Pooja Saxena
Letter- en grafisch ontwerper Pooja Saxena gelooft in het belang van het documenteren van niet-digitale lettervormen, omdat deze vaak visuele paradigma’s vertegenwoordigen die verloren zijn gegaan bij de vertaling naar digitale media. Ze is ook van mening dat druk- en typografische technologieën zich vooral richten op het Latijnse schrift en dat ze uiteindelijk het Indische schrift naar de periferie duwen en ze als ‘complex’ bestempelen.
Ze begon de India straat belettering project om lokale straattypen te documenteren, samen met hun locatie, scripts, functie en materiaal/techniek. Pooja wil lettervormen presenteren op een manier die ervoor zorgt dat ze kunnen worden beschouwd als de goed gemaakte en cultureel relevante ontwerpoplossingen die ze kunnen zijn, in plaats van zich te concentreren op nostalgie of sentimentaliteit.
Nadat Pooja via typewandelingen de wereld van straatletters had betreden – eerst in Delhi in 2017 en daarna in Bangalore – begon Pooja ook met publiceren zines in 2023. De eerste batch toonde tegels als medium voor lettervormen, van de Portugese koloniale invloed in de azulejos van Panjim (een stad in Goa) tot betegelde bewegwijzering in Delhi. In de tweede set toonde ze bioscoopborden uit Lucknow, Kolkata en Hyderabad en stelde ze vragen over hoe architectonische en typografische stijlen elkaar in een gebouw kunnen aanvullen.. “Met de zines wil ik patronen belichten – gevestigde en onverwachte – om ons gedeelde begrip van typografische vormen en stijlen, en conventies voor het gebruik ervan, uit te breiden”, zegt ze.
Haar werk heeft ook zijn publiek gevonden via essays, a korte filmtentoonstellingen en ook door lesgeven, wat ik persoonlijk erg interessant vind. “Lokaal gemaakte borden bieden manieren om verschillende typografische stijlen en scripts te combineren op manieren die niet zouden worden aangemoedigd in formeel ontwerponderwijs… Het documenteren, bestuderen en waarderen van dergelijke voorbeelden is een hulpmiddel van onschatbare waarde om onze perspectieven te verbreden en te accepteren dat er niet één is. correcte (westerse) manier om typografie te benaderen.”
In de toekomst wil Pooja meer foto’s uit meer steden in haar digitale archief opnemen en credits toevoegen aan signmakers zodra deze beschikbaar zijn, om de waarde van dit werk verder te verhogen. Ze wil ook gaan praten met signmakers, hun processen documenteren, leren over lokale typografische en signmaking-vocabulaires, en zelfs zich verdiepen in hun ambachten.
