Het blijkt dus echt de gevreesde blijk van vertrouwen te zijn. Minder dan 72 uur nadat de voorzitter van de Wolves, Jeff Shi, er in een column in de plaatselijke krant, de Express en Star, op had aangedrongen dat de club zich achter Gary O’Neil schaarde, werd de manager liet weten dat zijn tijd om was.
Dit was geen verrassing voor O’Neil, die, te midden van het toenemende geraas van onvrede de afgelopen weken, tijd heeft besteed aan het aandragen van verschillende verzachtende redenen voor wat een chaotisch seizoen is geweest, schijnbaar ter voorbereiding op dit moment. Inclusief, maar niet beperkt tot: amateurverdediging, een gebrek aan lichamelijkheid in de ploeg, gebrek aan discipline, het rigide bedrijfsmodel van Wolves, een tekort aan kwaliteit in de Premier League. Het probleem voor O’Neil is dat ze niet als verzachtende omstandigheden werden beschouwd. Dat zouden ze nooit worden.
Een brute reeks van drie overwinningen in 26 competitieduels, sinds een late nederlaag thuis tegen Coventry in de kwartfinales van de FA Cup, vertelt zijn eigen verhaal. Die overwinningen behaalden ze tegen Fulham in november, tegen Southampton op de onderste plaats veertien dagen eerder en tegen Luton, nu 19e in het kampioenschap, in april. Wolven wilden dat O’Neil zou werken – ze gaven hem en zijn staf pas vier maanden geleden nieuwe vierjarige contracten – maar hebben gehandeld uit angst om bij Luton in het tweede niveau terecht te komen. De goede tijden, overwinningen op Manchester City, Tottenham, Chelsea en, in de FA Cup, lokale rivalen West Brom, voelen als een verre herinnering. Veel Wolves-supporters zijn al bang dat het te laat is.
Een bijzondere soundbite, na de vernedering 4-0 nederlaag bij Everton aan het begin van deze maand valt op als je bedenkt hoe de zaken zich ontwikkelden. „Ik ben blij dat ik de volledige verantwoordelijkheid op me kan nemen voor mijn aandeel in waar dit team op dit moment staat“, zei O’Neil, die tot dan toe algemeen had aanvaard dat hij schuldig was aan de prestaties van zijn team en zelfs aan de tekortkomingen. Het is echter een punt dat het vermelden waard is. O’Neil’s rol hierin is precies dat en hoewel zijn reputatie als een van de meest opwindende coaches van het land een klap heeft gekregen, moeten Shi en de sportief directeur, Matt Hobbs, ook verantwoordelijk zijn voor deze puinhoop, die voor de tweede keer duidelijk werd. in zes dagen na het laatste fluitsignaal, terwijl de frustraties van een nieuwe nederlaag – hun elfde van het seizoen – verviel in chaos en onderlinge strijd.
Wolven moeten hopen dat Vítor Pereira, de 56-jarige Portugees die naar verwachting O’Neil zal opvolgen, die de afgelopen tien jaar negen clubs heeft gehad, een verdediging kan organiseren. En snel. Wolven kregen veertig doelpunten tegen, waarvan de helft uit spelhervattingen. De club ontsloeg hun coach, Jack Wilson, na een beschamende 5-3 nederlaag tegen Brentford in oktober. Na die nederlaag in Goodison Park betreurde O’Neil het feit dat zijn spelers er niet in waren geslaagd de muur op de juiste plaats te krijgen voor de vrije trap van Ashley Young. Tegen Bournemouth werd Toti Gomes ongedaan gemaakt door de bal van Marcos Senesi in het kanaal, waardoor Evanilson in het strafschopgebied een fout maakte voor de eerste van drie komische strafschoppen die in die wedstrijd werden opgelegd. Wolven hebben geëxperimenteerd met verschillende combinaties als centrale verdediger, met spelen met een achterste vier en met een achterste vijf.
O’Neil brak zijn karakter na de thuisnederlaag van zaterdag tegen Ipswich en weigerde de schuld op zich te nemen voor het verdedigen in de aanloop naar de doelpunten die hem uiteindelijk zijn baan kostten. Hij bekritiseerde indirect Nélson Semedo, een vleugelverdediger die middenachter stond, omdat hij werd overmeesterd door Liam Delap in de aanloop naar het eerste doelpunt en de late markering uit de hoek die Jack Taylor een vrije kopbal in de 94e minuut mogelijk maakte. Semedo kreeg de aanvoerdersband nadat Mario Lemina de eer werd ontnomen vanwege zijn inzinking na de wedstrijd bij West Ham, waarin hij op de vuist ging met O’Neil’s assistent, Shaun Derry.
„Als we in goede situaties terechtkomen en de bal van het veld lepelen, kan ik ze daar niet mee helpen“, zei O’Neil. “(Dara) O’Shea die het voor Delap op het veld zet en wij er niet mee omgaan, dat ben ik niet. Dat kan ik niet oplossen.”
In sommige opzichten was het passend dat O’Shea O’Neil onbewust naar de uitgang duwde. Wolves identificeerde O’Shea als een doelwit in de centrale verdediger nadat ze hun aanvoerder, Maximilian Kilman, hadden toegestaan zich bij West Ham aan te sluiten, maar werden verslagen door zijn aanwinst en gingen in plaats daarvan door met een deal van £ 23 miljoen voor André, de Braziliaanse middenvelder die zich halverwege de wedstrijd terugtrok. tijd tegen Ipswich, en een deal van £10 miljoen voor doelman Sam Johnstone, van wie moeilijk te beargumenteren is dat het een upgrade is voor José Sá. O’Neil wilde na het vertrek van Pedro Neto voorrang geven aan een centrale verdediger, een vleugelspeler en een aanvaller, in die volgorde. Wolven vestigden hun hoop op Yerson Mosquera, die vorig seizoen indruk maakte op huurbasis bij Villarreal, maar de centrale verdediger liep in september een knieblessure op die het seizoen afsloot, waardoor ze licht bleven. Wolven hebben de afgelopen drie transferperiodes voor €240 miljoen aan spelers verkocht in naam van de zelfvoorziening, maar hebben daar weinig van te zien.
na nieuwsbriefpromotie
Ondanks de publieke steun van Shi leek het ondenkbaar dat O’Neil zondag naar Leicester zou hinken, gezien de wijze van hun laatste capitulatie, vooral zo’n vernietigende nederlaag tegen degradatierivalen als Ipswich. Daarna bracht O’Neil bijna een uur door in de kleedkamer om zijn spelers toe te spreken. „Mijn boodschap was: ‚Ik wil dat het antwoord in deze kamer ligt'“, zei hij. “Ik geef iedereen alle kansen. Van buitenaf is het heel gemakkelijk om het antwoord altijd te vinden bij de persoon die er niet is. Als het antwoord in die kamer ligt, moeten ze opstaan en het laten zien.” Wolven besloten, ondanks aarzelingen de afgelopen weken, dat dit niet het geval was.
