn.

In de 208 afleveringen van de nieuwsprogramma’s op zondagochtend van 8 oktober tot 6 oktober – 52 afleveringen van elk van NBC’s Maak kennis met de persABC’s Deze weekCBS Confronteer de natieen die van CNN Staat van de Unie– er zijn 2.557 vermeldingen van Gaza geweest. Er was in deze periode slechts één Palestijnse of Palestijns-Amerikaanse gast tijdens alle shows: Husam Zomlot, de Palestijnse ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk, die verscheen in een zeven minuten Confronteer de natie interview op 5 november 2023. Daarentegen waren er twintig keer Israëlische gasten aanwezig in de shows: overheidsfunctionarissen of families van Israëlische gijzelaars. Netanyahu alleen al verscheen vijf keer: één keer op elk van de drie netwerkshows en twee keer op CNN Staat van de Unie. (functionarissen van het Witte Huis verschenen 59 keer – meestal nationaal veiligheidsadviseur Jake Sullivan, nationaal veiligheidscommunicatieadviseur John Kirby van het Witte Huis en minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken.)

In geen van de shows waren Palestijnse academici, activisten of woordvoerders van mensenrechtenorganisaties te zien. En hoewel politici en overheidsfunctionarissen doorgaans de gastenlijsten voor deze programma’s domineren, was de Palestijns-Amerikaanse vertegenwoordiger Rashida Tlaib nooit te zien. Sterker nog, ze is sinds 2019 niet meer in een van de shows verschenen. (Staat van de UnieJake Tapper en Dana Bash namen het wel over time-out in september om Tlaib te besmeuren door de gouverneur van Michigan, Gretchen Whitmer, te vragen of de uitspraak van Tlaib dat er mogelijke anti-Palestijnse vooroordelen bestonden in het kantoor van de procureur-generaal van Michigan, antisemitisme vormde.)

Netanyahu, een belangrijke deelnemer aan het conflict, is duidelijk een relevant persoon om te interviewen – alleen niet op de manier waarop de zondagse shows dat deden. De ankers op ABC, CBS en NBC zouden onder meer zijn een of twee semi-moeilijke vragenmeestal over hongersnood en/of geloofwaardige beschuldigingen van oorlogsmisdaden. Maar ze lieten Netanyahu vooral zijn gespreksonderwerpen doornemen regelrechte leugens zonder zinvolle tegenreactie.

Bash van CNN, die Netanyahu interviewde beide keren dat hij verscheen Staat van de Uniedeed niet eens alsof hij hem ter verantwoording zou roepen. In haar eerste sollicitatiegesprekVanaf november 2023 begon ze met het aanvaarden van het uitgangspunt dat het Al-Shifa-ziekenhuis in Gaza-stad zich bovenop een ‘Hamas commando- en controlecentrum’ bevond (een bewering later ontkracht door De Washingtonpost), en uitte vaag zijn bezorgdheid over ‘patiënten in het ziekenhuis’. Ze vroeg Netanyahu niet om enig bewijs voor de bewering te presenteren. Ook ging zij niet dieper in op de kwestie van de Israëlische oorlogsmisdaden. In plaats daarvan herhaalde ze de milde kritiek van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken over de vraag of er wel of niet “te veel burgers zijn omgekomen”, met de implicatie dat er een ongedefinieerd niveau bestaat van acceptabele Palestijnse burgerdoden.

In haar tweede gesprek met Netanyahu vermeed Bash vanaf maart 2024 kwesties van burgerdoden helemaal. Ze vermeed ook opnieuw alle vragen over geloofwaardige beschuldigingen van oorlogsmisdaden en opzettelijke hongersnood, en speelde in plaats daarvan veilig binnen de grenzen van de binnenlandse Israëlische politiek en de vraag of Netanahyu ‘nieuwe verkiezingen zou moeten uitschrijven’.

Dubbele standaarden

De discrepantie tussen het soort taal dat tijdens de zondagshows werd gebruikt om geweld tegen Israëli’s te beschrijven versus geweld tegen Palestijnen kwam ook duidelijk naar voren – consistent met de asymmetrie van emotionele woorden in afdrukken En kabel nieuws media die we in onze eerdere analyses hebben uiteengezet.

Het aantal Palestijnse sterfgevallen is veel groter dan dat van Israëliërs sommige telt 150 tegen 1. Terwijl Palestijnse militanten op 7 oktober meer dan 800 Israëlische burgers doodden, zijn sindsdien ongeveer 20.000 Palestijnse kinderen gedood (het aantal is waarschijnlijk veel hoger). Tienduizenden Palestijnse kinderen zijn ooit verminkt 10 kinderen per dag moest één of beide benen geamputeerd worden. Negentienduizend kinderen zijn wees geworden. A recente studie van de liefdadigheidsinstelling War Child Alliance ontdekte dat 96 procent van de kinderen in Gaza het gevoel heeft dat hun dood op handen is en dat bijna de helft wil sterven als gevolg van het trauma dat ze hebben meegemaakt. Uit het onderzoek bleek ook dat 92 procent van de kinderen in Gaza ‘de realiteit niet accepteerde’, 79 procent last had van nachtmerries en 73 procent symptomen van agressie vertoonde.

De gemiddelde mediaconsument zou totaal onwetend zijn van dit scheve burgerlijden als hij naar de zondagse shows kijkt – hij zou zelfs de tegenovergestelde indruk hebben. Het woord ‘bloedbad’ werd 33 keer gebruikt om geweld tegen Israëli’s te beschrijven, en slechts twee keer tegen Palestijnen. Het woord ‘slachting’ werd 33 keer gebruikt om geweld tegen Israëli’s te beschrijven, en slechts drie keer voor Palestijnen. Het woord ‘brutaal’ werd 79 keer gebruikt voor Israëli’s en vier keer voor Palestijnen.

Ondanks geloofwaardig rapporten van de massale verkrachting van Palestijnse gevangenen en velen gedocumenteerd gevallen van het Israëlische leger dat Palestijnen als menselijk schild gebruikte, werden berichten dat Israël dit deed niet één keer vermeld tijdens de zondagshows. Beweringen over massaverkrachtingen tegen Israëliërs werden echter vijftien keer genoemd, en de term ‘menselijke schilden’ werd gebruikt om zogenaamd acties van Palestijnen 37 verschillende keren.

De shows gebruikten de twijfelzaaiende pejoratieve kwalificatie 31 keer “door Hamas gerund” bij het aanhalen van Palestijnse burgerdoden (zoals in “volgens het door Hamas geleide Ministerie van Volksgezondheid”), terwijl het aanhalen van Israëlische sterfgevallen telt als feitelijke feiten zonder enige bron. De term ‘recht om zichzelf te verdedigen’ werd 149 keer gebruikt, allemaal met betrekking tot Israël. Er is nooit door presentatoren, verslaggevers of gasten gezegd dat Palestina of de Palestijnen een dergelijk recht bezitten. “Israëlische gijzelaars” werden 835 keer genoemd, terwijl “Palestijnse gevangenen” 52 keer werden genoemd, en elke keer was dit alleen in de context van een gevangenenruil als gevolg van de vrijlating van de Israëlische gijzelaars. Er was geen verslaggeving over, het interviewen van families van, of het erkennen van de duizenden Palestijnse gijzelaars in Israëlische detentiecentra, die jarenlang zonder proces wegkwijnden.

Antisemitisme werd 65 keer genoemd tijdens de zondagshows tijdens onze onderzoeksperiode, terwijl ‘islamofobie’ of anti-moslim/anti-Palestijns racisme slechts vier keer werd genoemd.

De algemene toon van de berichtgeving was onkritisch over de Amerikaanse betrokkenheid bij de ‘Hamas-Israël oorlog’ en bleef veilig binnen de beperkte grenzen van ‘Doen de VS genoeg om burgers te beschermen?’ handwringen. In overeenstemming met de vorige aflevering in onze serie werd in vrijwel de hele discussie over Gaza de VS afgeschilderd als een humanitaire macht die werkt aan een staakt-het-vuren en probeert de schade aan de burgerbevolking te beperken, in plaats van wat de VS objectief is: een actieve deelnemer aan één kant van het conflict. Tijdens de shows lieten Biden-functionarissen herhaaldelijk optreden, schijnbaar wanneer ze maar wilden. Sullivan verscheen 21 keer, Kirby 16 keer en Blinken 10 keer. Allen schilderden de regering af als een derde partij die zich inzet voor vrede en humanitaire hulp – een portret dat bijna geheel onbetwist was. Voor zover er zeldzame lastige vragen werden gesteld, impliceerden ze dat milde kritiek over de onwil van de VS om Israël in toom te houden.

Voor zover er sprake was van kritische berichtgeving of interviews, ging het over excessen en uitvoering. Er werd in geen enkele show melding gemaakt van de duizenden Palestijnse gijzelaars wordt vastgehouden door Israël, waar geen melding van wordt gemaakt apartheidgeen melding gemaakt van de wijdverbreid seksueel misbruik van Palestijnse gevangenengeen discussie over de belegering, herhaalde bombardementen en een hongerbeleid die vóór 7 oktober tegen Gaza werd gevoerd. Er vond eenvoudigweg een ‘brutale’ ‘bloedbad’ en ‘afslachting’ van Israëli’s plaats, daarna een ‘verdedigingsoorlog’, gevolgd door enkele ongelukkige maar onvermijdelijke ‘buitensporige burgerdoden’, die de schuld van Hamas waren. welke gebeurtenis dan ook. Alles wat dit verhaal ingewikkelder had kunnen maken – vooral een interview met een Palestijn – werd vermeden. In plaats daarvan werden degenen die zich tot de zondagse shows wendden om de gebeurtenissen te begrijpen of politieke prioriteiten voor de komende week vorm te geven, gevoed met een consistent dieet van oppervlakkig moraliseren, softbal-interviews met Amerikaanse en Israëlische functionarissen, en volkomen eenzijdige empathie en humanisering.