Illustratie: Kagan McLeod
In onze beperkte serie ‚How I’ll Get It Done‘ vertellen opkomende progressieve sterren aan de Cut hoe ze van plan zijn te vechten voor een betere toekomst.
Arizona heeft misschien voor verzending gestemd Donald Trump terug naar het Witte Huis, maar de kiezers in het 3e Congresdistrict van de staat kozen ook Yasmin Ansaride eerste Iraans-Amerikaanse Democraat die ooit heeft gediend en het jongste lid van het komende Congres. De 32-jarige inwoner van Arizona en dochter van immigranten heeft al een lang politiek cv. Ze kreeg het politieke virus op de middelbare school te pakken toen ze werkte aan de verkiezing van Barack Obama voor zijn eerste termijn. In 2014 was ze klimaatadviseur bij de Verenigde Naties en werkte ze samen met het team dat het Klimaatakkoord van Parijs tot stand bracht. Vervolgens verruilde ze het beleid voor de politiek nadat ze verontwaardigd was over de eerste termijn van Trump, en in 2020 werd ze de jongste vrouw die ooit in de gemeenteraad van Phoenix werd gekozen.
Maar ondanks al haar overwinningen heeft Ansari niet veel gevierd. In plaats daarvan bereidt ze zich voor op de verdediging van haar meerderheids-Latino-district Trumps belofte om massale deportaties uit te voeren op dag één. Klimaatverandering staat ook hoog op haar prioriteitenlijst. “Phoenix is een van de snelstgroeiende steden die ook zwaar wordt getroffen door klimaatcatastrofes zoals hitte en droogte”, zegt ze. Alleen al afgelopen zomer zag haar district temperaturen tot wel 118 graden en waren er meer dan 300 mensen waarschijnlijk overleden als gevolg van hittegerelateerde ziekten. De inzet kan niet hoger zijn en het kan de nieuwe regering niets schelen. Daarom is Ansari al hard aan het werk. Slechts twee weken nadat ze haar zetel had gewonnen, was ze dat ook gekozen Eerstejaarsvoorzitter van het Huis Democraten.
The Cut sprak met Ansari over de voorbereiding op Trump 2.0, de generatiestrijd op Capitol Hill en hoe het was om haar race te winnen op een avond waarop haar partij overweldigend verloor.
Hoe was de verkiezingsavond voor jou? U won, net als de verkozen senator Ruben Gallego, wiens zetel u nu bekleedt. Maar de Democratische Partij als geheel verloor uw staat en het Witte Huis. Hoe was het om dat allemaal tegelijk te ervaren?
Het was voor mij een stomp. Ik werd verkozen op een redelijk veilige Democratische zetel, dus die opwinding kwam bij mij al in augustus na de voorverkiezingen. Maar als iemand die zich na de eerste verkiezing van Trump kandidaat stelde om zich kandidaat te stellen, was het feit dat het land opnieuw op hem stemde verwoestend. We werden ook geconfronteerd met een aantal aanzienlijke verliezen in Arizona. We wisten het niet op de verkiezingsavond, maar op provinciaal niveau zijn we vrijwel alles kwijtgeraakt. De verkiezingen in Maricopa County zullen nu worden gecontroleerd door iemand die niet in het verkiezingssysteem gelooft. De aankomende sheriff is een leerling van Joe Arpaio. En dit zijn zetels die we vroeger wonnen, maar die we in 2016 hebben omgedraaid. Het is niet zo dat de Republikeinen deze zetels blijven winnen. We zijn ze kwijtgeraakt nadat we ze hadden teruggewonnen.
Welke lessen heb je geleerd tijdens het campagne voeren in een swing state die de Democraten in 2028 hard nodig hebben om te winnen?
We moeten de mensen laten zien dat we niet alleen het beleid hebben dat hen gaat ondersteunen, maar ook resultaten kunnen laten zien. Ik kwam uit de gemeenteraad van Phoenix en was vice-burgemeester van de stad. Tijdens het rennen wees ik naar gebieden waar ik tastbare verandering teweegbracht en het dagelijks leven van mensen verbeterde. Het gebrek aan woningen is bijvoorbeeld het grootste probleem waarmee Phoenix wordt geconfronteerd. Daarom heb ik de aanval geleid legaliseren het bouwen van bijkomende wooneenheden, of casitas, op gezinskavels. Ik heb nieuwe noodopvangbedden gebouwd om mensen van de straat te halen en in veilige huisvesting te brengen. Ik concentreerde me op mijn gemeenteraadswerk dat tegemoetkwam aan concrete behoeften, zoals parkverbeteringen of verkeersveiligheidsinfrastructuur. We moeten mensen laten zien dat hun gekozen functionarissen dingen voor hen gedaan kunnen krijgen.
Oké, draaiend vanuit de donkere put van de verkiezingen van 2024. Hoe was de oriëntatie?
Toen ik de verkiezingsavond achter de rug had, voelde ik mij ernstig depressief. Door naar de oriëntatie te gaan, kreeg ik iets om me op te concentreren. Ik ben echt geïnspireerd door mijn klas. We hebben een aantal historische primeurs, maar ook gewoon slimme, gepassioneerde mensen. We zijn met 34 personen en we hebben allemaal vrij snel een band opgebouwd, wat logisch is als je twee weken lang twaalf tot veertien uur per dag samen doorbrengt. Ze hebben een groepschat voor ons gemaakt, maar ik heb er speciaal voor onze klasgenoten een gemaakt na de oriëntatie. Er is ook een groepschat voor democratische vrouwen in het Congres. Ik had niet verwacht dat het zo actief zou zijn, maar dat is het wel, en we praten over van alles, van woon-werkverkeer tot de chaos gecreëerd door Elon Musk.
Wat heeft je daartoe aangezet loop voor eerstejaarsklassepresident voor nieuwe Huisdemocraten? Wat hoop je te bereiken?
Ik ben van nature een extravert persoon die waarde hecht aan een sterke menselijke verbinding. Ik sluit vriendschap met de mensen met wie ik werk. Ik wil ervoor zorgen dat mensen zich buiten het werk verbonden voelen. Ik wil kansen creëren buiten onze zeer stressvolle banen, waar mensen zich gesteund voelen. We hebben mensen die zich al zorgen moeten maken over hun volgende verkiezingen omdat ze een zetel hebben omgedraaid, en we zullen ervoor zorgen dat ze daarbij hulp krijgen.
Is het moeilijk geweest om van kandidaat naar gekozen functionaris te gaan in zo’n onstabiel politiek klimaat? Wat zijn uw topprioriteiten geweest?
Mijn districtskantoor is aan het uitbreiden en we hebben ons het meest gefocust op de voorbereiding op de belofte van Trump rond massadeportaties. We werken samen met rechtshulpgroepen om te bepalen hoe we onze gemeenschap gaan informeren over hun rechten, en hoe we het beste middelen kunnen krijgen in onze gemeenschappen waar de federale overheid misschien niet kan helpen. We hebben zojuist een paar casemedewerkers aangenomen die veel ervaring hebben met immigratie. Ik heb advocaten en non-profitorganisaties ontmoet. We hebben zojuist ook ons transitieteam opgericht. We hebben een paar experts op dit gebied en dit zal een van de eerste luistersessies zijn die we in het nieuwe jaar doen.
De regering-Trump heeft vrijwel beloofd vrouwen hun lichamelijke autonomie, gezondheid en waardigheid te ontnemen. Hoe voelt het om te weten dat je de jongste Democratische vrouw in het Congres zult zijn? Welk inzicht denk je te kunnen brengen?
Het is belangrijk om te laten zien dat de Democratische Partij bereid is te investeren in jongeren en hun problemen serieus te nemen. Ik heb de plicht mezelf te zijn en tegelijkertijd een serieuze wetgever en lid van de Kamer te zijn. Ik kan mijn liefde voor Taylor Swift tonen terwijl ik werk aan wetgeving die gevolgen heeft voor gemeenschappen in het hele land. Je kunt leuk zijn, maar ook serieus genomen. Mijn generatie omarmt dat krachtig of talentvol zijn er niet meer hetzelfde uitziet als vroeger.
Wat betreft het laten leiden door jonge vrouwen, wat was uw reactie op die van afgevaardigde Alexandria Occaio Coretz mislukt bod om de Democraten in het Oversight Committee te leiden? Denkt u dat de gevestigde democraten bereid zijn de teugels over te dragen aan een jongere generatie?
Voor zover ik de betwiste races begrijp, was het bod van AOC zelf een verschuiving in de goede richting. Hoewel de uitkomst misschien teleurstellend lijkt, laat wat werd bereikt door haar deelname aan en aanzienlijke steun van de caucus, zien dat er een verschuiving gaande is. Er zijn meer jonge leden dan ooit tevoren. AOC kwam in 2018 aan de macht met een golf jonge vrouwen die mij inspireerden om me kandidaat te stellen. Nu hebben we in mijn klas meerdere vrouwen van in de dertig. Ik denk dus dat we de komende jaren een verandering zullen zien. Kijk maar naar vertegenwoordiger Greg Casar, die net werd het hoofd van de Congressional Progressive Caucus op 35-jarige leeftijd.
Wat ga je het meest missen aan het fulltime wonen en werken in Phoenix?
Ook al zijn we de vijfde grootste en snelst groeiende stad van het land, Phoenix heeft nog steeds de sfeer van een kleine stad. Ik woon in het centrum en het kan zijn dat ik door mijn blok loop en altijd vrienden of collega’s tegenkom. Ik zal de gemeenteraad missen. Als je op lokaal niveau wordt gekozen, sta je het dichtst bij de mensen en heb je een directere impact op hun dagelijks leven. Ook kun je dingen sneller doen. Het congres zal heel anders zijn, vooral het congres waaraan ik deelneem. Maar ik ben van plan dat tegen te gaan door een hyperlokaal kantoor te runnen. We hebben plannen om proactief te zijn wat betreft het organiseren van evenementen, waarbij ik aanwezig, actief en zichtbaar moet zijn.
Waar kijk je naar uit of vertrouw je op om gemotiveerd en energiek te blijven tijdens je eerste termijn?
Mijn team, zeker. Het is een team van jonge, diverse, slimme, gepassioneerde mensen die de wijk weerspiegelen en ervoor kiezen om in de publieke dienst te werken omdat ze denken dat het ertoe doet. De reden dat ik besloot in overheidsdienst te gaan, is vanwege mijn ouders. Ze zijn allebei immigranten uit Iran en hebben een wreed regime verlaten. Hun leven en dat van mij zouden op de slechtst mogelijke manier drastisch anders zijn geweest als ze niet naar hier hadden kunnen emigreren. Ze hebben hard gewerkt, de Amerikaanse droom verwezenlijkt en mij altijd geleerd de democratie nooit als iets vanzelfsprekends te beschouwen. Zelfs te midden van de chaos en de uitputtende aard van de politiek neem ik dat elke dag mee.
Dit interview is voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.
Source link
