Het Amerikaanse defensiebudget nadert de $1 biljoen. Ongeveer de helft gaat naar defensiebedrijvendie een geschiedenis hebben van het te veel in rekening brengen van het Pentagon en het bedriegen van de Amerikaanse belastingbetalers. Raytheon heeft onlangs toegezegd te betalen $950 miljoen om op te lossen onderzoeken naar gebrekkige prijzen, buitenlandse omkoping en exportcontrolesystemen. Het publiek is deze verspilling en dit misbruik beu.
Ik wil dat de VS over het grootste leger ter wereld beschikken en over de middelen om de steeds geavanceerdere dreigingen van onze tegenstanders het hoofd te kunnen bieden, maar we hebben een verstandiger aanpak nodig. Daarom ben ik het enige lid de House Armed Services Committee om tegen het opgeblazen defensiebudget te stemmen.
De luchtmacht betaalde Boeing $ 1 miljoen te veel voor 12 verschillende reserveonderdelen voor het C-17 vrachtvliegtuig.
En daarom kijk ik ernaar uit om samen te werken met het Department of Government Efficiency (DOGE) om de verspilling en fraude bij het Pentagon terug te dringen, terwijl ik me krachtig verzet tegen bezuinigingen op programma’s als Sociale zekerheid, Medicare, het Department of Veterans Affairs of het Consumer Financial Protection Bureau. Er zijn verschillende gebieden van verspilling en misbruik waarvan ik hoop dat DOGE deze zal aanpakken.
Om te beginnen heeft de consolidatie in de defensie-industrie bedrijven in staat gesteld de prijzen op te drijven. Toen ik een eerstejaars lid van het Congres was, leidde ik voor de House Oversight Committee een onderzoek naar de defensieaannemer TransDigm, die door fusies de exclusieve rechten had verworven op exclusieve vliegtuigonderdelen. Uit een rapport van de inspecteur-generaal van het ministerie van Defensie bleek dat het bedrijf het Amerikaanse volk had uitgebuit door meer dan 4.000 procent te veel te vragen voor die onderdelen die uitsluitend uit eigen bron afkomstig waren. Uiteindelijk keerde TransDigm terug $16,1 miljoen aan het Pentagon. Even schandalig, een “60 Minuten”-rapport ontdekte dat de prijs van stingerraketten is gestegen van $25.000 in 1991 tot $480.000 vandaag. Eén reden is dat Raytheon werd de enige leverancier en kan de kosten opdrijven.
Het F-35-vliegtuig van Lockheed Martin, dat Elon Musk, medevoorzitter van DOGE, terecht heeft bekritiseerd, is een ander voorbeeld van hoe een gebrek aan concurrentie heeft geresulteerd in verspilling en een nulprikkel om te innoveren. De F-35 jet is eeuwigdurend achter op schema En $183 miljard boven budget. De levensduurkosten om ze te onderhouden zijn voorbij $ 1,7 biljoen.
We moeten defensiecontracten concurrerender maken en kleine en middelgrote bedrijven helpen te concurreren voor projecten van het ministerie van Defensie. We kunnen dit doen door de enorme contracten met één bron te verminderen die alleen bepaalde grote bedrijven kunnen vervullen, door grote overnames op te splitsen in kleinere programma’s, en door de financiering en administratieve ondersteuning te verbeteren om bedrijven te helpen de ‘vallei des doods’ tussen onderzoek en productcommercialisering te doorbreken.
Onze grootste programma-overschrijdingen, zoals het F-35-vliegtuig, zijn zogenaamde ‘cost-plus-contracten’. Deze zorgen ervoor dat de belastingbetaler het risico van stijgende ontwikkelingskosten op zich neemt, en neemt de motivatie van opdrachtnemers weg om de kosten te verlagen. We moeten zorgen voor een betere risicodeling met opdrachtnemers en hen stimuleren om de programmakosten te verlagen. We zouden bijvoorbeeld meer contracten moeten gunnen aan leveranciers die in hun industriële basis investeren en snel kunnen reageren op de eisen van het leger, in plaats van aandelen terug te kopen.
De Defense Health Agency heeft 16,2 miljoen dollar te veel betaald voor elektrische borstkolven.
Het ministerie van Defensie heeft ook behoefte aan beter toezicht op overnames. Defensiebedrijven zijn ermee weggekomen door het Pentagon te veel in rekening te brengen en de belastingbetalers te lang op te lichten. A Rapport van de inspecteur-generaal van het ministerie van Defensie bleek dat de luchtmacht Boeing te veel heeft betaald $ 1 miljoen voor 12 verschillende reserveonderdelen voor het C-17 vrachtvliegtuig. De meest flagrante aankoop was $ 149.072 voor zeepdispensers – een opslag van 7,943%. Dit gebeurde omdat de luchtmacht er niet in slaagde effectief toezicht te houden op de prijzen die Boeing, de aannemer, verstrekte.
Eén ingrediënt voor effectieve prijsmonitoring is betere communicatie binnen de federale overheid om ervoor te zorgen dat het Pentagon niet meer betaalt dan enig ander departement. De Defense Health Agency heeft te veel betaald door $ 16,2 miljoen voor elektrische borstkolvenzoveel uitgeven als $ 1.400 voor pompen die in de winkels $ 192 kosten. De acquisitieprocessen van het departement ontberen voldoende controles voor defensie-aannemers die ermee wegkomen de overheid te veel in rekening te brengen. We hebben een fenomenaal personeelsbestand, maar dit moet gepaard gaan met de modernste systemen en beleidsmaatregelen om ervoor te zorgen dat contracten alleen naar gekwalificeerde aannemers met redelijke prijzen gaan.
Het is duidelijk dat de industrie niet kan vertrouwen op eerlijke prijzen en contractonderhandelingen. DOGE zou aanbevelingen moeten doen voor systemen om overheidsuitgaven en acquisities beter te beheren. Als het ministerie van Defensie alle prijzen had gecontroleerd die Boeing tijdens de contractonderhandelingen had verstrekt en de prijsstijgingen gedurende het hele project op passende wijze had gecontroleerd, hadden ze deze verspilling kunnen voorkomen.
Een ander gebied waarop we met DOGE kunnen samenwerken is het terugdringen van de miljarden die worden uitgegeven om overtollige militaire eigendommen en faciliteiten in binnen- en buitenland in stand te houden. Er zijn 750 Amerikaanse militaire bases in minstens 80 landen dat kost de belastingbetaler Jaarlijks 55 miljard dollar. Vorige rondes van Base Realignment and Closure (BRAC) bespaarde het leger $ 12 miljard jaarlijks. Een nieuwe ronde, internationaal gericht, zou tegelijkertijd miljarden kunnen besparen en de nationale veiligheid kunnen verbeteren.
Ten slotte kan DOGE ook het Nuclear-Armed Sea-Launched Cruise Missile-programma stopzetten. Een Congresbegrotingsbureau voor juli 2023 rapport schatte dat de raket en zijn kernkop op zijn minst kosten $10 miljard tussen 2023 en 2032. Hoewel de marine voorgesteld om het te annulerenHet Congres is het blijven financieren.
Amerikaanse belastingbetalers willen en verdienen het beste rendement op hun investering. Laten we de politiek terzijde schuiven en samenwerken met DOGE om de verkwistende defensie-uitgaven terug te dringen. En laten we in plaats daarvan investeren in binnenlandse productie, goedbetaalde banen en een moderne nationale veiligheidsstrategie.