Op oudejaarsavond, 25 jaar geleden, waren gezonde mensen bang dat de moderne wereld op het punt stond in te storten.
De millenniumbug leek de computersystemen van de wereld te laten crashen, omdat de technologie moeite had om onderscheid te maken tussen de jaren 1900 en 2000. Het publiek, geconfronteerd met dagelijkse voorspellingen van mogelijk verschrikkelijke uitkomsten, zette zich nerveus schrap.
Er deden duistere grappen de ronde over het vermijden van “een levensondersteunend systeem om middernacht op 31 december 1999”. In China gaf Zhao Be, toenmalig hoofd van de millennium-bug-coördinatie-inspanningen van het land, leidinggevenden van luchtvaartmaatschappijen op 1 januari 2000 het bevel om op een vlucht te gaan om aan te tonen dat alle problemen waren opgelost.
Toch leek er uiteindelijk niemand om te komen.
Hetzelfde zou kunnen worden gezegd van een van de eerste gebeurtenissen die het bestaan van de bug aan het licht bracht, ook wel bekend als Y2K.
In 1987 ontving Marks & Spencer een partij vleesconserven die werd afgekeurd omdat de De computers van het bedrijf dachten dat het bijna 90 jaar voorbij de uiterste gebruiksdatum van januari 2000 was. Vijf jaar later nodigde een kleuterschool in Minnesota er een uit Maria Bandar om deel te nemen aan zijn lessen. Ze was toen 104 jaar oud.
Deze eigenzinnige fouten waren het resultaat van het oplossen van een praktisch probleem door vroege computerwetenschappers. Om ruimte te besparen en de verwerking te versnellen, werden computerdatums afgekort. Januari 1900 was dus 01/00 en december 1999 was 12/99. Baanbrekende computerwetenschappers waren ervan uitgegaan dat in 1999 geen enkele computer meer in gebruik zou zijn. Alleen bleek dat er zoveel verouderde systemen in gebruik waren dat catastrofale gevolgen voor sommigen een zekerheid leken.
Eén Britse familie – de Perrons – verlieten hun huis in Wiltshire in 1998 en gingen naar een huisje op een heuvel in de buurt van Forres, Moray, omdat ze bang waren voor voedseltekorten, de accidentele ontlading van kernwapens, de ineenstorting van het mondiale kapitalisme en rellen op straat. Hun nieuwe pand had geen stromend water of elektriciteit, maar beschikte wel over een eigen generator, terwijl er water beschikbaar was uit een nabijgelegen beek en het gezin groenten verbouwde in hun tuin en eieren at van hun kippen.
Dit niveau van paraatheid zou hen alle punten hebben opgeleverd van Action 2000, een taskforce van de Britse regering die in die periode werd opgericht om de computergereedheid te monitoren. Met een budget van £ 17 miljoen zou dat wel het geval zijn naam en schande De departementen en raden van de overheid waren volgens haar nog niet klaar – en de roep om geld naar het probleem te gooien groeide en groeide. Het onderzoeksbureau Gartner schatte dat de totale mondiale kosten van het herstel van millenniumbugs oplopen tot wel 600 miljard dollar.
Maar ondanks alle moeite en kosten deden zich nog steeds problemen voor.
Internationaal, 15 kernreactoren zijn gesloten; er waren stroomstoringen op Hawaï; en de bug kreeg de schuld van meer dan 150 zwangere vrouwen krijgen onjuiste resultaten van een test op het syndroom van Down.
Maar het blijvende verhaal was hoe weinig problemen zich feitelijk voordeden. De voorraad medicijnen van de Perrons bleef onaangeroerd en het leven ging grotendeels door zoals voorheen – wat aanleiding gaf tot kritiek dat de risico’s waren overdreven. Sommigen dreigden zelfs met juridische stappen omdat ze suggereerden dat technologiebedrijven de waarschijnlijke gevolgen van de bug hadden overdreven – terwijl het communistische Cuba de waarschuwingen van de hand wees als een kapitalistische samenzwering om de uitgaven aan computers te stimuleren. Deze beschuldigingen werden door de industrie met woede ontvangen.
Zoals Martyn Thomas, die halverwege de jaren negentig internationaal leiding gaf aan het Y2K-werk van Deloitte Consulting, in 2019 in de Guardian betoogde: “De millenniumbug was reëel en de internationaal gecoördineerde inspanning was een groot succes. Tienduizenden storingen werden voorkomen. Sommige leveranciers profiteerden ervan en verkochten onnodige upgrades aan hun klanten, maar degenen onder ons die dagen, nachten en weekenden hebben gewerkt om de harde deadline van december 1999 te halen, zijn boos als onwetende mensen denken dat de dreiging niet ernstig was omdat we erin geslaagd waren.”
Toch zijn landen als Italië, Rusland en Zuid-Korea Er werd gezegd dat ze weinig hadden gedaan om zich voor te bereiden op het millennium, en toch leken ze niet meer technologische problemen te ondervinden dan landen die enorme cheques uitschrijven. Volgens een rapport waren de Amerikaanse uitgaven ongeveer het dubbele van die van Italië gewogen Y2K-bestedingsindex samengesteld door de marktinformatiegroep International Data Corporation (IDC).
In de nasleep zei Margaret Beckett, die leiding gaf aan het Y2K-werk van de Britse regering: “Het is niet waar dat sommige internationale partners ‚bijna niets hebben uitgegeven‘. We weten uit onze vele contacten in het Internationale Jaar 2000 Samenwerkingscentrum dat er een enorme hoeveelheid werk is verzet over de hele wereld, inclusief Rusland, Azië, Latijns-Amerika en Afrika.”
Of zoals het vakblad Computer Weekly zei het op 13 januari 2000: “Twee weken na het nieuwe jaar begint de millenniumbug op een van de grootste non-gebeurtenissen in de geschiedenis te lijken. Na sombere voorspellingen van een mondiale recessie, kernsmeltingen en voedseltekorten was 1 januari een serieuze anticlimax.”
