Vertegenwoordiger Thomas Massie uit Kentucky is de enige Republikein tot nu toe die zich publiekelijk heeft uitgesproken tegen de herverkiezing van voorzitter Mike Johnson voor zijn leiderschapspost.
“Je kunt al mijn vingernagels eruit trekken; je kunt er bamboe in stoppen; Je kunt beginnen mijn vingers af te snijden”, zei de heer Massie, een iconoclastische libertariër, donderdagavond. “Ik stem morgen niet op Mike Johnson.”
Maar een paar andere conservatieven zijn nog onbeslist en hebben de heer Johnson ontmoet in zijn kantoor in het Capitool. Ze hebben hun frustraties geuit over het uitgavendrama dat zich eind vorige maand afspeelde en eisen dat de spreker zich inzet voor institutionele veranderingen die de Republikeinse leiders ervan zouden weerhouden opnieuw een enorme uitgavenwet op te dringen aan de wetgevers.
Tot die onbesliste conservatieven behoren vertegenwoordigers Andy Harris uit Maryland, de voorzitter van de extreemrechtse Freedom Caucus; Chip Roy uit Texas; Victoria Spartaz uit Indiana; Andy Biggs uit Arizona; en Ralph Norman uit South Carolina.
Wat de problemen van de heer Johnson nog groter maakt, is dat veel van deze wetgevers binnen de Republikeinse Conferentie van het Huis van Afgevaardigden als wilde kaarten worden beschouwd. Zowel de heer Massie als de heer Roy voerden campagne voor gouverneur Ron DeSantis van Florida tijdens de Republikeinse voorverkiezingen van 2024 en hebben eerder de primaire bedreigingen van de nieuwgekozen president Donald J. Trump afgeweerd, die de heer Johnson als spreker heeft gesteund.
“Al te veel van mijn Republikeinse collega’s opereren uit angst”, aldus de heer Roy zei tijdens het campagnetraject in Iowa. ‘Ik vrees de Heer. Ik ben niet bang voor de politiek. Ik ben niet bang voor politieke vergelding. In het ergste geval beland ik weer in Texas? Mijn leven is best goed.”
De heer Biggs, de voormalige voorzitter van de Freedom Caucus, heeft de Republikeinse leiders lange tijd geïrriteerd. Hij verzette zich tegen de opkomst van Kevin McCarthy als spreker en stemde ervoor om hem tien maanden later af te zetten.
Mevrouw Spartaz is misschien wel de meest onvoorspelbare. Ze protesteert regelmatig tegen wat zij ziet als de toegeeflijke houding van de Republikeinse leiders in het Huis van Afgevaardigden ten aanzien van overheidsuitgaven. Zij eind vorig jaar aangekondigd dat ze “niet in commissies zou zitten of aan de caucus zou deelnemen totdat ik zie dat het Republikeinse leiderschap in het Congres regeert.” Ze maakte eerder bekend dat ze zich niet herkiesbaar stelt, alleen om het besluit terug te draaien. En tijdens de verkiezing van de heer McCarthy stemde ze aanvankelijk op hem, maar stemde later in het proces bij een aantal stemrondes ‘aanwezig’.
