Hoe meer het hetzelfde blijft, hoe minder het verandert

De laatste keer dat we zagen Tobias Myershij sloeg de Bejeezus uit de New York Mets in Game 3 van de NL Wild Card Series: Five Innings, 66 worpen, vijf strikeouts, geen wandelingen, twee hits toegestaan, één hitbeslag. Omdat hij een rookie startende werper in een play -off game in de jaren 2020s was, verliet hij vroeg, maar nadat hij nul runs had toegestaan, was het naar een koor van Hosannas gemengd met „Wie is deze kerel?“

Het belangrijkste wapen van Myers in zijn beroemdste start was zijn schuifregelaar, die hij 31,8% van de tijd gooide, vier giften, twee foutballen en drie stakingen genereerde. De Mets maakten zeven keer contact, resulterend in zes uit.

Maar de meest effectieve toonhoogte van Myers tijdens het reguliere seizoen-althans op basis van een pitch-was zijn verandering. Myers gooide 245 van die over zijn 138 innings in het reguliere seizoen, wat resulteerde in een vleugje 44,4% en een slaggemiddelde van de tegenstander van .083. Slechts vier van de 27 wisselingen die in het spel werden geplaatst, veranderden in hits, en omdat ze alle vier singles waren, had Myers een tegenstander SLG die overeenkomt met het slaggemiddelde van zijn tegenstander: .083.

In het reguliere seizoen 2024 werden 1.249 verschillende werper-pitch-type combinaties minstens 200 keer gebruikt. Daarvan had de verandering van Myers de op een na laagste tegenstander SLG en de op twee na laagste XSLG.

Zowel dingen+ als pitchingbot zien de verandering van Myers als op zijn minst gemiddeld, maar in geen van beide gevallen is het echt spectaculair. PitchingBot heeft het 36e onder werpers die vorig jaar 100 of meer innings gooiden. Stuff+ heeft het 17e, maar met bodem van de vatlocatie en pitching+ cijfers.

Dat is begrijpelijk, want alleen in termen van beweging ziet de verandering van Myers er uit de context behoorlijk verschrikkelijk uit.

Als je naar het veldbewegingsgedeelte van Myers ‚Baseball Savant Page gaat, zie je iets dat eruit ziet De vlag van Liechtenstein werd op zijn kop gezet: Een dikke rode streep over een dikke blauwe streep. Laten we eens kijken naar de verandering van Myers tegen zijn twee primaire fastballs. Je zult merken dat de fastballs van Myers een aantal van de beste verticale beweging in het spel hebben, terwijl zijn verandering bijna letterlijk het tegenovergestelde is:

Behalve, zoals de vlag van Luxemburg, moeten elementen van deze tafel worden teruggedraaid. (Ik maakte me kort zorgen dat ik mijn greep op die vergelijking had verloren, maar ik denk dat we het er allemaal over eens kunnen zijn dat alles nu onder controle is.)

„Geïnduceerde verticale pauze versus gemiddeld“ is een geweldig concept, maar hoewel de as in overweging hetzelfde blijft, in welke richting we het hebben over veranderingen van toonhoogte naar toonhoogte. Fastballs hebben „stijgt“ (in een idiomatische, in plaats van letterlijk zin – ik ken de fysica, niet @ ik), dus een positief IVB -nummer betekent minder relatieve daling. Veranderingen zijn, net als de meeste andere toonhoogtes, ontworpen om te zinken, dus een positief IVB -nummer betekent meer relatieve daling. Die -7,6 inch is relatief ten opzichte van geïnduceerde pauze voor uw gemiddelde rechtshandige verandering; Wat het eigenlijk vertegenwoordigt, is bijna een voet van spin-geïnduceerde stijging.

Dus breekt de verandering van Myers minder omdat het slecht is, of breekt het minder omdat het een stijgingspitch zou moeten zijn die overeenkomt met zijn fastball?

Gebaseerd op waar hij het gooit, lijkt deze laatste het geval te zijn. Myers gooide 22,9% van zijn verandering in de top vier centimeter van de slagzone of hoger in 2024; Van de 130 werpers die alleen 200 of meer wissels gooiden, Brent Suter ging vaker zacht boven.

Dit in tegenstelling tot het schuifregelaar van Myers. Myers begraaft meestal zijn primaire breker, die volkomen normaal is. Een hoge vierzamer met opkomst, gevolgd door een brekende bal in het vuil-dat is ronduit traditionele toonhoogte-gebruik.

Ik was benieuwd of de andere elite -artiesten in het spel op deze manier ook hun fastballs afspelen. Dus nam ik de 15 werpers die minstens 200 wissels gooiden in het reguliere seizoen 2024 en plaatste een tegenstander Woba of een tegenstander Xwoba (of beide) van .200 of lager. Het is een eclectische groep: linksen en rechters; starters en relievers; All-Stars en … eh, niet-all-stars. Harde werpers, zachte gooien, dikke, magere, korte, korte, lange, één vis, twee vissen, rode vis, blauwe vis:

Dus zie je, ongeveer de helft van deze jongens gooit meerdere fastballs. Sánchez is alleen zinklood, maar Myers ligt ruim binnen de norm omdat hij een vierzamer en een snijder gooit en zeer af en toe een zinklood. Maar is het normaal dat een wisselspecialist een harde wijziging heeft zoals Myers ‚? Is het tenslotte niet het hele punt van een verandering om, nou ja, te veranderen?

Natuurlijk, maar richting is niet het enige dat kan veranderen. De meeste werpers op deze lijst geven een verandering met een waargenomen bewegingsrichting die behoorlijk hard naar de armzijde gaat. Een manier om het te zeggen is deze: honkbal Savant drukt dit uit met een klok. Iedereen behalve Myers heeft een verandering die zich in een richting beweegt die een ongepaste tijd zou zijn om te lunchen: 10 uur of eerder voor links, 2 uur of later voor rechters.

Behalve Myers, wiens verandering om 1:30 binnenkomt en overlapt met zijn vierzamer.

Kortom, Myers heeft al die hoge combinatie met vier seizers/lage schuifregelaar die sinds onheuglijke tijden het brood en de boter van relievers is. Hitters kunnen slechts een van de twee dekken. Als ze fastball raden, zijn ze misschien op het geld in termen van beweging, maar met zo’n vergelijkbare beweging over de verandering kunnen ze alleen maar slingeren om te ontdekken dat het veld nog niet is aangekomen.

Dat moet frustrerend zijn.

En dat lijkt te zijn wat er gebeurt. Hier zijn de relaties tussen fastball en verandering in termen van IVB en snelheid. Ik heb Myers in geel gemarkeerd, en de twee werpers wiens meest voorkomende fastballs geen vier-seizers zijn-Sánchez en Kelly-respectievelijk in rood en paars:

De aanpak van Myers is niet uniek. ((Alex Vesiabijvoorbeeld, doet hetzelfde met zijn fastball en verandering, hoewel hij de laatste toonhoogte nog minder vaak en effectief gooit dan Myers.) Maar het is ongebruikelijk.