Een diepgaande bedreiging voor de Amerikaanse democratie ontvouwt zich in North Carolina

Dit is niet de eerste keer dat de Republikeinen in North Carolina een vuurstorm hebben veroorzaakt na het verliezen van een race over de hele staat. Dit is de partij die, na het verlies van het gouverneurschap en andere posities over de hele staat afgelopen herfst, in de door de Republikeinse Partij gecontroleerde wetgevende macht in North Carolina is overgestapt naar formeel ontkrachten Gouverneur Stein en andere Democraten.

Maar wat er nu gebeurt met de rechtszaak in North Carolina roept ernstige zorgen op over de toekomst van de rechterlijke verkiezingen in die staat en in andere staten in het hele land.

De races bij staatsrechtbanken zijn de afgelopen jaren steeds controversiëler en duurder geworden. Waarom? Omdat ze ertoe doen. De omkering van de controle over het officieel onpartijdige Hooggerechtshof van Wisconsin in 2023, van een conservatieve meerderheid van 4 à 3 naar een progressieve meerderheid van 4 à 3, heeft de debatten in de staat over alles van gerrymandering tot stemrecht, abortusrechten en arbeidsrechten al veranderd. Democraten en Republikeinen in het hele land zijn gaan begrijpen dat het winnen van rechtszittingen net zo belangrijk is als het winnen van races voor wetgevende zetels en posten in de uitvoerende macht.

Maar wat gebeurt er als de Republikeinen – geïnspireerd door Trumps ‘grote leugens‘ over verkiezingen in het verleden en het negeren van democratische normen – besluiten verkiezingsresultaten die hen niet aanstaan ​​uit rechtszittingen en andere wedstrijden niet te accepteren? Wat gebeurt er als ze elke mogelijkheid gebruiken om het proces te ondermijnen door “de regels die van kracht waren voor verkiezingen in twijfel te trekken en stemmen met terugwerkende kracht te laten weggooien”, zoals Ann Webb, beleidsdirecteur van Common Cause North Carolina, suggereert?

Het antwoord, zegt de beleidsanalist, is grimmig. “Als er achteraf een nooit eindigend proces komt van het betwisten van de verkiezingsregels en -resultaten”, zegt Webb, “zou ons hele systeem tot stilstand kunnen komen.”

Het scenario speelt zich nu af.

Zelfs nu mensen in de Verenigde Staten en de rest van de wereld met grote bezorgdheid naar de inauguratie van Trump kijken, zouden ze ook de ontwikkelingen in North Carolina met behoedzaamheid moeten bekijken over wat ze voor de democratie betekenen.

Aan de basis van het conflict ligt het feit dat North Carolina een nipte verkiezingsuitslag had. Dat is niet ongewoon in North Carolina of de rest van het land.

Maar wat er daarna gebeurde is onregelmatig en verontrustend.

Terwijl Riggs met slechts 734 stemmen won, waren de Democraten er zeker van dat haar overwinning veilig was na een officieel onderzoek van de cijfers en een paar hertellingen – de ene een volledig overzicht van de machinetellingen, de andere een ‘hand-in-oog’-verhaal van een steekproef van stembiljetten uit de 100 provincies van de staat, en beide uitgevoerd door tweeledige waarnemers volgens officiële mandaten. Al deze beoordelingen bevestigden het voordeel van de Democratische gerechtigheid. Zoals de Riggs-campagne begin december aankondigde: “Het eerste aantal stemmen bevestigde de overwinning van rechter Riggs… en een automatische hertelling over de hele staat bevestigde haar overwinning met exact dezelfde marge. De voorbeeldhandhertelling, die ook haar overwinning bevestigt, is de derde en laatste telling van de stemmen.” Ondanks protesten van haar Republikeinse tegenstander, Griffin, stelde de North Carolina State Board of Elections vast dat er geen rechtvaardiging was voor aanvullende hertellingen en concludeerde op 10 december: “Die hertelling toonde aan dat Riggs een voorsprong van 734 stemmen had.”

Dat had het einde moeten zijn.

Maar de Republikeinse partizanen weigerden het resultaat te accepteren. Op 7 januari stemde de Republikeinse meerderheid van het Hooggerechtshof van North Carolina met 5-1 (waarbij Riggs zichzelf terugtrok) om te voorkomen dat de verkiezingsraad van de staat de resultaten zou certificeren. Waarom? Omdat Griffin een poging nastreeft om de stembiljetten van 60.000 inwoners van Noord-Carolina te weigeren die op legitieme wijze hun stem hebben uitgebracht bij de verkiezingen van 2024. Een analyse van de gerichte stembiljetten heeft uitgewezen dat zwarte kiezers twee keer zoveel kans hebben om gediskwalificeerd te worden als blanke kiezers, en dat ook jonge kiezers in hoge mate gediskwalificeerd kunnen worden.

“Dit is enorm gevaarlijk voor de democratie in North Carolina”, zegt Webb.

Voor de democratie in North Carolina, ja, maar ook voor de democratie in Amerika. ‘Als de Republikeinen erin slagen eerlijke en legale stemmen na een verkiezingsdatum als deze ongeldig te verklaren, zal dit brede gevolgen hebben voor het hele land’ betoogt voormalig gouverneur van North Carolina, Roy Cooper.

Common Cause North Carolina, de North Carolina NAACP, de ACLU van North Carolina en andere burgerrechten- en democratiegroepen hebben allemaal gekleineerd de Republikeinse actie is een machtsgreep van “een verliezende kandidaat (die) uw stembiljetten wil weggooien met behulp van wanhopige en bizarre juridische theorieën, allemaal om een ​​zetel in het Hooggerechtshof van North Carolina te stelen.”

De analyse van de stembiljetten die bedoeld waren voor protesten van de Griffin-campagne onder leiding van de Raleigh Nieuws en waarnemer ontdekte dat de meeste betwiste stemmen werden uitgebracht door Democraten of mensen die niet bij een van de grote partijen waren aangesloten. Bovendien was het duidelijk dat de stembiljetten die werden uitgebracht door kiesdistricten die traditioneel Democratisch stemden in North Carolina, onevenredig veel protesten te zien gaven. Bijvoorbeeld de Nieuws en waarnemer “ontdekte dat bij zwart geregistreerde kiezers twee keer zoveel kans bestond dat hun stem werd betwist als bij blanke kiezers.” Een andere relevante bevinding: “Kiezers van 18 tot 25 jaar vormden de grootste leeftijdsgroep onder de uitgedaagde kiezers, goed voor ongeveer 23% van alle protesten, ondanks dat ze ongeveer 12 procent van het electoraat uitmaakten.”

Dat is een rode vlag, niet alleen voor North Carolina, maar voor de hele Verenigde Staten.

“De ogen van het hele land zijn op deze race gericht, omdat de implicaties van het houden van vrije en eerlijke verkiezingen die in twijfel worden getrokken en mogelijk worden teruggedraaid, verwoestend zijn”, zegt voormalig gouverneur Cooper, die stelt dat deze Republikeinse partij probeert voldoende kiezers te ontnemen om verkiezingen ongedaan te maken. Het resultaat vormt een bedreiging “niet alleen voor rechter Riggs en de miljoenen North Carolinars die op haar hebben gestemd, maar voor elke verkiezing in de toekomst.”