Dit is een aangepast fragment uit de 17 november aflevering van „Binnen met Jen Psaki.“
Er is duidelijk veel Er wordt momenteel onderzoek gedaan naar de ziel binnen de Democratische Partij – en dat is maar goed ook. Ik ben echter wel bang dat sommige Democraten in de loop van dat onderzoek tot de verkeerde, verregaande conclusies zullen komen. Er zijn veel problemen die in die emmer zouden kunnen vallen, maar één in het bijzonder is dat wel transgender rechten.
Republikeinen gaven er honderden uit miljoenen dollars aan anti-transadvertenties deze verkiezingscyclus, waaronder één die liet zien Vice-president Kamala Harris over overheidsfinanciering voor genderbevestigende zorg voor gevangenen en gedetineerden. Als dat klinkt als een bijzonder obscuur probleem, dan is dat omdat het dat ook is. Het geldt slechts voor een kleine groep mensen. Het is ook een beleid dat werd gevoerd tijdens het eerste presidentschap van Trump.
Wetgevers in meer dan twintig staten konden geen enkel geval in hun eigen staat of regio aanhalen waarin een transgenderatleet die meedeed een probleem vormde.
Nog een zin die keer op keer in advertenties en in de rechtse media terugkwam, is het idee dat Amerika wordt geconfronteerd met een crisis van jongens die meisjessport beoefenen. Deze advertenties creëerden de perceptie dat de kwesties van trans-sportende kinderen scholen in het hele land domineerden. Hoewel dat volkomen onjuist is, raakten sommige mensen toch bij de discussie betrokken.
Onmiddellijk na de verkiezingen, vertegenwoordiger Seth Moulton uit Massachusetts vertelde de New York Times, “Democraten besteden veel te veel tijd aan het proberen niemand te beledigen, in plaats van brutaal eerlijk te zijn over de uitdagingen waarmee veel Amerikanen worden geconfronteerd.”
„Ik heb twee kleine meisjes, ik wil niet dat ze op een speelveld worden overreden door een mannelijke of voormalig mannelijke atleet“, zei hij. “Maar als Democraat moet ik bang zijn om dat te zeggen.”
Afgelopen weekend kwam Moulton op dit netwerk om deze opmerkingen te bespreken. “Ik sprak gewoon authentiek als vader over een van de vele kwesties waarvan ik denk dat we geen voeling hebben met de meerderheid van de kiezers,” vertelde hij afgelopen zondag aan Alex Witt. “Ik blijf bij mijn standpunt. Misschien heb ik niet alle woorden precies goed verstaan, maar het punt is dat de reacties die ik heb gekregen mijn punt bewijzen dat we deze discussies niet eens als partij kunnen voeren.”
Kijk, als dat daadwerkelijk een probleem zou zijn op duizenden scholen in het hele land, dan zou het een debat waard zijn. Maar er zijn ongelooflijk weinig voorbeelden van transgendermeisjes die in de jeugdsport spelen. En als we die voorbeelden zien, er is geen bewijs dat deze kinderen een bedreiging vormen voor de veiligheid of eerlijkheid. Als ik enkele voorbeelden zeg, bedoel ik dat als je de voorbeelden zou tellen van transgendermeisjes die in een bepaalde staat aan jeugdsport doen, het aantal gewoonlijk wordt afgerond naar nul.
Neem Utah: toen daar in 2022 een verbod op transgenderatleten werd aangenomen, was er in totaal een totaal van een transgendermeisje dat in de jeugdsport speelt. Toen South Dakota een verbod doorvoerde, slechts één transgendermeisje had aan sport op de middelbare school deelgenomen sinds 2013.
Toen in 2021 de verboden hun weg vonden door de Republikeinse staatshuizen, wetgevers in meer dan twintig staten konden geen enkel geval in hun eigen staat of regio noemen waarin een transgenderatleet die deelnam een probleem vormde. En toch is er voortdurend ophef over deze kwestie.
En volgens Donald Trump is dat met opzet.
“Het is verbazingwekkend hoe sterk mensen hierover denken”, zei Trump tijdens een evenement in North Carolina in 2023. “Ik praat over transgender, iedereen wordt gek, wie had vijf jaar geleden gedacht dat je niet wist wat het was.”
Trump en de Republikeinen zijn erin geslaagd hun aanvallen te kwader trouw te versterken tot het punt dat mensen zich zorgen maken, hoe misplaatst en slecht geïnformeerd die zorgen ook mogen zijn.
Is dit dus een goed moment voor de Democraten om na te denken over wat er mis is gegaan en wat ze in de toekomst beter kunnen doen? Natuurlijk is dat zo. Maar tijdens dat proces is het belangrijk om niet toe te geven aan de gefabriceerde paniek en je op één lijn te stellen met de feiten voordat je ingrijpende beweringen doet.
Het herhalen en overnemen van de paniek van de andere kant is niet leidend. Het is geen mensen ontmoeten waar ze zijn. Het is eenvoudigweg ten prooi vallen aan rechtse propaganda zonder eerst de feiten te controleren.
Allison Detzel heeft bijgedragen.
