Wat de federale agentschappen betreft, zijn de Amerikaanse ministerie van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling krijgt niet veel aandacht in het nieuws. Dan is het logisch De keuze van Donald Trump om het te leidenvoormalig functionaris van de Trump-regering en voormalig wetgever van de staat Texas, Scott Turner, kreeg niet hetzelfde niveau van kritiek als veel van de andere opvallende keuzes van de verkozen president.
Maar de achtergrond van Turner onderstreept hoe armzalig zijn keuze is voor een bureau dat belast is met het huisvesten van veel van Amerika’s meest kwetsbare mensen. Turners harde rechtse standpunten over het huisvestingsbeleid zijn een voorbode van hoe hij waarschijnlijk het doel van de organisatie die hij moet leiden zal ondermijnen. Het herinnert ons eraan dat de beloften van Trumps campagne om de grieven over de kosten van levensonderhoud aan te pakken een schertsvertoning waren.
Uit de staat van dienst van Turner blijkt dat hij zich inzet voor indirecte en vaak ineffectieve programma’s om de armen te helpen.
Het doel van HUD is om Amerikanen te helpen in hun huisvestingsbehoeften te voorzien, onder meer door huursteun voor huishoudens met lage inkomens, hypotheekverzekeringen en het bestrijden van huisvestingsdiscriminatie. Het uitgangspunt is dat de overheid een serieuze rol te spelen heeft op de huizenmarkt. Maar uit Turners staat van dienst blijkt dat hij zich inzet voor indirecte en vaak ineffectieve programma’s om de armen te helpen, en dat hij in sommige gevallen regelrechte tegenstand heeft om hen te helpen.
Als hoofd van Trumps White House Opportunity and Revitalization Council tijdens Trumps eerste ambtstermijn pleitte Turner voor ‘opportunity zones’, een concept dat ogenschijnlijk bedoeld was om belastingvoordelen aanbieden voor investeringen in geselecteerde gemeenschappen met lage inkomens onder de belastingwet van Trump uit 2017. Maar deze groep faalde in dat doel in oefening: Gebieden met lage inkomens werden grotendeels verwaarloosd, terwijl financieel welvarende gebieden deels vanwege investeringen ontvingen politiek verbonden spelers stuurden de aanduidingen van „kanszones“. en investeringen in gebieden die hun eigen portemonnee ten goede kwamen. Als PBS gerapporteerd in 2021“Er zijn 8.764 kansenzones in het hele land. In 2019 kreeg 84 procent van de Opportunity Zones helemaal geen geld, en de helft van het geld ging naar de best afgestelde 1 procent van de zones.” (Opmerkelijk, economisch bloeiende binnenstad van PortlandOregon, werd aangewezen als kansenzone, en a Ritz Carlton-complex behoorde tot de begunstigden.) Niets van dit alles is bemoedigend voor zover Turner een standpunt inneemt dat bedoeld is om mensen in nood te helpen.
En rapportage van ProPublica laat zien dat Turner tijdens twee termijnen als lid van het Huis van Afgevaardigden in de jaren 2010 standpunten innam die mensen in nood op het gebied van huisvestingsbeleid schaadden:
Turner steunde een wetsvoorstel dat ervoor zorgde dat verhuurders appartementen aan aanvragers konden weigeren omdat ze federale huisvestingssteun ontvingen. Hij verzette zich tegen een wetsvoorstel om betaalbare huurwoningen uit te breiden. Hij stemde tegen de financiering van publiek-private partnerschappen ter ondersteuning van daklozen en tegen twee wetsvoorstellen die louter opriepen om dakloosheid onder jongeren en veteranen te bestuderen.
Hoe onverstandig deze keuze ook is, het is ook heel logisch. Turner’s instincten op het gebied van huisvesting komen overeen met de richtlijnen van Project 2025, het rechtse beleidsprogramma en personeelsdatabase die Trump niet overtuigend afgewezen op het campagnespoor en heeft sindsdien teruggekeerd voor het aannemen van personeel. Als ProPublica rapportenProject 2025 roept onder meer op tot „bezuinigingen op betaalbare huisvesting, het intrekken van regelgeving die woningdiscriminatie bestrijdt, het verhogen van de werkeisen en het toevoegen van tijdslimieten voor huurbijstand en het afschaffen van beleid tegen dakloosheid.“
Een groot deel De reden waarom Trump het Witte Huis opnieuw won, is te wijten aan de wijdverbreide woede over de inflatie en het algemene gevoel dat de basiskosten van levensonderhoud te hoog zijn. Voor zover we kunnen zien, zal het federale huisvestingsbeleidsprogramma van Trump dat probleem alleen maar erger maken.
