De Chinese vraag naar gekweekte zalm groeit in een ongekend tempo. In 2023 groeide de import met 46% jaar na jaar – waarbij de import van verse en gekoelde Atlantische zalm met 63% steeg.
Deze opmerkelijke groei verandert de mondiale handel in zeevruchten. Exporteurs uit Schotland, Noorwegen, Chili, Australië, de Faeröer, Canada en IJsland haasten zich om in de behoeften van deze enorme en snel evoluerende markt te voorzien.
Tegelijkertijd zijn de inspanningen van China om zijn eigen Atlantische zalm te produceren met aanzienlijke uitdagingen geconfronteerd, wat de behoefte aan vervangers zoals regenboogforel onderstreept om tegemoet te komen aan de groeiende honger van het land naar delicatessen op het gebied van zeevruchten.
Een belangrijke verschuiving vond plaats in 2018, toen de Chinese overheid toestemming gaf voor regenboogforel bestempeld en verkocht als zalm. Deze beslissing vervaagde het onderscheid tussen geïmporteerde Atlantische zalm en lokaal gekweekte regenboogforel, waardoor een meer toegankelijke optie ontstond voor prijsgevoelige consumenten.
Forel is qua uiterlijk en grootte vergelijkbaar met zalm, met stevig en olieachtig vlees dat een vergelijkbare oranjeroze kleur heeft. Ook qua voedingswaarde lijken de soorten op elkaar, evenals de manieren waarop ze kunnen worden gekookt en bereid.
In onze nieuw onderzoek waarbij smaaktests waren inbegrepen, ontdekten we dat veel Chinese consumenten bij blinde tests geen onderscheid konden maken tussen binnenlandse regenboogforel en geïmporteerde Atlantische zalm. Maar toen de testers werden geïnformeerd over de herkomst, verschoven de voorkeuren sterk ten gunste van geïmporteerde Atlantische zalm, wat de kracht van herkomst in de smaak van de consument benadrukte.
Hoewel mensen bereidheid om te betalen varieerde aanvankelijk niet in onze blinde tests, maar werd een beslissende factor zodra de oorsprong van de vis bekend werd.
Maar we ontdekten dat afkomst alleen niet genoeg was. Om onze testers bereid te maken hogere prijzen te betalen, moesten ze ook het uiterlijk, de geur en de smaak van het product leuker vinden, of overtuigd worden door de voordelen ervan. ecolabel (waarin de milieunormen worden aangegeven).
Milieukosten
Het vervoeren van Atlantische zalm van Schotse meren, Noorse fjorden of Chileense wateren naar de Chinese markten brengt complexe logistiek en aanzienlijke milieukosten met zich mee. De koolstofvoetafdruk van deze handel, gecombineerd met het hulpbronnenintensieve karakter van de aquacultuur van zalm, roept kritische zorgen op over de duurzaamheid.
Deze uitdagingen zijn vooral uitgesproken in China, waar consumenten een sterke voorkeur hebben voor versheid. Dit stimuleert de vraag naar snelle levering van geïmporteerde zalm, ondanks de gevolgen voor het milieu, en consumenten wenden zich er steeds meer toe onlineplatforms om hun zeevruchten te kopen.
E-commerce heeft de detailhandel in zeevruchten in China opnieuw vorm gegeven, met snelle levering en producten die tegemoetkomen aan de vraag van de consument naar kwaliteit en versheid. Zalm valt op in deze markt vanwege de waargenomen hoge waarde, premiumkwaliteit en prijs. In tegenstelling tot andere dure zeevruchten die vaak levend moeten worden verkocht om hun waarde te behouden, behoudt zalm zijn aantrekkingskracht wanneer hij gekoeld of bevroren is.
Dit maakt zalm bijzonder geschikt voor moderne retailmodellen, waar geavanceerde koelketenlogistiek de versheid ervan garandeert zonder de complexiteit van levend transport. Deze innovaties brengen echter kosten met zich mee.
De energie-intensieve opslag en het snelle transport die nodig zijn voor geïmporteerde zalm dragen aanzienlijk bij aan de schade aan het milieu. Terwijl de Chinese vismarkt blijft groeien, zal het aanpakken van de duurzaamheidsuitdagingen die met deze handel gepaard gaan van cruciaal belang zijn om de vraag van de consument in evenwicht te brengen met de verantwoordelijkheid voor het milieu. Huidige internationale certificeringsprogramma’s gericht op het verbeteren van de sector duurzaamheid hebben tot nu toe een beperkte impact gehad in China.
China heeft aanzienlijke inspanningen geleverd om een binnenlandse Atlantische zalmindustrie op te zetten, maar deze pogingen zijn grotendeels mislukt vanwege technische uitdagingen en beperkingen op milieugebied. Dit heeft een leemte achtergelaten die de in eigen land gekweekte regenboogforel op het punt staat te vullen.
In 2022 produceerde China 37.000 ton regenboogforel. Dit is een relatief kleine hoeveelheid vergeleken met de internationale productieniveaus, maar nog steeds opmerkelijk gezien het feit dat regenboogforel een nieuwe gekweekte soort is in China, in tegenstelling tot traditionele soorten zoals karper.
De kweek van regenboogforel in China is echter geografisch beperkt, aangezien de soort gedijt in koelere zoetwatertemperaturen in hoger gelegen meren en reservoirs, evenals in „raceways“ (kanalen die continu worden voorzien van zoet water dat wordt omgeleid van rivieren).
Vooruitgang in aquacultuursystemen biedt een potentieel pad om de Chinese productie uit te breiden. Forelkwekerij is een duurzamer, lokaal geproduceerd alternatief voor Atlantische zalm dat de CO2-voetafdruk die gepaard gaat met import verkleint en zorgt voor versere opties voor Chinese consumenten. Het ontwikkelen van een robuuste binnenlandse forelindustrie zou de voedselzekerheid kunnen vergroten, de afhankelijkheid van import kunnen verminderen en economische kansen kunnen creëren in plattelandsgebieden.
De zich ontwikkelende Chinese vismarkt biedt waardevolle lessen voor de mondiale industrie. Het benadrukken van kwaliteit, versheid en duurzaamheid zal weerklank vinden bij de steeds geavanceerdere Chinese consument.
Tegelijkertijd zullen investeringen in milieuvriendelijke aquacultuurpraktijken, zowel nationaal als internationaal, essentieel zijn om de groeiende vraag naar premium zeevruchten in evenwicht te brengen met verantwoordelijkheid voor het milieu. Hierbij kan gedacht worden aan het terugdringen van voerverspilling en het recirculeren van aquacultuursystemen (die water filteren en hergebruiken) om het watergebruik te minimaliseren. Het recyclen van afvalvoedingsstoffen door ze elders in de voedselproductie te gebruiken kan ook van cruciaal belang zijn.
Nu de regenboogforel steeds prominenter wordt in het Chinese vislandschap, zou de relatie tussen de voorkeuren van de consument, de zorgen over het milieu en de economische kansen op zijn beurt de toekomst van de mondiale zalmhandel kunnen bepalen.
Als binnenlandse vis een groter deel van de Chinese markt verovert, kunnen zalmproducenten in Europa, Canada en andere exportregio’s voor grote uitdagingen komen te staan. Dit zou hen uiteindelijk kunnen dwingen hun strategieën te heroverwegen om zich aan te passen aan de veranderende marktdynamiek.
Hoewel het doel van het creëren van een binnenlandse Atlantische zalmindustrie voor China moeilijk is gebleken, biedt de forelkwekerij een praktische en duurzame oplossing voor de sector van de luxe zeevruchten.
Dave Kleinhoogleraar ontwikkeling van aquatische hulpbronnen, Universiteit van Stirling En Mausam BudhathokiPostdoc Onderzoeker, Universiteit van Kopenhagen, Universiteit van Stirling
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Het gesprek onder een Creative Commons-licentie. Lees de origineel artikel.
Source link
