Door alcoholgebruik lopen mannen een groter risico op jicht dan vrouwen


Uit onderzoeken van het National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism blijkt dat 132,9 miljoen Amerikanen van 18 jaar en ouder de afgelopen maand één alcoholische drank dronken. Bovendien rapporteerden 60,4 miljoen volwassenen binge-drinken (vier tot vijf drankjes bij dezelfde gelegenheid).1) en 16,3 miljoen volwassenen rapporteerden zwaar drinken (vier tot vijf drankjes op een dag).2) in de afgelopen maand.3

Dit zijn zorgwekkende cijfers, omdat alcoholgebruik sterk verband houdt met een verhoogd risico op jicht. Volgens het Mount Sinai Health System hebben ongeveer 8,3 miljoen mensen in Amerika jicht.4 De verwachting is dat dit aantal verder zal groeien, omdat risicofactoren zoals alcoholgebruik onveranderd blijven bestaan. Maar in welke mate draagt ​​alcohol bij aan de ontwikkeling van jicht?

Onderzoek koppelt alcoholgebruik aan een verhoogd risico op jicht

In een studie gepubliceerd in JAMA Network Open,5 Britse onderzoekers stelden vast dat alcohol een bekende risicofactor is voor jicht. Van daaruit probeerden ze te kwantificeren hoeveel drankjes er nodig zijn om het risico op jicht te vergroten.

De onderzoekers selecteerden mannen en vrouwen in de leeftijd van 37 tot 73 jaar uit de UK Biobank, die 502.411 deelnemers telde. Uit deze database sloten ze deelnemers uit die zelf hadden gerapporteerd dat ze een slechte gezondheid hadden, eerdere gevallen van jicht (evenals degenen die jichtmedicijnen gebruikten) en een verminderd alcoholgebruik als gevolg van een aanhoudende ziekte. Na uitsluitingen kwamen ze tot een uiteindelijke testpopulatie van 401.128 deelnemers.6

Van daaruit creëerden ze twee categorieën: mannen (179.828) en vrouwen (221.300). Alle deelnemers werd gevraagd hun status te categoriseren met deze drie keuzes: nooit, eerder of momenteel aan het drinken. Degenen die momenteel dronken, werd gevraagd de soorten alcoholische dranken op te sommen die ze dronken (zoals bier of wijn) en hun consumptie in een gemiddelde week.7

Na analyse merkten onderzoekers op dat er 5.278 gevallen van jicht waren nadat de follow-ups waren uitgevoerd – 4.096 bij mannen en 1.182 gevallen bij vrouwen. De onderzoekers voegden er verder aan toe dat onder de mannen degenen die momenteel drinken een 69% hoger risico op jicht hebben vergeleken met degenen die nooit drinken. Interessant genoeg werd dit verband niet gevonden bij vrouwen.8,9

Hoewel de studie niet inging op de mechanismen van hoe alcohol jicht veroorzaakt, theoretiseert het dat het soort drank, en niet de biologische verschillen tussen mannen en vrouwen, het risico op jicht beïnvloeden:

„In deze prospectieve cohortstudie, waarbij zorgvuldig rekening werd gehouden met mogelijke verstorende factoren en omgekeerde causaliteit, werd de consumptie van verschillende specifieke alcoholische dranken geassocieerd met een hoger risico op jicht bij beide geslachten.

Het waargenomen seksespecifieke verschil in de associatie tussen totale alcoholconsumptie en jicht kan eerder te wijten zijn aan verschillen tussen mannen en vrouwen in de soorten alcohol die geconsumeerd worden dan aan biologische verschillen.“

Hoe alcoholgebruik jicht veroorzaakt

Purines zijn van nature voorkomende stoffen in uw lichaam en worden gebruikt om DNA en RNA op te bouwen. Onderzoek toont aan dat ongeveer tweederde van de purines die in uw lichaam circuleren endogeen zijn, terwijl de rest uit exogene bronnen komt, zoals voedsel en alcohol. Zodra de purines zijn gemetaboliseerd, is het uiteindelijke bijproduct urinezuur, dat via urineren wordt geëlimineerd.10

Urinezuur zelf is niet slecht; het speelt zelfs een beschermende rol in uw gezondheid. Een studie merkte op dat urinezuur „bijdraagt ​​aan ongeveer 60% van de antioxiderende activiteit in het plasma en de stabiliteit van de bloeddruk en antioxiderende stress handhaaft.“11

Onder normale omstandigheden schommelt het urinezuurgehalte in het bloed tussen 2,5 en 7,0 mg/dl voor mannen, en tussen 1,5 en 6,00 mg/dl voor vrouwen.12 Het wordt echter een probleem als uw lichaam meer urinezuur produceert dan het kan elimineren, wat ertoe leidt dat zich kristallen vormen uit het bloedplasma en zich afzetten in de gewrichten en zachte weefsels, wat leidt tot jicht.13 En nogmaals, een van de grootste bijdragers is alcoholgebruik.

Als we teruggaan naar het JAMA Network Open-onderzoek, zijn er twee manieren waarop alcoholconsumptie de productie van urinezuur beïnvloedt, waardoor jicht ontstaat: de frequentie van de consumptie en het soort alcoholische drank. Zoals opgemerkt door de onderzoekers in de JAMA Network Open-studie:14

„Onder de huidige drinkers… ging frequentere alcoholconsumptie gepaard met een substantieel verhoogd risico op jicht bij mannen en een matig verhoogd risico bij vrouwen. Ongeacht geslacht werd een grotere consumptie van verschillende specifieke alcoholische dranken, vooral bier of cider, geassocieerd met een hoger risico op jicht.“ risico op jicht…

Onder de huidige drinkers hadden mannen die vijf keer of meer per week dronken een ongeveer twee keer hoger risico op jicht dan degenen die minder dan één keer per week dronken. Onder vrouwelijke drinkers was er pas een positief verband tussen de drinkfrequentie en het optreden van jicht na correctie voor de BMI (body mass index), vooral na verdere rekening te hebben gehouden met een mogelijk omgekeerd oorzakelijk verband…“

Zoals u kunt zien, bleek de bierconsumptie de grootste bijdrage te leveren aan de stijgende urinezuurspiegels, en deze bevinding werd ook herhaald in ander onderzoek. In een recensie uit 202115 gepubliceerd in Molecules verhoogde bier het serumzuurgehalte hoger dan whisky en shochu (een traditionele Japanse sterke drank) in slechts één uur drinken.

Oefening – Een gezonde manier om de urinezuurspiegels onder controle te houden

De beste manier om de schadelijke effecten van alcohol op uw gezondheid te voorkomen, is door het überhaupt niet te drinken. Maar als u al geruime tijd drinkt en uw urinezuurspiegels beter wilt beheersen en de ontwikkeling van jicht wilt voorkomen, raad ik u aan om te gaan sporten, omdat dit voordelen voor meerdere systemen heeft.

Volgens een studie16 gepubliceerd in het Indonesian Journal of Global Health Research heeft een persoon die zwaarder weegt in vergelijking met de normale referentiewaarden over het algemeen hogere urinezuurwaarden. Dat komt omdat visceraal vet en vetweefsel urinezuur als bijproduct produceert.

Omgekeerd: onderzoek17 heeft aangetoond dat zodra u regelmatig aan lichaamsbeweging doet, hetzij met lage of matige intensiteit, uw lichaam ontstekingsremmende effecten begint te produceren die de pathologische reacties veroorzaakt door urinezuurkristallen verminderen.

Je vraagt ​​je waarschijnlijk af: waarom doe je alleen oefeningen met lage en matige intensiteit? Dat komt omdat lichaamsbeweging met hoge intensiteit ervoor zorgt dat melkzuur zich in uw lichaam ophoopt. Wanneer dit gebeurt, houdt uw lichaam meer urinezuur vast, wat u in de eerste plaats wilt verlagen.18

Onderzoek gepubliceerd in 2021 merkte op dat het verbeteren van de urinezuurspiegels „het risico op chronische ziekten, zoals hoge bloeddruk, obesitas, diabetes en insulineresistentie helpt verminderen.“19

Ik ben een hartstochtelijk voorstander van lichaamsbeweging met matige intensiteit, en mijn interview met cardioloog Dr. James O'Keefe gaat zeer gedetailleerd in op de redenering. Uit zijn onderzoek merkte hij op dat je lichaam bij een gematigde intensiteit een dosisafhankelijke afname krijgt van sterfte, diabetes, depressie, hoge bloeddruk, osteoporose en sarcopenie.

Bovendien ontdekte O'Keefe dat degenen die langere tijd aan hoge intensiteitsoefeningen deden, geen verdere voordelen opleverden. Voor meer informatie moedig ik u aan mijn artikel te lezen dat zijn onderzoek behandelt. Daar geef ik ook voorbeelden van oefeningen met matige intensiteit die je kunt doen.

Oxalaten creëren een ontstekingsreactie vergelijkbaar met jicht

Jarenlang kampte ik met een mysterieuze uitslag, en ik geloofde dat het zou helpen om het gif weg te spoelen door driemaal per week in infraroodsauna's te zweten. Ondanks mijn inspanningen bleef het probleem bestaan. Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik een aandoening had ontwikkeld die bekend staat als oxalaatdermatitis, veroorzaakt door oxalaten die in mijn huid zijn ingebed.

Oxalaten zijn natuurlijke verbindingen die in veel voedingsmiddelen voorkomen, zoals bladgroenten en zaden. Ze worden ook dicarbonzuur genoemd omdat ze uit twee koolstofdioxidemoleculen bestaan. Het probleem met oxalaten is dat ze onder bepaalde omstandigheden protonen kunnen verliezen, waardoor ze een negatieve lading achterlaten die zich bindt aan positief geladen ionen zoals calcium.

Wanneer oxalaten zich aan calcium binden, vormen zich oxalaatkristallen, die onoplosbaar zijn en zich ophopen, meestal in de nieren. In mijn geval hebben ze zich in mijn huid afgezet omdat mijn nierfunctie verstoord is.

Dus, hoe verhouden oxalaatkristallen zich tot jicht? Ze werken op dezelfde manier als urinezuurkristallen. Zoals eerder vermeld, wanneer uw lichaam sneller urinezuur produceert dan uw lichaam het kan afvoeren, hopen zich urinezuurkristallen op in uw gewrichten, waardoor jicht ontstaat.

Tijdens mijn zoektocht naar een oplossing voor mijn oxalaatprobleem ontdekte ik dat citraten een effectief hulpmiddel zijn. Citraten gemaakt van calcium, kalium of magnesium binden zich aan de oxalaten op uw huid wanneer ze plaatselijk worden aangebracht. Omdat het opbouwproces van oxalaat vergelijkbaar is met dat van urinezuur bij jicht, vermoed ik dat het aanbrengen van citraten op de gewrichten een vergelijkbare verlichting kan bieden voor jichtsymptomen.

Interessant is dat uit eerder onderzoek blijkt dat er een verband bestaat tussen de urinezuurspiegels en de vorming van oxalaten. Wanneer u veel urinezuur plast, bestaat de kans dat zich calciumoxalaat-nierstenen vormen, omdat de calciumzouten mucopolysachariden verwijderen, een suikermolecuul dat de aanmaak van stenen remt.20

In het belang van de bescherming van uw gezondheid is een tweeledige aanpak dus ideaal: uw alcoholinname verminderen om uw urinezuurspiegels te verlagen en tegelijkertijd uw oxalaatbelasting te verminderen. Het meest logische uitgangspunt is het vermijden van voedingsmiddelen met veel oxalaten, zoals:

  • Spinazie — Heeft doorgaans 600 tot 800 milligram oxalaten per 100 gram
  • Amandelen — Bevat ongeveer 122 milligram per 100 gram. Ik adviseer ook om noten in het algemeen te vermijden, omdat ze deze bevatten linolzuureen gif dat uw mitochondriale gezondheid zal vernietigen
  • Pindakaas — Meestal zit dit rond de 140 milligram per 100 gram
  • Zoete aardappelen — Ze bevatten ongeveer 30 milligram per 100 gram
  • Vijgen — Bevat ongeveer 40 milligram per 100 gram

Andere strategieën om de urinezuurspiegels te helpen verlagen

Lichaamsbeweging is niet de enige beschikbare strategie om uw urinezuurniveaus tot een gezond bereik te verlagen. Hier zijn andere aanbevelingen die ik u aanmoedig om te proberen:

Vermijd verwerkte suiker — Volgens een studie gepubliceerd in Frontiers in Nutrition stimuleert de consumptie van fructose de routes die urinezuur produceren uit aminozuurvoorlopers.21 Hoewel het exacte proces niet is geïdentificeerd, zijn er enkele observaties gedaan. Verloskundige en gynaecoloog Dr. Liji Thomas legt uit:22

„Fructose wordt na absorptie door de lever opgenomen en omgezet in fructose-1-fosfaat, wat een verlaging van de ATP-niveaus veroorzaakt. De resulterende toename van AMP betekent dat het in plaats daarvan wordt omgezet in IMP, bij afwezigheid van fosfaat voor fosforylatie.

Dit kan op zijn beurt de urinezuursyntheseroute binnendringen. Het verhogen van de inname van fructose en verlaagde ATP-niveaus kunnen leiden tot een toename van de productie van purinenucleotiden, waarbij verhoogd urinezuur een bijwerking is.

Een andere mogelijke route is een verminderde insulinegevoeligheid als gevolg van de perifere vetafzetting veroorzaakt door fructose, wat kan resulteren in een verminderde uitscheiding van urinezuur.“

Om uw gezondheid te beschermen, vermijdt u alle vormen van ultrabewerkte voedingsmiddelen en dranken die geraffineerde suiker bevatten, vooral glucosestroop met een hoog fructosegehalte. Naast het stimuleren van de productie van urinezuur, is geraffineerde suiker ook op andere manieren schadelijk voor je gezondheid.

Voorbeelden hiervan zijn de productie van endotoxinen in uw darmen, waardoor de mitochondriale functie, tandbederf en hartziekten worden vernietigd. Voor meer informatie over de gevaren van fructose, lees mijn artikel „Kan het eten van geraffineerde koolhydraten ervoor zorgen dat u minder aantrekkelijk lijkt?

Overweeg om quercetine te nemen – Mensen die jicht ervaren, gebruiken verschillende medicijnen om de urinezuurspiegels en pijn te verlagen. Deze medicijnen hebben echter vaak bijwerkingen en contra-indicaties die de behandeling van jicht moeilijker maken. Dat gezegd hebbende, een onderzoek uit 202223 stelt voor dat de antioxiderende, ontstekingsremmende en anti-hyperurikemie-effecten van quercetine een medicijnvrije manier bieden om jicht te verlichten.

Op basis van de verzamelde informatie van de onderzoekers helpt quercetine de productie van urinezuur te verminderen door „de overeenkomstige enzymen te remmen en de uraatuitscheiding te verhogen door de renale uraattransporters te reguleren.“ Bovendien remt quercetine de activiteit van adenosine, een sleutelenzym in het purinemetabolisme, in de endotheelcellen van de aorta.

Een andere manier waarop quercetine de productie helpt verminderen, is door het stroomafwaartse proces van fructosemetabolisme te verminderen, wat, zoals ik al eerder zei, een andere manier is waarop je lichaam urinezuur produceert.24

Quercetine wordt aangetroffen in veel voedingsmiddelen, waaronder groene bladgroenten, broccoli, appels, uien, groene thee, rode druiven en bessen. Quercetine is ook verkrijgbaar als supplement. Het is een zinkionofoor, dus als je het samen met zink inneemt, heeft dit ook synergetische voordelen voor je immuunfunctie.25



Source link