De volgende gastpost werd voor Daily Kos geschreven door Margaret Huang, president en CEO van het Southern Poverty Law Center.
‘Laten we vanavond met een grotere bereidheid opstaan. Laten we met meer vastberadenheid standhouden. En laten we verder gaan in deze krachtige dagen, deze dagen van uitdaging om Amerika te maken tot wat het zou moeten zijn.’
Op 3 april 1968 sprak ds. Martin Luther King Jr. deze woorden uit in de Mason Temple in Memphis, Tennessee. In zijn toespraak ‚Ik ben op de bergtop geweest‘ riep King op tot solidariteit en collectieve actie om de stakende sanitairwerkers van de stad te steunen. Dit zou zijn laatste toespraak zijn vóór zijn moord de volgende dag, maar zoals auteur Michael K. Honey schrijft zijn boek ‘Naar het Beloofde Land: Martin Luther King en de strijd voor economische rechtvaardigheid’, vatte de toespraak het ethos van de burgerrechtenbeweging samen: ‘hoop scheppen uit wanhoop, actie ondernemen in plaats van toegeven aan angst, vreugde vinden en over liefde spreken. in plaats van toe te geven aan haat.”
Voor velen die worstelen met een gevoel van wanhoop en angst voor de toekomst, voelt het herdenken van Martin Luther King Jr. Day dit jaar niet noodzakelijkerwijs als een moment van feest of vreugde. Terwijl we nadenken over de erfenis van dit burgerrechtenicoon, die heeft geholpen leiding te geven aan een van de meest transformerende bewegingen in de geschiedenis van de VS voor rassengelijkheid en rechtvaardigheid, luiden we tegelijkertijd een nieuwe fase in Washington in waarin degenen met de macht hebben beloofd ontmantelen pogingen die diversiteit, gelijkheid en inclusiviteit bevorderen, terwijl de aanval op onze burgerlijke en stemrecht blijft bestaan in het diepe zuiden en in het hele land.
De obstakels die voor ons liggen zijn ontmoedigend. Op veel momenten zullen mensen zich in de verleiding voelen zich terug te trekken of openlijk vijandig te staan tegenover degenen die zij als hun vijanden beschouwen. Maar het is op deze momenten dat we onszelf moeten herinneren aan de onvoltooide doelen van King en de dromen van de grotere vrijheidsbeweging.
Zoals Honey beschrijft, zag King, toen de Civil Rights Act van 1964 en de Voting Rights Act van 1965 de overwinning markeerden voor de eerste fase van de beweging, de tweede fase van de vrijheidsbeweging als de strijd voor economische rechtvaardigheid. Hij geloofde dat een multiraciale coalitie van armen en arbeiders zou kunnen samenkomen om betere banen, lonen, huisvesting, onderwijs en gezondheidszorg te eisen. Hij riep op tot het geven van prioriteit aan mensen boven winst en tot een eerlijker verdeling van rijkdom en hulpbronnen. Hij stelde zich een land voor waarin de mensen niet de behoeften van velen zullen afnemen om luxe aan enkelen te geven. En toch werd hij keer op keer geconfronteerd met krachten die racisme gebruikten om degenen die het moeilijk hadden te verdelen, en hen tegen elkaar op te zetten in een nulsomspel voor economische kansen.
En nu, meer dan een halve eeuw later, weerspiegelt de financiële onzekerheid die velen vandaag de dag voelen de strijd van degenen die verandering eisten in de tijd van King. Als prijzen voor huisvesting, voedsel, gezondheidszorgEn kinderopvang blijven stijgen, hebben veel gezinnen het gevoel dat hun salaris niet ver genoeg gaat. Armoede blijft gekleurde gemeenschappen in disproportionele mate teisteren, vooral in het diepe zuiden. En de inkomens- en vermogensongelijkheid zijn gestegen tot duizelingwekkende niveaus die naar verwachting alleen maar zullen verergeren.
Op dezelfde manier weerspiegelt de tactiek van de mensen die de economische rechtvaardigheid dwarsbomen ook die van hun voorgangers. Opportunistische politici en leiders uit het bedrijfsleven maken immigranten en DEI-initiatieven tot zondebok als bedreigingen voor de vooruitgang van andere werknemers. Deze zelfpromotiemensen roepen op tot worstelende gemeenschappen om zichzelf op te trekken door hun bootstrapsterwijl we een economisch beleid omarmen dat het nog moeilijker maakt om vooruitgang te boeken.
Voor degenen die het gevoel hebben dat vandaag geen feest kan zijn, laat het in plaats daarvan een herinnering zijn aan waar King voor stond. Geconfronteerd met campagnes om zijn karakter en bedreigingen voor zijn leven te bezoedelen, koos King voor actie. Hij koos ervoor om te organiseren, te marcheren, te boycotten en te protesteren in de hoop een eerlijker en rechtvaardiger land te zien voor iedereen die achterblijft. En hij hielp ons de instrumenten veilig te stellen die we nodig hebben om zijn visie werkelijkheid te laten worden: onze stemmen.
Om de nalatenschap van King te beschermen en de overwinning voor de economische rechtvaardigheid te behalen die hem ontging, zal iedereen die gelooft in de belofte van een inclusieve, multiraciale democratie zijn stemrecht moeten uitoefenen. Armoede is een beleidskeuze en we hebben de macht om beter beleid te eisen. Door coalities te bouwen met anderen die kwetsbaar zijn en hen te helpen begrijpen dat welvaart niet ten koste hoeft te gaan van welke gemeenschap dan ook, kunnen we ervoor zorgen dat onze stemmen weerklinken in onze gemeentehuizen, onze staatswetgevers en de hoofdstad van ons land.
Sluit je aan bij het Southern Poverty Law Center in deze mars naar economische rechtvaardigheid en rassengelijkheid. Het zal een uitdaging zijn en we zullen tegenslagen tegenkomen. Maar zoals King tegen zijn toehoorders in Mason Temple zei: “Elke keer dat mannen en vrouwen hun rug recht maken, gaan ze ergens heen, omdat een man niet op je rug kan rijden tenzij deze gebogen is.” Laten we samen staan om al onze rechten te verdedigen.
Campagne Actie
Source link
