De Verenigde Staten zijn altijd een verdeelde natie geweest

Met name de definitie van een natie is niet alleen of zelfs in de eerste plaats een kwestie van grenzen. De grenzen van de Verenigde Staten zijn meerdere keren verschoven, ook in de jaren 1840 toen het land oorlog voerde met Mexico ter ondersteuning van de blanke kolonisatoren in de regio die zwarte mensen wilden blijven tot slaaf maken. Na die bloedige oorlog annexeerden de Verenigde Staten 55 procent van de landmassa van Mexico en creëerde het huidige zuidwesten van dit land (die aanleiding gaf tot de uitdagende uitdrukking die de voorkeur gaf aan veel Mexicaanse Amerikanen – ‚We zijn niet de grens overgestoken, de grens stak ons ​​over”).

Alaska is misschien wel de duidelijkste illustratie dat geografische nabijheid niet het bepalende kenmerk van een natie is. De staat ligt op 500 mijl van de noordgrens van de continentale Verenigde Staten. En hoewel het enige land geografisch aaneengesloten in Alaska Canada is, stuurt de regio nog steeds twee senatoren en één vertegenwoordiger naar Washington, DC, om in het congres van de Verenigde Staten te dienen. Bovendien bevestigt de nieuwste onzin van Donald Trump over het annexeren van Groenland verder de realiteit dat grenzen geen natie definiëren.

Dus wat precies is Een natie? Ten eerste, hoewel vaak door elkaar gebruikt, is het niet noodzakelijk hetzelfde als een land.

Stem van Amerika Beschrijft een ‚land‘ als een georganiseerde politieke eenheid, met territorium, soevereiniteit en een bestuursorgaan. Van zijn kant, een ’natie‘, zoals gedefinieerd door wetenschappers en beschreven door de denktank Wereldwijd beleidsforum is „een grote groep mensen met sterke identiteitsbanden.“ Die gemeenschappelijke identiteit „is meestal gebaseerd op gedeelde cultuur, religie, geschiedenis, taal of etniciteit.“ U ziet soms ongelijksoortige mensen gebonden aan een gemeenschappelijke identiteit die organisch de uitdrukking gebruiken in contexten zoals de populaire cultuur (professor Riche Richardson van Cornell University leert bijvoorbeeld een klas genaamd: „Beyoncé Nation: The Remix Course”).

Gemeenschappelijke identiteit gebaseerd op gedeelde cultuur, religie en etniciteit is een altijd aanwezige realiteit geweest in een land waarvan Eerste naturalisatiewet, aangenomen in 1790, Beperkte burgerschap om „blanke (s) te bevrijden.“

De burgeroorlog

De duidelijkste manifestatie van de splitsing van één land in twee landen vond plaats in 1861 toen de leiders van de slavenhouders weigerden de resultaten van de presidentsverkiezingen te aanvaarden waarin de kandidaat ondersteunde door zwarte mensen – ABRAHAM LINCOLN – WON. De wetgevers in 11 staten stemden formeel snel achter elkaar om de Verenigde Staten van Amerika te verlaten en hun eigen natie te creëren, de geconfedereerde staten van Amerika. Elke natie verkozen leiders, bijeengeroepen bestuursorganen, belasting innen en jonge mannen opgesteld om in hun respectieve militairen te dienen.

De burgeroorlog zorgde ook voor de duidelijkste articulatie van de waarden, visioenen en prioriteiten die de respectieve naties onderscheidden. Lincoln beschreef de Verenigde Staten welsprekend in zijn beroemde Gettysburg -adres. De openingsregels van die spraak van 272 woord blijven tot op de dag van vandaag relevant en leerzaam:

Vier score en zeven jaar geleden brachten onze vaders op dit continent een nieuwe natie, opgevat in Liberty, en gewijd aan de stelling dat alle mannen gelijk zijn geschapen. Nu zijn we bezig met een grote burgeroorlog, testen of die natie, of een andere natie die zo bedacht en zo toegewijd is, lang kunnen verdragen.

Van hun kant betwisten de Zuidelijken niet wat er op het spel stond. In zijn afscheidingsverklaring verklaarde South Carolina-de eerste staat die zich afscheidt-duidelijk en onmiskenbaar dat de oorzaak van het conflict de „toenemende vijandigheid van de niet-slaafholdingstaten was voor de instelling van slavernij.“ Drie maanden later reed Confederate vice -president Alexander Stephens het punt naar huis in zijn beroemde Hoeksteen spraakduidelijk dat de ‚fundamenten van de Zuidelijke regering worden gelegd, de hoeksteen berust, op de grote waarheid dat de neger niet gelijk is aan de blanke man; Die ondergeschiktheid van de slavernij aan het superieure ras is zijn natuurlijke en normale toestand. ”

Tegenwoordig woont 38 procent van de gehele bevolking van het land in staten die in de jaren 1860 oorlog voeren en mensen hebben gedood door de tienduizenden ter verdediging van de overtuiging dat „de neger niet gelijk is aan de blanke man.“ Dus hoewel de meest voorkomende – en comfortabele – respons op het racisme en de wreedheden van de burgeroorlog is „dat was lang geleden“, is de essentiële ongemakkelijke waarheid dat de onderliggende strijd die het conflict 163 jaar geleden heeft veroorzaakt, tot op heden heeft gehouden dag.

De burgeroorlog is nooit geëindigd

De vastberadenheid om de geconfedereerde oorzaak voort te zetten, strekte zich uit van de moord op 1865 door een blanke supremacist slechts vijf dagen nadat de Confederaten zich ogenschijnlijk overgaven in Appomattox, helemaal door Trump’s pardon van het pardon van Trump van de 6 januari 2021, opsurrectionisten – People die, People, die, People, die, People, die, People, die van de beurt, die van de beurt, de beurten die, de beurt, de beurt hebben De Zuidelijke vlag, bestormde het Capitol van de Verenigde Staten die sweatshirts droeg versierd met de woorden ‚Maga Civil War‘.

Tijdens het leven van Trump is de politieke en financiële macht van het geconfedereerde lozigende deel van de bevolking gestaag gegroeid. In 1948, twee jaar nadat Trump werd geboren, een coalitie van blanke zuiderlingen trots verklaard“Wij staan ​​voor de segregatie van de races“, vormde de Dixiecrat-partij en maakte een presidentiële bod van derden op dat erin slaagde de meeste stemmen in vier staten te winnen. Twintig jaar later, in 1968, nam de segregationist van Alabama George Wallace de blanke supremacistische Baton en lanceerde zijn eigen presidentiële bod, kwelt de populaire stemming van Dixiecrat en het winnen van vijf staten ronduit. Alabama -schrijver John Anderson benadrukte de realiteit De „verrassende aantrekkingskracht van Wallace voor miljoenen vervreemde blanke kiezers was niet verloren bij Richard Nixon en andere Republikeinse strategen.“

Ondanks alle energie die wordt besteed aan het zoeken naar niet -raciale verklaringen van Amerikaans stemgedrag, blijft het het feit dat bij elke verkiezing sinds de democratische president Lyndon Johnson de Stem Rights Act van 1965 ondertekende, de meerderheid van de blanke kiezers met de Republikeinen heeft gekozen. Elk. Enkel. Verkiezing. Voor 60 jaar. Dat is hoe inwoners van een natie – een groepering van mensen die een gemeenschappelijke identiteit delen – zijn.

Het fundamentele falen van democraten en progressieven in de afgelopen vier jaar was het onvermogen om het essentiële onderscheid te begrijpen van wat er in dit land gebeurt. We blijven „betrokken bij een grote burgeroorlog, testen of die natie, of een andere natie die zo bedacht en zo toegewijd is, lang kan verdragen“, maar te veel aan de democratische en progressieve kant zijn bang om die strijd echt aan te gaan. In plaats van het racisme van Trump te confronteren en aan te konden door te keren door fervent te staan ​​voor de soorten oproepen tot gerechtigheid en gelijkheid die wijdverbreid waren in de weken na de moord op George Floyd in 2020, verwerpt te veel democratische berichten het gevecht om gelijkheid in de hoop te wooigen die zijn aangetrokken door mensen die zijn aangetrokken, aangetrokken tot mensen Het nativistische en verdeeldheid van Trump.

Het overleven van deze periode en het nastreven van het pad terug naar de macht vereist het aanpassen van strategieën, plannen en acties die de volledige kracht en het potentieel van de volledige kracht en het potentieel zullen versterken en maximaliseren ons natie. Als we door die lens kijken, zullen we zien dat we krachtiger zijn dan we op dit moment voelen. Om slechts één voorbeeld te nemen, in Houston, Texas, en de omliggende provincie Harris, koos de meerderheid van de kiezers (52 procent) de kant van de Democraten in 2024. De bevolking van Harris County is groter dan die van 15 staten. En wanneer u rekening houdt met het feit dat bijna 90 miljoen mensen niet hebben gestemd, is het potentieel voor het bouwen van macht aanzienlijk.

Verdubbelen bij het versterken van de mensen en plaatsen in ons Natie – degene die zich toelegt op de stelling van gelijkheid – is de beste manier om door de onzekerheid en chaos te navigeren die de regering van Trump veroorzaakt, terwijl de reis naar gerechtigheid wordt voortgezet. Beter inzicht in de exacte samenstelling van onze natie en de kansen die nog steeds bestaan ​​voor het opbouwen van macht en vooruitgang zullen het onderwerp zijn van deel twee van deze tweedelige series.