ANdy Robertson herinnert zich dat hij de eerste keer dat hij ooit de lactaattest deed, brak. Hij was 23 jaar oud, was net uit Hull aangekomen en beschouwde zichzelf in redelijk goede vorm. Totdat hij werd gemaakt om Jürgen Klopp’s sadistische pre-seizoen handschoen voor het eerst te runnen.
Kortom, je doet ronden van het trainingspitch. Het vereiste tempo versnelt geleidelijk, op de manier van een pieptest. Anders dan in een pieptest, zal echter op regelmatige tussenpozen een lid van het medische staf van Klopp langskomen, uw oor bunken en – EW – een monster van bloed uithuwen. Hoge lactaatniveaus duiden op vermoeidheid; te hoog en je bent klaar. Al snel voelde Robertson zich misselijk. Hij begon te kokhalzen. Volledige ontlading volgde kort daarna. Het zal je misschien niet verbazen om te weten dat James Milner acht jaar op rij de Melwood Lactate -test won.
De lactaattest ging met Klopp, maar afgelopen zomer de Duitse vervanging, Arne sloten zijn fysieke goeroe, Ruben-peeters, vervingen het door iets minder schurend opdringerig maar net zo slopend: de zes minuten durende racetest. Zes minuten van de volle pruist die rond de toonhoogtes lopen, in brandende hitte, zonder pauzes. „Geef alles wat je hebt voor deze zes minuten“, bestelt slot. Dit voorseizoen vernietigde een 32-jarige Mohamed Salah alle nieuwkomers.
Liverpool’s jaarlijkse orgie van zomerse lijden, oorspronkelijk onder Klopp en nu onder slot, heeft al lang een quasi-mythische status. “Pre-seizoen is overal moeilijk, maar ik heb het nooit gehad drie Trainingssessies een dag eerder in mijn leven, “ Dominik Szoboszlai verbaasd over zijn eerste ontgroening nadat hij van RB Leipzig was verhuisd. En natuurlijk, zoals beide coaches begrepen, was er altijd meer aan dit fysieke beesten dan alleen het meten van Vo2 niveaus.
Want het zijn deze momenten – lang voor het begin van het seizoen en uit het publieke oog – dat ook het karakter smeden. Die obligatie -teams. Het is geen toeval dat Slot zijn spelers de zes minuten durende uitdaging in groepen laat doen in plaats van individueel. Iets in gedeelde pijn lijkt hen dichterbij te binden. Dit is een hel, maar we zijn samen in de hel. Terwijl de laatste seconden van de zes minuten weg tikken, storten de ladingen van Slot in pure uitputting in, maar ook een soort euforie: een emotionele schakel die hen gedurende de lange wintermaanden zal ondersteunen.
Hoe dan ook, Federico chiesa dit alles gemist. Het was niet zijn schuld. Hij Ondertekend van Juventus Voor £ 10 miljoen aan het einde van het raam in augustus, miste de start van het seizoen, miste de vriendelijke tournee, de Bonding Sessions, de kaartspellen in het vliegtuig, het bezoek aan De rotsachtige stappen in Philadelphia. Hij miste de tactische oefeningen, de kans om zijn plaats in het systeem te vinden. En natuurlijk miste hij de racetest van zes minuten.
Zelfs in een beroep geobsedeerd door kleine details lijkt Slot langer bij dit spul stil te staan dan de meeste: chemie, teamopbouw, hoe te denken als een collectief. Een van zijn eerste bewegingen als Liverpool Manager moest een verplicht teamontbijt instellen. Teambijeenkomsten worden bijna dagelijks gehouden in plaats van wekelijks onder Klopp.
De afgelopen week werd een slot gevraagd hoe zijn kant erin is geslaagd om te verbeteren naarmate het seizoen vordert, vanaf een reeds indrukwekkende start. „Hoe meer vergaderingen je hebt, hoe meer trainingssessies je hebt, hoe beter ze weten wat ze van elkaar moeten verwachten,“ antwoordde Slot.
En natuurlijk, wanneer je team zes punten duidelijk is in de Premier League en je persoonlijke merk onberispelijk is, kun je vrijwel zeggen wat je wilt. Stel je in tegenstelling tot contrast de snuifjes van spot als Gary O’Neil, zeg, had aangedrongen het geheim om succes op het veld te ontgrendelen, zoveel mogelijk teamvergaderingen had.
Maar wanneer je wint, is elke zin die je uitgesproken een gouden goudklompje van wijsheid, elke beslissing van een genie, zelfs de toevallige beslissingen, zelfs degenen die niet eens echt beslissingen zijn. Ryan Gravenberch op het middenveld: een openbaring, een masterstroke, en laten we niet te hard wonen in het feit dat Liverpool het grootste deel van de zomer doorbracht probeert Om hem te upgraden naar Martín Zubimendi.
In deze categorie kan je Chiesa ook slot. Het grootste deel van het seizoen zag Liverpool het enige ondertekening van Slot’s eerste transfervenster voorbestemd om deel te nemen aan een lange lijst – Alberto Aquilani, Fabio Borini, Mario Balotelli, Andrea Dossena – van Italiaanse spelers die het op mysterieuze wijze nooit echt in Liverpool deden. Hij speelde slechts 25 minuten in de Premier League in drie vervangende optredens.
Natuurlijk was er in januari enige rente van de Saoedi Pro League, een beetje inactief over een leningbeweging. Italiaanse kranten zorgen voor klaagstanden die zijn lot betreuren. Juventus -fans onder zijn Instagram -berichten smeek hem om thuis te komen. De nationale teamcoach, Luciano Spalletti, drong hem aan om terug te keren naar de serie A – een beetje onheilspellend – „dus ik kon hem onder observatie houden“.
Op het eerste gezicht is Chiesa’s langdurige afwezigheid een beetje vreemd gevoeld-zelfs als je rekening houdt met zijn gebrek aan een voorseizoen, de sprankelende vorm van Salah in zijn favoriete rechtse positie. Ja, er zijn in de herfst knallende verwondingen geweest, maar hij is nog steeds vooral beschikbaar. Ja, Liverpool speelt briljant, maar vier wedstrijden bieden veel ruimte voor rotatie. Ja, hij kwam in de campagne die niet gaar was. Maar het is meer dan vijf maanden geleden en hij maakt nog steeds geen competitie -squadrons. Hoeveel voorseizoen heeft deze man nog nodig?
Het antwoord ligt contra -intuïtief op het veld. In een competitie waar de dominante tactische noot in toenemende mate een soort ramperende chaos is, speelt Slot’s Liverpool Play Complex, verfijnd passeren voetbal: ingewikkelde repetitieve combinaties, beweging gechoreografeerd en geboord in nauwgezette details, beslissingsbomen op beslissingsbomen.
Na de promotie van de nieuwsbrief
Dit is waar alle vergaderingen voor waren. Dit is de reden waarom slot die eerste weken zo zorgvuldig in kaart bracht. Omdat dit niet het soort voetbal is waar je gewoon kunt aansluiten en kunnen spelen. Natuurlijk was dit vaak ook het geval onder Klopp: Szoboszlai en Alexis Mac Allister kwamen eerder in de vroege zomer aan en geïntegreerd redelijk soepel. Gravenberch en Cody Gakpo, beide signeersessies in het middenseizoen, duurden maanden om aan de slag te gaan. Hoe minder gezegd over Arthur Melo, hoe beter.
Frozen uitgestoken door Thiago Motta in Juventus en nu aankomen in Melwood zonder trainingsblok onder zijn riem, merkte Chiesa, zoals Slot het zei, „achtergelaten“. De stap in de intensiteit van Serie A naar de Premier League creëerde ook zijn eigen uitdagingen. En naarmate de maanden wegrolden, was het mogelijk om de Chiesa -ondertekening te zien als een soort misplaatst opportunisme, een koopje omwille van een koopje, het voetbalsequivalent van die kant -en -klare maaltijden met een gele sticker in de supermarkt. Je hebt het niet strikt nodig. Maar hoe verkeerd kan een 39P -rundvlees -rendang echt gaan?
Voor al zijn tegenslagen is dit nog steeds een speler met een aanzienlijk voordeel: Verve en Flair, brandende versnelling, het vermogen om verdedigers uit het spel te halen. Zoals Spalletti het zegt: „Er zijn niet veel spelers die in staat zijn je in de ogen te kijken en één op één door verdedigende lijnen te breken.“ En – fluister het – de afgelopen weken heeft Chiesa een verleidelijke glimp vertoond van de speler die Euro 2020 verlichtte.
Zijn eerste doelpunt kwam van de bank tegen Accrington Stanley in de derde ronde van de FA Cup. Vervolg vervolgens een volledige 90 minuten tegen PSV in de Champions League, een 3-2 nederlaag waaruit hij nog steeds tevoorschijn kwam met veel krediet, beide doelen creëren voor Gakpo en Harvey Elliott. Het was zijn eerste volledige 90 minuten sinds Euro 2024. Een reis naar Plymouth op zondagmiddag zou een nieuwe kans voor minuten moeten bieden.
En door dit alles, ondanks het nauwelijks aanraken van een voetbalveld, heeft Chiesa de fanbase stilletjes gecharmeerd. Het helpt dat hij zo duidelijk blij is om daar te zijn, al vloeiend Engels, volkomen getransfixeerd door de Liverpool Aura, de Anfield Roar, de kans om de grootste pinakels in de sport te schalen. Het helpt ook dat hij de verleiding om te mokken of broed heeft vermeden, is blij om te wachten op zijn kansen en glimlachen door zijn frustratie.
Misschien is het moment van Chiesa misschien dichtbij. De tweede helft van het seizoen van Liverpool zal hun middelen tot het uiterste strekken. Er blijven een potentiële 28 spellen over en Salah zal ze niet allemaal kunnen spelen, en ook niemand. Chiesa is misschien geen gewone starter, en hij is misschien niet de erfgenaam van Salah, maar hij zal zeker nodig zijn: misschien als een vervanging van de impact, misschien als een slotenmaker tegen zijden met een lager blok, misschien zelfs als een moderne divock origi , de man die gewoon opduikt met het memorabele doel wanneer dat nodig is.
Misschien is het bepalende thema van Slot’s tijd in Liverpool tot nu toe geduld: geduld op de bal, geduld van fans en de clubhiërarchie, het geduld dat nodig is om een record-titel 20e competitietitel in de ogen te staren en er niet naar te snatchen. Het geduld om slechts één zomerse ondertekening te maken, hem vijf maanden uit het team te houden, zodat hij shuttle runs kan doen en hem vervolgens vers kan ontketenen voor de run-in. Een sluwe stratagem, of gewoon een gelukkige afstemming van omstandigheden? Wanneer u zich in de positie van Liverpool bevindt, doet het er nauwelijks toe.
Source link
