Er worden nog steeds giftige verontreinigende stoffen aangetroffen in het Amerikaanse drinkwater, waardoor miljoenen Amerikanen het risico lopen op chronische ziekten. Volgens een rapport van de National Resources Defense Council (NRDC):1
“Chronische onderinvesteringen hebben ervoor gezorgd dat de waterinfrastructuur op veel plaatsen in het land verouderd is en op de rand van instorten staat.
Lood, per- en polyfluoralkylstoffen, bekend als PFAS, industriële vervuiling en landbouwafvoer vervuilen het drinkwater van honderden miljoenen mensen – en velen weten het niet eens.”
PFAS, ook wel forever chemicaliën genoemd, zijn in verband gebracht met verschillende ziekten, zoals kanker, leverproblemen, abnormale ontwikkeling van de foetus en hormoonverstoring.2 Nu is de lijst met verontreinigende stoffen langer geworden. Onderzoekers hebben een verontreinigende stof ontdekt die zo nieuw is dat de effecten ervan op de volksgezondheid nog niet zijn vastgesteld: chloornitramide-anion.
Chloronitramide-anion – een nieuw bijproduct geïdentificeerd in Amerikaans drinkwater
Een studie gepubliceerd in Science onderzocht de aanwezigheid van een voorheen onbekend bijproduct dat voortkomt uit de afbraak van anorganische chlooramines in Amerikaanse drinkwatersystemen. Het onderzoek richtte zich op chloorhoudend water, een veel voorkomende desinfecterende behandeling gericht op het voorkomen van de groei van schadelijke micro-organismen.3 Ter context: chlooramine is een mengsel van chloor en ammoniak.4
In het onderzoek werden tien gechlooramineerde drinkwatersystemen in de Verenigde Staten onderzocht, die ruim 113 miljoen mensen bedienen. Door veertig watermonsters uit deze chlooraminesystemen te analyseren, ontdekten de onderzoekers het ‘chloornitramide-anion’ (Cl–N–NO2−), een nieuw bijproduct dat werd gevormd tijdens de afbraak van mono- en dichlooramines.5 Het werd consistent gedetecteerd in alle geteste monsters.6
De watermonsters hadden een gemiddelde concentratie van 23 microgram per liter, waarbij het werkelijke bereik reikt van 1,3 microgram per liter tot wel 92 microgram per liter. Met name het chloornitramide-anion was afwezig in ultrapuur water en in drinkwatersystemen die geen op chloor gebaseerde ontsmettingsmiddelen gebruiken, wat wijst op een direct verband tussen het gebruik van chlooramine en de vorming ervan.7
Hoewel de exacte toxiciteit van het chloornitramide-anion onbekend blijft, suggereert de structurele gelijkenis met andere toxische moleculen dat de prevalentie ervan aanzienlijke gevolgen voor de gezondheid heeft.8 Volgens een rapport van NBC News:9
“Het kan jaren duren om erachter te komen of chloornitramide-anion gevaarlijk is – het is nooit onderzocht …
De wetenschappers zeiden dat ze geen hard bewijs hebben dat erop wijst dat de stof een gevaar vormt, maar wel overeenkomsten vertoont met andere zorgwekkende chemicaliën. Ze denken dat het onderzoek verdient, omdat het zo wijdverspreid is ontdekt.“
Nu wetenschappers weten wat het bijproduct is, gaan ze nu over naar de studiefase. Volgens hoofdauteur Julian Fairey: „Nu kunnen we het harde werk doen om erachter te komen wat de toxicologische relevantie ervan is in onze watersystemen.“10
Gechloreerd water gekoppeld aan een hoger risico op colorectale kanker bij mannen
In een ander onderzoek, uitgevoerd in Zweden, onderzochten onderzoekers hoe langdurige blootstelling aan trihalomethanen (THM’s) in gechloreerd drinkwater de kans op het ontwikkelen van colorectale kanker beïnvloedt. Onderzoekers wilden ontdekken of verhoogde niveaus van deze bijproducten, die vaak worden aangetroffen in behandeld water, een significante risicofactor kunnen zijn voor dit type kanker:11
„Hoewel verschillende bijproducten van drinkwaterdesinfectie bevestigd zijn als kankerverwekkende stoffen bij knaagdieren, is het bewijs voor de carcinogeniteit bij mensen geassocieerd met deze bijproducten, waaronder colorectale kanker, nog steeds niet doorslaggevend.“
De studie onderzocht 58.672 deelnemers (32.872 mannen en 25.800 vrouwen), waarbij gegevens werden verzameld van het Zweedse mammografiecohort en het cohort van Zweedse mannen. Deelnemers werden gedurende een gemiddelde periode van bijna 17 jaar gevolgd, waarbij meer dan 988.000 persoonsjaren aan gegevens werden verzameld. De focus lag op personen die water uit openbare systemen consumeerden, om ervoor te zorgen dat de bevindingen relevant waren voor typische drinkwaterbronnen.12
Uit bevindingen bleek een verband tussen hoge THM-concentraties (15 microgram per liter of meer) en een verhoogd risico op proximale darmkanker bij mannen. Concreet brengt blootstelling binnen dit bereik mannen een 59% groter risico met zich mee vergeleken met mensen met een lagere blootstelling. Interessant genoeg werd in het onderzoek geen vergelijkbaar verband bij vrouwen waargenomen, wat erop wijst dat het risico verschilt op basis van geslacht.13
Het onderzoek benadrukte ook dat het proximale deel van de dikke darm, het gedeelte dat zich het dichtst bij de dunne darm bevindt, vooral werd getroffen door blootstelling aan THM. Het risico voor mannen in dit darmgebied was aanzienlijk verhoogd, wat de plaatselijke impact van deze chemicaliën in de darmen benadrukt. De bevindingen komen ook overeen met eerdere door de onderzoekers aangehaalde onderzoeken, waardoor de dreiging van THM’s in drinkwater wordt versterkt.14
Ter context: THM’s ontstaan wanneer chloor, dat wordt gebruikt om water te desinfecteren, reageert met natuurlijke organische materialen die in de watervoorziening aanwezig zijn. Deze chemicaliën zijn niet alleen maar bijproducten; ze bezitten DNA-beschadigende eigenschappen, wat leidt tot mutaties die uiteindelijk tot kanker leiden. „Hoge THM-concentraties in drinkwater waren geassocieerd met een verhoogd risico op colorectale kanker bij mannen“, merkten de onderzoekers op.15
Biologisch gezien zijn THM’s reactieve stoffen. Wanneer ze het lichaam binnenkomen, interageren ze met cellulaire componenten, wat leidt tot genotoxiciteit. Dit betekent dat ze de genetische informatie in cellen beschadigen, waardoor mutaties ontstaan die kanker tot gevolg hebben.
Eerdere door de onderzoekers aangehaalde dierproefstudies hebben aangetoond dat blootstelling aan THM’s leidt tot de vorming van afwijkende crypten en carcinomen van de dikke darm, wat een plausibel mechanisme oplevert voor de manier waarop THM’s bijdragen aan de ontwikkeling van kanker bij mensen.16
Waterverontreinigingen verhogen het risico op endometriumkanker
In een ander onderzoek onderzochten onderzoekers de relatie tussen bepaalde chemicaliën die in drinkwater worden aangetroffen en het risico op het ontwikkelen van endometriumkanker, die het slijmvlies van de baarmoeder aantast. Het team keek specifiek naar desinfectiebijproducten (DBP’s) zoals totale trihalomethanen (TTHM) en halo-azijnzuren (HAA5) om hun impact op het risico op endometriumkanker te bepalen.17
De onderzoekers selecteerden een groep postmenopauzale vrouwen van 55 tot 69 jaar uit het Iowa Women’s Health Study-cohort. Het omvatte 10.501 vrouwen die al meer dan tien jaar dezelfde openbare watervoorziening gebruikten, waardoor consistente blootstellingsniveaus aan DBP’s voor alle deelnemers werden gegarandeerd.18
Uit bevindingen bleek dat vrouwen met hogere gemiddelde concentraties DBP’s in hun drinkwater een verhoogd risico hadden op endometriumkanker, en degenen in het hoogste percentiel van blootstelling vertoonden een significant verband in risico. Deze trend was vooral duidelijk bij laaggradige tumoren, die minder agressief zijn en doorgaans een betere prognose hebben dan hooggradige Type I-tumoren.19
De studie benadrukte verder dat langdurige blootstelling aan DBP-niveaus boven de helft van het maximale verontreinigingsniveau (MCL) verband hield met een hoger risico op kanker. Vrouwen die langer dan de mediane periode (16 jaar) aan dit specifieke bereik waren blootgesteld, vertoonden een sterker verband vergeleken met degenen zonder een dergelijke blootstelling.20
Interessant genoeg vond het onderzoek geen significant verband tussen de nitraatniveaus in het drinkwater en het risico op endometriumkanker. Nitraten zijn veel voorkomende verontreinigende stoffen, vooral in landbouwgebieden, maar in dit geval hadden ze niet dezelfde invloed op het kankerrisico als DBP’s. „We hebben geen statistisch significante associaties of trends waargenomen in de kwintielen van nitraat of nitriet in de voeding“, aldus de onderzoekers.21
DBP’s zoals TTHM en HAA5 dragen bij aan de ontwikkeling van kanker door de hormonale balans in het lichaam te verstoren. Deze chemicaliën interfereren met hormoonreceptoren en hormoonhomeostase, wat leidt tot verhoogde oestrogeenspiegels en verlaagde progesteronspiegels. Deze omgeving is een bekende risicofactor voor endometriumkanker, omdat het de groei en proliferatie van kankercellen in het baarmoederslijmvlies bevordert.22
In het onderzoek werd ook opgemerkt dat sommige DBP’s zijn geclassificeerd als waarschijnlijk carcinogenen voor de mens vanwege hun vermogen om zich te binden aan hormoonreceptoren en de normale hormonale functies te verstoren. Dierstudies ondersteunen deze bevindingen en tonen aan dat de inname van DBP’s leidt tot onvruchtbaarheid, verstoorde oestrische cycli en verhoogde oestradiolspiegels, die allemaal verband houden met een verhoogd risico op kanker.23
Hoe u uzelf kunt beschermen tegen giftige waterverontreinigingen
Moderne gifstoffen uit het milieu infiltreren voortdurend in de watervoorziening van het land, waardoor uw cellulaire energieproductie en algehele gezondheid worden ondermijnd. Verontreinigingen zoals zware metalen en farmaceutische residuen verstoren de mitochondriale functie en vormen aanzienlijke risico’s voor uw welzijn. En nu krijgt het publiek ook te maken met chloornitramide-anion.
Hier zijn effectieve oplossingen om uzelf en uw gezin te beschermen tegen milieubedreigingen op waterbasis:
1. Installeer een uitgebreid waterfiltratiesysteem voor het hele huis – Het beschermen van uw hele huishouden tegen giftige waterverontreinigingen begint met een robuust filtersysteem.
Beschikbare filtratiesystemen voor het hele huis omvatten omgekeerde osmose, ionenuitwisseling en actieve koolblokfiltratie, die chloor, THM’s, zware metalen en andere schadelijke chemicaliën in verschillende mate elimineren. Doe uw due diligence om erachter te komen welke het beste is voor uw huis tegen een comfortabele prijs.
Door ervoor te zorgen dat al het water dat uw huis binnenkomt, gezuiverd is (zowel drink- als douchewater), voorkomt u dat gifstoffen uw cellulaire energieproductie belemmeren.
2. Filter zowel drink- als douchewater afzonderlijk — Hoewel een filtersysteem voor het hele huis een brede bescherming biedt, zal het toevoegen van een extra filterlaag op de gebruiksplaats de veiligheid verder vergroten. Installeer hoogwaardige omgekeerde osmose- of actieve koolfilters op uw keukenkranen om ervoor te zorgen dat uw drinkwater vrij is van resterende gifstoffen.
Gebruik voor douchewater speciale douchefilters om chloor en andere chemicaliën te verwijderen die door de huid worden opgenomen. Deze dubbele filtratiebenadering zorgt voor uitgebreide bescherming voor al het huishoudelijke watergebruik.
3. Test en controleer regelmatig uw waterkwaliteit — Voor het behouden van een optimale filtratie is een regelmatige beoordeling van de waterkwaliteit vereist. Hulpbronnen zoals de Tap Water Database van de Environmental Working Group helpen bij het identificeren van veelvoorkomende verontreinigende stoffen in uw regio.24
Voor een nauwkeurige analyse, vooral als u afhankelijk bent van bronwater of in de buurt van industriële/landbouwlocaties woont, raad ik aan om onafhankelijke watertests uit te voeren in een laboratorium. Regelmatige monitoring stelt u in staat uw filtersystemen indien nodig aan te passen, waardoor een continue bescherming wordt gegarandeerd tegen opkomende watertoxines die de cellulaire functies verstoren.
4. Blijf op de hoogte en upgrade indien nodig de filtratietechnologieën — Er zullen altijd nieuwe waterverontreinigingen ontstaan als gevolg van het voortdurende binnendringen van industrieel afval en milieuvervuiling in onze watervoorziening. Als u op de hoogte blijft van de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van waterfiltratietechnologie, zorgt u ervoor dat uw systemen effectief de meest actuele bedreigingen kunnen aanpakken.
5. Onderhoud en service van uw filtersystemen regelmatig — Om ervoor te zorgen dat uw waterfiltratiesystemen optimaal functioneren, is regelmatig onderhoud van cruciaal belang. Vervang de filters volgens de aanbevelingen van de fabrikant en voer routine-inspecties uit om eventuele tekenen van slijtage of defecten te identificeren.
Goed onderhouden systemen zijn effectiever in het verwijderen van verontreinigingen, waardoor uw mitochondriale functie en cellulaire energieproductie continu worden ondersteund.
Source link
