Als het gaat om het begrijpen van de laatste maanden van de congrescarrière van vertegenwoordiger Kay Granger, zijn een handvol details ondubbelzinnig waar. We weten bijvoorbeeld dat de Republikein uit Texas – de eerste Republikeinse vrouw die leiding gaf aan de House Appropriations Committee – in maart aankondigde dat ze haar voorzittershamer zou opgeven en zou afzien van herverkiezing, hoewel Granger beloofde de rest van haar ambtstermijn uit te zitten.
We weten ook dat het rond deze tijd was toen het congreslid leek te worstelen met korte, voorbereide opmerkingen op de Tweede Kamer. Eindelijk weten we dat Granger in juli helemaal stopte met het uitbrengen van stemmen. De Texaanse, die eerder dit jaar 81 werd, was nog steeds een lid van het Huis met een goede reputatie, maar ze werd in alle opzichten vermist op Capitol Hill.
Wat betreft waar Granger haar tijd heeft doorgebracht terwijl haar collega’s aan het werk waren, komt het antwoord nu pas duidelijker in beeld.
Er waren enkele berichten van afgelopen week wat suggereert dat Granger de afgelopen maanden in een verpleeghuis voor dementiepatiënten heeft gewoond. Terwijl haar kantoor zich snel verzette tegen deze claims, assistenten een verklaring afgegeven waarin wordt verduidelijkt dat het congreslid is verhuisd naar een bejaardentehuis dat geheugenzorg biedt.
Haar volwassen zoon, ondertussen, vertelde The Dallas Morning News dat de oude Republikeinse wetgever “enkele dementieproblemen” heeft ervaren.
Als een kwestie van fundamenteel menselijk fatsoen en medeleven kunnen mensen van goede wil Granger zeker het beste wensen en hopen dat ze in een moeilijke tijd kwaliteitszorg krijgt. Bovendien lijkt het erop dat het mysterie over haar verblijfplaats effectief is opgelost.
Maar er zijn nog een aantal slepende punten van zorg.
Om te beginnen is er de kwestie van transparantie: een zittend lid van het Congres verhuisde, in plaats van af te treden, naar een woonzorgcentrum en stopte eenvoudigweg met het uitbrengen van stemmen. Als Dat meldt de New York Times opgemerkt, heeft haar kantoor ervoor gekozen deze regeling niet openbaar te maken.
In verband hiermee is er de afgelopen dagen enige discussie geweest over de mate waarin de Republikeinse leiders in het Huis van Afgevaardigden hiervan op de hoogte waren en er bewust voor kozen om de informatie geheim te houden. Een Fox News-verslaggever citeerde een hoge Republikeinse bron wie zeiverwijzend naar de flinterdunne meerderheid van de partij in de Kamer: “Eerlijk gezegd hadden we de cijfers nodig.”
Maar als een Politico-rapport voegde eraan toe dat er ook een breder gesprek gaande is over het aantal zeventigers en tachtigjarigen in het Congres, en de gezondheidsproblemen waarmee sommigen van hen te maken hebben gehad:
De onthullingen leiden tot een reactie van beide partijen en leiden tot kritiek op andere oudere wetgevers. Enkele van de scherpste opmerkingen kwamen van rechts, waarbij het Granger-nieuws Elon Musk ertoe aanzette cognitieve tests voor gekozen functionarissen uit te vaardigen, en afgevaardigde Thomas Massie uit Kentucky zei dat hij “meer bezorgd is over de congresleden die dementie hebben en nog steeds stemmen.”
In hetzelfde rapport werd de Democratische vertegenwoordiger Jared Huffman uit Californië geciteerd, die zei: “We moeten op zijn minst enige normverandering doorvoeren. Het zou echt onaanvaardbaar moeten zijn dat leden maandenlang volledig de communicatie met het publiek en met hun eigen collega’s moeten missen.”
Huffman vervolgde: “Loyaliteit is een superbelangrijk onderdeel van het werk dat we doen, maar er is een punt waarop dat schadelijk wordt voor de instelling en voor onze democratie – en ik denk dat we daarover een gesprek moeten voeren. ”
Met het Granger-verhaal in gedachten is het een veilige gok dat het gesprek behoorlijk luider zal worden.
