Gideon Levy over Israëls ‘morele blindheid’: baby’s in Gaza bevriezen; Stakingen doden medisch personeel en verslaggevers


Dit is een haasttranscriptie. De kopie heeft mogelijk niet de definitieve vorm.

AMJ GOEDMAN: We beginnen de show van vandaag in Israël. De New York Times heeft bevestigd eerdere berichtgeving door +972 Tijdschrift dat Israël op 7 oktober 2023 de militaire regels versoepelde die bedoeld waren om niet-strijders te beschermen en soldaten, citaat: “de bevoegdheid gaf om duizenden militanten en militaire locaties aan te vallen die nooit een prioriteit waren geweest in eerdere oorlogen in Gaza”, zonder citaat. De Tijden meldt dat het bevel betekende, citeer: “het leger zou zich kunnen richten op gewone militanten terwijl ze thuis omringd waren door familieleden en buren, in plaats van alleen wanneer ze alleen buiten waren,”

Dit komt op een moment dat het hoofd van de gezondheidsdienst van Gaza zegt dat hij het contact met het Kamal Adwan-ziekenhuis heeft verloren en dat minstens vijftig mensen zijn omgekomen, waaronder vijf medisch personeel, bij een Israëlische luchtaanval op een gebouw in de buurt van het ziekenhuis in het noorden van Gaza.

Ondertussen woonden Palestijnen in centraal Gaza de begrafenis bij van vijf journalisten die omkwamen bij een Israëlische aanval nabij het Al-Awda-ziekenhuis in Nuseirat. Ze werkten voor de zender Al-Quds Today en zaten in een busje waar duidelijk ‘pers’ op stond.

ROUWENAAR: (vertaald) Deze journalisten, wat is hun schuld? Je richt je op hen alleen maar omdat ze het nieuws melden? Alleen maar omdat ze jouw misdaden documenteren? Waarom val je ze aan en richt je ze? God is mijn getuige, en hij is de beste bemiddelaar over zaken. Ayman wachtte op de geboorte van zijn eerste kind. Zijn vrouw was nog aan het bevallen en nog niet bevallen. Hij hoopte zijn eerstgeborene te zien, maar dat is niet gelukt. Hij stierf de marteldood voordat hij zijn zoon ooit had gezien.

AMJ GOEDMAN: Ook in Gaza melden gezondheidsfunctionarissen dat het vierde jongetje in 72 uur is overleden als gevolg van de koude temperaturen.

Voor meer gaan we naar Tel Aviv, waar we gezelschap krijgen van Gideon Levy, bekroonde Israëlische journalist, auteur en columnist voor de krant Haaretzlid van de redactieraad. Zijn nieuwe artikel heeft als kop: “De ziekmakende ‘zone van belang’ van de IDF in het hart van Gaza.” Levy’s nieuwste boek is getiteld Het doden van Gaza: rapporten over een catastrofe.

Gideon, welkom terug bij Democratie nu! Laten we beginnen met de moord op de vijf journalisten in een duidelijk gemarkeerd busje waarop ‘pers’ stond. Ze bevonden zich buiten het Al-Awda-ziekenhuis. Een van de journalisten wachtte op de geboorte van zijn eerste kind, zijn vrouw was aan het bevallen.

GIDEON HEFFING: Niets zal Israël ertoe brengen toe te geven dat zij journalisten waren. De IDF beweert al dat het allemaal terroristen waren die zichzelf presenteerden als journalisten. Je weet nooit niets. Feit is dat deze massamoord zelfs nu nog aan de gang is, terwijl je begrijpt dat er geen enkel doel is behalve het doden van nog meer Palestijnen. Deze oorlog had al lang geleden moeten eindigen, en Israël gaat door en gaat door, werkelijk nu zonder enig doel behalve massamoorden – doden en doden en doden om het doden. En deze auto van die vijf journalisten is slechts één voorbeeld van zovelen.

AMJ GOEDMAN: En de dood van een ander kind door onderkoeling, dat stierf aan de kou in Gaza tijdens deze koudegolf, Gideon?

GIDEON HEFFING: Ik maak me veel meer zorgen, Amy, over de koude wind die uit Israël waait, omdat die verhalen hier nauwelijks worden gepubliceerd, en als ze worden gepubliceerd, raken ze niemand. Kijk wat er met ons is gebeurd. Echt, bevroren baby’s, zelfs dit raakt niemand. Niemand praat erover. Niemand lijkt er echt om te geven. Je zult allerlei soorten rechtvaardigingen horen, behalve één: dat Israël doorgaat met het plegen van misdaden.

AMJ GOEDMAN: Gideon, je laatste deel gaat over wat u omschrijft als een “belangenzone” in Gaza. Ik wilde naar de originele Oscarwinnende film van Jonathan Glazer en de trailer spelen.

LINNA HENSEL: (gespeeld door Imogen Kogge) (vertaald) Deze bloemen zijn zo mooi.

HEDWIG HÖSS: (gespeeld door Sandra Hüller) (vertaald) De azalea’s daar. Er zijn ook groenten. Een paar kruiden. Rozemarijn. Biet. Dit is venkel. Zonnebloemen. En hier is koolrabi. De kinderen eten het graag.

NIET GEÏDENTIFICEERD MEISJE: (vertaald) De hartelijke tijd die we in huis Höss hebben doorgebracht, zal altijd tot onze mooiste vakantieherinneringen behoren. In het oosten ligt onze morgen. Bedankt voor uw nationaal-socialistische gastvrijheid.

AMJ GOEDMAN: Dus, De interessezone is een Oscarwinnende film over het huis van de commandant, dat de muur deelt met Auschwitz, maar de film gaat nooit Auschwitz in. Het blijft gewoon in dit soort paradijs. Tijdens de Oscaruitreiking eerder dit jaar veroordeelde filmmaker Jonathan Glazer de Israëlische bezetting na zijn film, Zone van belanggewonnen voor beste internationale film. Dit is wat hij zei.

JONATHAN GLAZER: Onze film laat zien waar ontmenselijking in het ergste geval toe leidt. Het heeft ons hele verleden en heden gevormd. Op dit moment staan ​​we hier als mannen die hun Joods-zijn weerleggen en dat de Holocaust is gekaapt door een bezetting die voor zoveel onschuldige mensen tot conflicten heeft geleid, of het nu gaat om de slachtoffers van 7 oktober in Israël of om de aanhoudende aanval. over Gaza, alle slachtoffers van deze ontmenselijking. Hoe kunnen we ons verzetten?

AMJ GOEDMAN: Hij sprak dus al over de relevantie van de concentratiekampen en de Tweede Wereldoorlog voor wat er vandaag de dag in Gaza gebeurt. Gideon Levy, als je je proefschrift kunt delen in je laatste deel“De ziekmakende ‘zone van belang’ van de IDF in het hart van Gaza.”

GIDEON HEFFING: Ja, en het is heel jammer, maar je kunt er niets aan doen. De IDF opende een toevluchtsoord in het noordelijke deel van Gaza waar de soldaten zich konden vermaken, zich konden opfrissen van de gevechten en een beetje konden uitrusten. Ze bieden ze massages en hele goede maaltijden en allerlei andere voordelen aan, gewoon om ze te laten rusten. Dat vind ik prima. Ik bedoel, de soldaten verdienen wat rust. Maar ik kon de vergelijking niet onderdrukken – niet dat er vernietigingskampen zijn in Gaza, zeker niet, maar dit gebrek aan gevoeligheid wanneer Gaza honger lijdt. Als ik met vrienden in Gaza praat die vechten om een ​​glas water of een stuk brood, om een ​​vakantieoord te openen waar de soldaten steaks, barbecues en allerlei andere delicatessen aanbieden, bedoel ik hoe een gebrek aan gevoeligheid nog steeds kan voorkomen. neem ons. Weet je, ook in Tel Aviv gaan we door met ons leven terwijl Gaza honger lijdt, en ik voel me daar heel slecht over. Maar om dat midden in de Gazastrook te doen, waar het allemaal omringd is door dood, honger, puin en verwoesting, om een ​​toevluchtsoord te openen voor soldaten met allerlei soorten plezier, daar zou ik niet mee kunnen leven. kon de vergelijking niet helpen De interessezonevoor deze onvergetelijke film. Ja, het is hetzelfde. Het is dezelfde blindheid. Het is dezelfde morele blindheid voor wat er om je heen gebeurt.

AMJ GOEDMAN: “Het Israëlische leger heeft een vakantiedorp gebouwd aan de kust van Gaza. Sergeant Yaron Rabinovich at eerder deze week wat churrito’s en biefstuk. In een aangrenzende kamer zit een fysiotherapeut die een soldaat een aangename massage gaf. Het dorp is omgeven door grasvelden van kunstgras en in elke hoek liggen kussens. (A) soldaat … geniet van een cappuccino, terwijl een ander een glas XL met ijsblokjes drinkt.” Waar ligt dit gebied in Gaza precies?

GIDEON HEFFING: Nou ja, het ligt in het noordelijke deel van Gaza, op het strand. Zoals je weet, Amy, is Gaza erg klein. En als we het over een willekeurige locatie in Gaza hebben, dan is dat naast een rampgebied. Ik vermoed dat het niet ver verwijderd is van het vluchtelingenkamp dat meer verwoest werd dan enig ander vluchtelingenkamp, ​​namelijk Jabaliya, dat 100.000 mensen door Israël met geweld moesten verlaten. Laten we ook bedenken wie die 100.000 mensen zijn. Dat zijn zonen, kleinzonen en kleinzonen van vluchtelingen uit de voormalige catastrofe van het Palestijnse volk in ’48.

Dus om dit resort te openen, om dit leuke dorp te openen voor soldaten op de ruïnes van het Palestijnse leven of op de ruïnes van welke menselijke realiteit dan ook, gaat het eigenlijk om hoe het eruit ziet, meer dan hoe het is. want, ik herhaal het nogmaals, ik woon in Tel Aviv, een uur rijden van deze locatie, en mijn leven is heel normaal, en ik voel me er niet goed bij, maar ik ga door met mijn leven. En toch laat het feit dat dit midden in de catastrofe gebeurt zien hoe blind moreel Israël en zijn leger zijn.

AMJ GOEDMAN: En vasthoudend aan dit thema van Auschwitz, de deel je schreef vlak voor je laatste: “Van Auschwitz naar Gaza, met een tussenstop in Den Haag.” Een paar weken geleden bracht Yoav Gallant, de voormalige minister van Defensie, een bezoek aan topfunctionarissen van de Biden-regering in Washington, DC. Hij maakte zich geen zorgen over zijn arrestatie, ook al ICC vaardigde een arrestatiebevel uit tegen hem en premier Netanyahu. U schrijft in uw stuk: “Benjamin Netanyahu zal volgende maand niet naar Polen reizen voor de hoofdceremonie ter gelegenheid van de 80ste verjaardag van de bevrijding van het vernietigingskamp Auschwitz, uit bezorgdheid dat hij zou kunnen worden gearresteerd op basis van het arrestatiebevel dat tegen hem was uitgevaardigd door het Internationaal Strafhof in Den Haag.” Uitleggen.

GIDEON HEFFING: Dus het is weer, Amy, de ironie van de geschiedenis. Ik denk dat de Duitse bondskanselier, zoals elk jaar, deze ceremonie zal bijwonen. Anderen zullen deze ceremonie bijwonen. En de premier van Israël, de staat die is gesticht op de as van de slachtoffers van de Holocaust, kan daar niet heen reizen omdat hij wordt gezocht wegens oorlogsmisdaden. Moet ik nog iets meer toevoegen dan dit? Ik bedoel, nogmaals, in Israël, als we in zo’n ontkenning leven, kan niemand zich daar veel druk over maken. Maar als je over de betekenis ervan nadenkt, is de Duitse bondskanselier vrij om daarheen te reizen, is hij geheel vrij van enige aanklacht, niets, en de Israëlische premier, na dit verschrikkelijke jaar waarin Israël op een ongelooflijk ongekende manier heeft gedood en vernietigd, wordt gezocht en kan niet bij de ceremonie komen. Ik kan geen symbolischer manier bedenken om te laten zien welke lange en tragische weg Israël is gegaan sinds de oprichting ervan, tot op het moment dat het hoofd van de Israëlische staat, de zogenaamde Joodse staat, die werd gebouwd op de as van mijn grootouders, kan daar niet heen omdat hij gezocht wordt als oorlogsmisdadiger.

AMJ GOEDMAN: En tot slot, Gideon, is er nog een deel in Haaretzniet door jou. Het is van een psycholoog genaamd Yoel Elizur. De kop luidt: ‘Als je Israël verlaat en Gaza binnengaat, ben jij God’: in de hoofden van IDF Soldaten die oorlogsmisdaden begaan.” En er wordt gesproken over de psychologische stress van Israëlische soldaten, en er komen getuigenissen als deze naar voren: “Ik voelde me een nazi. Het leek precies alsof wij de nazi’s waren en zij de joden.” Kunt u commentaar geven op deze kwestie en op de hele kwestie van de Israëlische oorlogsmisdaden, en of u dit op enig moment in de toekomst ziet eindigen als dit heen en weer gaat rond een staakt-het-vuren? We hebben nog maar een minuutje.

GIDEON HEFFING: Dus ik zal zo dadelijk zeggen dat Israëlische soldaten zich sinds het begin van de bezetting als goden gedragen en zich goden voelen, omdat ze gemakkelijk kunnen beslissen over het leven en de dood van iedereen die voor hen staat. Zo is het ook op de Westelijke Jordaanoever, op de bezette Westelijke Jordaanoever. En in Gaza is de omvang nog veel gruwelijker. Ze spelen echt met de levens van mensen als goden.

En dit zal voor altijd hun persoonlijkheid en hun moraal beschadigen, vanwege de gemakkelijke manier waarop ze moorden – en je noemde het net De New York Times onderzoek naar de eerste dagen van deze verschrikkelijke oorlog – de gemakkelijke manier waarop ze iedereen in Gaza neerschieten en doden, zoals goden die heel gemakkelijk beslissen wie zal leven, wie niet zal leven, zonder enige uitleg. Dit is niet – ik bedoel, uiteraard is Gaza het grootste slachtoffer van dit alles. Maar ik denk ook aan de samenleving die zich hier in Israël zal ontwikkelen als de soldaten naar huis terugkeren, terwijl ze zich herinneren wat ze al die maanden in Gaza hebben gedaan, en zich herinneren hoe ze reageerden zonder enige morele grenzen. Dit zal een schade zijn voor een zeer, zeer lange periode.

AMJ GOEDMAN: Gideon Levy, we willen je bedanken dat je bij ons bent, bekroonde Israëlische journalist, auteur, columnist voor de krant Haaretzlid van de redactieraad. Wij linken naar jouw stukken“De ziekmakende ‘zone van belang’ van de IDF in het hart van Gaza.” Levy’s nieuwste boek, Het doden van Gaza: rapporten over een catastrofe.

Als we terugkomen, zegt de nieuwgekozen president Trump dat hij Amerika groter wil maken, zoals in groter. We zullen praten met een Groenlands lid van het Deense parlement en ook met Yale-historicus Greg Grandin over zijn pogingen om Groenland te veroveren, het Panamakanaal terug te nemen, en zelfs met zijn nieuwe ambassadeur in Mexico, de discussies over een invasie van Mexico – oh, en dan is er Canada. Blijf bij ons.



Source link