Een beter gevoel over de economie? De ‘vibecessie’ zou ten einde kunnen komen

Terwijl de economie ziet er misschien sterk uit op papier, de term „vibecessie“ legt iets dieper vast: de emotionele tol van financiële onzekerheid.

Een vibecessie – een term bedacht door economisch commentator Kyla Scanlon – verwijst naar een discrepantie tussen de economie van een land en de negatieve perceptie van het publiek daarover. In de kern gaat vibecessie niet over cijfers of data; het is een sentiment. Het is het collectieve gevoel van onbehagen of pessimismezelfs als officiële gegevens dat suggereren de economie isin werkelijkheid goed presteert.

Vibecessie ligt misschien achter ons. Dat blijkt uit een onderzoek van de New York Federal ReserveHet optimisme over de huishoudfinanciën bereikte een recordhoogte in meerdere jaren De herverkiezing van Donald Trump in november. Uit het onderzoek bleek dat het aandeel huishoudens dat over een jaar een betere financiële situatie verwacht, is gestegen naar het hoogste niveau sinds 2020. En nu de aandelenmarkten vooruitgaan en de inflatie afkoelt, lijkt het erop dat het ergste van de economische neergang voorbij is .

Hoewel uit gegevens blijkt dat de vibecessie wellicht aan het verdwijnen is en het consumentenvertrouwen aan het stijgen is, Nick Seybertuniversitair hoofddocent aan de Robert H. Smith School of Business van de Universiteit van Maryland, gelooft dat de fundamentele factoren die ten grondslag liggen aan de vibecessie zullen voortduren, tenzij er grote beleidsverschuivingen plaatsvinden. “Sommige mensen zijn optimistisch omdat een nieuwe groep politici het roer overneemt, maar er worden geen duidelijke echte veranderingen aangebracht in het onderwijs, de kinderopvang of de huisvesting”, zei hij.

Hij beschouwt de term ‘vibecessie’ als een beledigende simplificatie van hoe moeilijk het is geworden om als jonge werknemer of jong gezin in de VS te leven, vooral in de grote stedelijke gebieden. ‘Echte beleidsfouten hebben geleid tot een rampzalige leefsituatie voor iedereen die kinderen heeft of hoopt kinderen te krijgen. Dus mensen voelen zich er natuurlijk slecht over”, legde hij uit.

Dave FortinCFA en mede-oprichter van het in Boston gevestigde investeringsplatform FutureMoney, is het daarmee eens. „Hoewel uit gegevens blijkt dat we de piek van de vibratiecessie voorbij zijn, is het beeld niet voor iedereen rooskleurig“, zei hij. “Voor de jongere generatie is de betaalbaarheid van woningen nog steeds een groot probleem, waardoor mensen belangrijke levensmijlpalen kunnen uitstellen en het gevoel krijgen achterop te raken.”

Een ander punt dat het vermelden waard is, is dat de sfeer onder de Republikeinse kiezers steeds duidelijker aan het vervagen is. “Het consumentenvertrouwen is over het algemeen aan het stijgen, maar er is een grote partijdige kloof: de vooruitzichten van de Republikeinen voor de economie zijn direct na de verkiezingen van 2020 scherp gedaald, terwijl die van de Democraten juist zijn gestegen”, aldus Wei Xiaohoogleraar economie aan de Binghamton University, State University of New York. “Maar deze trend keerde onmiddellijk na de verkiezingen van 2024.”

Gegevens van Reuters toonde aan dat het consumentenvertrouwen onder de Republikeinen met 15,5 punten steeg – de grootste stijging sinds de overwinning van Trump in 2016 – terwijl het onder de Democraten met 10,1 punten daalde.

Dus hoewel de vibecessie voor sommigen misschien aan het vervagen is, blijven diepgewortelde economische problemen bestaan ​​en is het herstel verre van uniform, vooral niet onder politieke en sociaal-economische groepen.

De strijd van de jongere generatie

Afgezien van de politiek onderscheidt leeftijd ook degenen die het gevoel hebben dat we nog steeds in een vibecessie zitten, en degenen die dat niet doen.

Volgens een Brookings Institution-analyseOndanks de afkoelende inflatie en een sterke arbeidsmarkt voelen veel jongeren zich in de steek gelaten als gevolg van de groeiende schulden aan studieleningen, de onbetaalbaarheid van woningen en de beperkte kansen op werk.

Deze problemen treffen de jongere generaties veel harder dan de oudere generaties, die vaak het vangnet hebben van overwaarde op hun eigen huis of pensioensparen. Voor jongeren is het een ander verhaal. Velen stellen belangrijke mijlpalen uit – zoals het kopen van een huis of het stichten van een gezin – omdat financiële stabiliteit zo buiten bereik lijkt. Voor hen is de kloof tussen optimistische economische rapporten en de strijd in het echte leven onmogelijk te negeren.

Wat te doen als u zich niet verbonden voelt?

Als u zich ondanks de toestand van de economie nog steeds financieel ongerust voelt, kunt u het beste uw blootstelling aan sociale media en nieuws beperken, aangezien deze u vaak een nog slechter gevoel over uw financiën kunnen geven. Concentreer u in plaats daarvan op wat u wel kunt controleren. Als u dat nog niet heeft gedaan, kunt u een budget opstellen, zodat u precies weet waar uw geld elke maand naartoe gaat. Bouw dan een noodfonds op, betaal schulden af ​​en overweeg om uw inkomen te verhogen door middel van nevenactiviteiten. Wanneer uw financiën stabieler zijn, voelt u zich veiliger, ongeacht de economische omstandigheden.

Seybert suggereert dat u niet alleen de controle over uw eigen financiën overneemt, maar ook pleit voor systemische veranderingen. “Protesteer en lobby bij uw stad, provincie, senatoren en congresleden om het woningaanbod te stimuleren, stem op politici die universele voorschoolse of openbare kinderopvang steunen, en druk op om een ​​einde te maken aan door de overheid gesubsidieerde studieleningen die bijdragen aan de stijgende collegegeldkosten”, zei hij.