Eén van de bekendste afleveringen uit de Waterpoort saga 50 jaar geleden was toen CBS News-verslaggever Daniel Schorr het boek van Richard Nixon te pakken kreeg.vijanden lijst‚ en las het koud in de ether, maar hij stond op nummer 17.
Het Witte Huis van Nixon heeft zich daadwerkelijk gecommitteerd tientallen misstanden Dat kwam aan het licht tijdens de onderzoeken die voortkwamen uit de inbraak in Watergate, en een daarvan was de inzet van de FBI om de lijst met vijanden van Nixon te onderzoeken. Na het ontdekken van de volledige omvang van de voormalige FHet overweldigende misbruik van het bureau door BI-directeur J. Edgar Hoover Tientallen jaren lang, inclusief chantage, intimidatie en vervolging, heeft het Congres een aantal sterke vangrails opgetrokken om te voorkomen dat dergelijke dingen opnieuw zouden gebeuren. Het rapport van de rechterlijke commissie van de Senaat uitgelegd:
Het doel van het wetsvoorstel is om twee complementaire doelstellingen te verwezenlijken. De eerste is om de directeur van het Federal Bureau of Investigation te beschermen tegen onnodige druk die op hem wordt uitgeoefend door superieuren in de uitvoerende macht. De tweede is om te voorkomen dat een FBI-directeur te onafhankelijk wordt en niet meer reageert.
Ze voegden eraan toe: “Het is de grote waarde van de FBI als crimineel onderzoeksbureau, evenals het grote potentieel ervan om individuele rechten te schenden en partijdige of persoonlijke ambities te dienen, die het ambt van FBI-directeur uniek maken.” Dat is inderdaad zo, zoals de decennia van misbruik door Hoover ruimschoots hebben aangetoond.
De belangrijkste beperking die zij bedachten was een termijn van tien jaar en de eis dat een president goede redenen heeft om een directeur te ontslaan voordat die termijn is verstreken. Alle presidenten hebben sinds de inwerkingtreding van de wet te maken gehad met een FBI-directeur die door zijn voorganger was gekozen en ieder van hen, ongeacht wie hem heeft benoemd, is een Republikein geweest. Het idee dat een FBI-directeur of de instelling zelf een bastion van wakker liberalisme is, is absurd.
Er zijn in die halve eeuw slechts twee ontslagen geweest. De eerste was toen Bill Clinton, naar aanleiding van een onderzoek door de regering George HW Bush, deed dit vanwege ethische fouten van de directeur. De tweede was toen Donald Trump James Comey ontsloeg met behulp van het oogverblindende excuus dat zijn openbare uitspraken over het e-mailonderzoek van Clinton de reden waren. (Alsof dat niet het favoriete ding van Trump aan hem was.) Maar dat was het wel: zoals we later ontdekten, Dit gebeurde omdat Comey weigerde zijn persoonlijke trouw aan Trump te beloven en groen licht gaf voor het Ruslandonderzoek.
Er werd lang aangenomen dat Trump waarschijnlijk de opvolger van Comey zou ontslaan Christoffel Wray en ook als hij het presidentschap zou winnen, ook al was hij degene die hem in de eerste plaats had benoemd. Hij was boos op Wray bijna vanaf het begin toen hij zich verzette tegen de pogingen van het Republikeinse Huis om een memo vrij te geven waarin werd beweerd dat het Ruslandonderzoek politiek gemotiveerd was. Wray reed dat uit, maar het verzuurde Trump permanent op hem.
Trump was ook, zoals we weten, vEry maakte zich druk over de protesten van George Floyd in 2020 en hij gaf Wray de schuld dat hij er niet in was geslaagd de ‘financiering’ van de vermeende ANTIFA-beweging aan het licht te brengen, waarvan hij geloofde dat deze daarvoor verantwoordelijk was:
Hij zou Wray waarschijnlijk hebben ontslagen als hij in 2020 had gewonnen, maar het was tijdens zijn ballingschap in Florida dat hij hem echt begon te verachten. Trump klaagde bitter over het zoeken naar geheime documenten en beschuldigde Wray ervan. Kristen Welker over „Maak kennis met de pers“ deze week viel Wray „mijn huis binnen, hij viel Mar-a-Lago binnen.“ (Het feit dat ze honderden geheime documenten in een badkamer hebben aangetroffen, een misdaad waarbij iemand anders met handboeien zou zijn weggevoerd, is niet relevant .) En hij was woedend op Wray zijn getuigenis voor het Congres over de moordaanslag afgelopen zomer. Wray zei:
Er bestaat enige twijfel of het een kogel of granaatscherf is die zijn oor heeft geraakt. Terwijl ik hier nu zit, weet ik niet of die kogel niet alleen de begrazing veroorzaakte, maar ook ergens anders terecht had kunnen komen.
Trump zei tegen Welker:
Ik kan zeker niet blij met hem zijn. Kijk eens wat er is gebeurd. En toen ik in mijn oor werd geschoten, zei hij: misschien waren het granaatscherven. Waar komt de granaatscherf vandaan? Komt het uit de hemel? Ik denk het niet.
De FBI heeft dat gedaan bevestigen dat Trump door de kogel was geraakt, maar ik denk dat de opmerking van Wray de doorbraak voor hem maakte. Als je niet op de juiste manier eerbiedig bent over de wond van Trump, staat dit in de MAGA-wereld gelijk aan verraad.
We wisten dat het daadwerkelijk gebeurde toen Trump een paar weken geleden op Truth Social plaatste dat hij was van plan om Kash Patel te benoemen tot directeur van de FBI.
Gezien al die geschiedenis en Wray’s vermeende verering van de FBI, werd verwacht dat hij Trump zou dwingen hem te ontslaan, om op zijn minst het idee van de onafhankelijkheid van het Bureau hoog te houden. Hij had nog drie jaar de tijd voor zijn ambtstermijn en Trump heeft geen enkele reden om hem te ontslaan, zoals hij volgens de wet moet doen. Om hem toe te staan weer een FBI-directeur te ontslaan omdat hij niet het gevoel heeft dat hij persoonlijk genoeg loyaal is aan hem persoonlijk, is een belediging voor de rechtsstaat en voor de organisatie die Wray vereert.
Dus natuurlijk, Wray heeft beleefd aangekondigd dat hij van plan is deze week af te treden om het voor Trump gemakkelijker te maken om zowel de geest als de letter van de wet te overtreden – opnieuw. Trump was zijn gebruikelijke genadige zelf en verklaarde op Truth Social dat zijn ontslag een geweldige dag is voor Amerika:
“Het aftreden van Christopher Wray is een geweldige dag voor Amerika, omdat het een einde zal maken aan de bewapening van wat bekend is geworden als het Amerikaanse ministerie van Onrecht”, schreef Trump op Truth Social. „Ik weet gewoon niet wat er met hem is gebeurd. We zullen nu de rechtsstaat voor alle Amerikanen herstellen.“
Er bestaat geen twijfel dat Wray de dreiging begrijpt die Trump en zijn handlangers vormen voor het land en de wereld. Hij heeft hem van dichtbij gezien en weet waarschijnlijk veel meer dan de rest van ons. Hij had moeten vechten, ook al wist hij dat hij zou verliezen. Het is van grote waarde dat mensen zoals hij opkomen voor de wet en ervoor zorgen dat Trump deze openlijk overtreedt in plaats van deze voor hem te faciliteren.
Zoals James Fallows schreef in zijn Breaking the News-nieuwsbrief deze week:
Een van de belangrijkste instrumenten van Donald Trump, nu de Republikeinse partij in onderdanigheid is vervallen, is de perceptie van onhoudbaarheid. Uiteindelijk zal hij zijn zin krijgen. Dus waarom zou je je tijd verspillen door tegen hem op te komen? Zo hebben Lindsey Graham, Nikki Haley, ‘Little Marco’ en talloze anderen hun rol in de geschiedenis geëtst.
Door het voor Trump langzamer en moeilijker te maken om zijn zin te krijgen bij de FBI, had directeur Wray de instelling zelf, en haar waardigheid, en haar toewijding aan voortgezet leiderschap door middel van bestuurswisselingen, nog veel langer kunnen beschermen. Cruciaal is dat hij Donald Trump misschien op andere fronten heeft afgeremd, door hem nog een ‘verlies’ toe te brengen.
Op dit moment is Trump druk bezig de zone onder water te zetten, mensen te bedreigen, waardoor het lijkt alsof hij een moloch is die niet gestopt kan worden en elke oppositie machteloos is. Dat is gewoon niet waar. Ja, hij heeft de trifecta en hij bedreigt iedereen van zijn eigen partij die hem in de weg zou kunnen staan. Maar er is geen reden waarom mensen het hem gemakkelijk zouden maken. Iedereen die daartoe in staat is, moet alles uitstellen wat hij kan, op welk front dan ook vechten en hem laten werken voor elk misbruik dat hij van plan is toe te brengen.
Christopher Wray liet het land in de steek met deze namby-pamby-uitgang. Hij bevond zich in een positie om de minachting van Trump voor het instituut waarvan hij beweert te houden bloot te leggen en zijn gebrek aan respect voor de wet en de grondwet te demonstreren. En hij deed het niet. Laten we hopen dat we meer passief verzet zien komen van de rest van de federale werknemers.
Ja, ik weet dat het hem niet zal tegenhouden. Maar het zal hem vertragen en het zal niet lang duren voordat hij officieel een lamme eend is en al die Republikeinen opnieuw de kiezers zullen moeten ontmoeten. Dan zal er een kans zijn om hem de macht van het Congres te ontnemen en ons systeem van checks and balances te resetten.
Lees meer
over dit onderwerp
