De Rangers hadden gisteravond laat een thuiskomst met Chris Martin

Het drukke laagseizoen van de Rangers gaat verder met hun grootste (al was het maar letterlijk) aanwinst tot nu toe: rechtshandige werper Chris Martin. Het is een mooie landingsplek voor de 38-jarige reliever, die geboren en getogen is in Arlington en eind 2010 eerder anderhalf seizoen bij zijn geboortestadteam doorbracht. Deze links zijn meer dan alleen trivia; Martin wilde naar verluidt zo graag terugkeren naar zijn geboorteplaats (een beetje zoals een zalm) die hij tekende voor de legendarische korting op de geboorteplaats: $ 5,5 miljoen over een jaar. Dat is een loonsverlaging van 42% op zijn salaris bij de Red Sox vorig seizoen.

Met zijn lengte van 1,80 meter is hij ook een van de weinige actieve spelers die er GM uit kan zien Chris Jong in het oog. Hier is een leuk feitje van de afdeling Ik heb dit opgezocht, zodat je er nog meer over zult horen: er zijn 52 rechtshandige werpers in de geschiedenis van de Major League die op de lijst staan ​​van 1,80 meter of langer. Vier van hen heten Chris en de Rangers zijn halverwege met het verzamelen van de volledige set. Als Texas ruilt voor Cardinals Righty Chris Roycroft volgende, zeker Chris Volstad wacht bij de telefoon en verwacht een telefoontje over een scoutingklus.

Martin bereikte de grote competities pas toen hij bijna 28 was, en zelfs toen was het bij de Rockies, dus het telt maar een beetje. Na een periode van twee jaar in Japan herstelde hij zich in de grote competities tijdens zijn eerste periode bij Texas, en sindsdien is hij vooral een solide arm met middelhoge tot hoge schulden geweest. Met de Braves won hij in 2021 zelfs een World Series.

Martin is noch een werkpaard, noch een man met knock-out dingen. Zijn carrière hoog in innings is 55 2/3, zijn fastball bevindt zich in de lage tot midden jaren 90 en hij heeft geen noemenswaardige brekende bal. Wat Martin wel heeft, is het soort repertoire van drie snelle ballen en een verandering (mijn favoriete komische rol van Hugh Grant) dat eigenlijk niet ouder wordt als je het kunt beheersen.

Martin gooit één worp met beweging aan de zijkant van de handschoen – zijn cutter – omhoog in de zone, plus een zinklood en een splitter naar beneden, en een viernaad met een goede armzijde die vrijwel overal kan worden uitgevoerd. Wat het commando betreft: als Martin op zijn best is, heeft hij absoluut minuscule stapnummers neergezet. AL Rookie van het jaar Luis Gil vorig jaar vóór de All-Star break meer vier wijd gooide dan Martin in zijn hele Major League-carrière, die negen seizoenen en 369 optredens omvat. Onder de actieve werpers met minstens 300 innings in zijn carrière heeft Martin de op één na laagste BB% en BB/9-ratio; in beide gevallen loopt hij achter George Kirby met een fractie van een punt.

Dat is hij niet precies Emmanuel Clasemaar voor $ 5,5 miljoen is Martin zeker het proberen waard. Wat zijn rol betreft: Martin is nooit een fulltime ‚capital-C closer‘ geweest, maar hij is een veteraan die veel met een hoge hefboomwerking heeft gegooid. Ik betwijfel of hij in paniek zou raken en zou smelten als hij de bal in de negende zou overhandigen.

De grote rechtse komt uit een gemengde periode van twee jaar bij de Red Sox. In 2023 voelde Martin de warme, geruststellende gunst van de BABIP- en strandrate-goden, en behaalde hij een ERA van 1,05 in 55 optredens. In 2024 waren de zaken een beetje stormachtiger; Martin’s ERA steeg naar 3,45, maar zijn FIP steeg slechts van 2,44 naar 2,78. Martin is jouw klassieke pech-bounceback-kandidaat.

En de club van Young zou wat laaghangend fruit kunnen plukken.

De Rangers van vorig jaar hadden niet zo’n slechte World Series-kater als het leek – het waren eigenlijk twee wedstrijden boven de .500 vanaf 1 juli – maar het ging niet goed. Er waren blessures, mysterieuze inzinkingen van sterspelers, en ook de bullpen was behoorlijk afschuwelijk. De Rangers waren 25e in de competitie in reliever WAR, 23e in K-BB% en 27e in ERA-. Die nutteloosheid kwam ondanks een absoluut fantastisch seizoen van dichterbij Kirby Yates.

Nu was de bullpen van de Rangers behoorlijk wankel tijdens de vlucht naar de World Series in 2023, maar Young’s tolerantie voor hulpshenanigans is uitgeput. Als ik met mensen praat die gefrustreerd zijn door de prestaties van hun team, vraag ik vaak of ze eigenlijk iedereen willen ruilen of dat ze gewoon van streek zijn. Nou, Young leek het echt zat te zijn om naar de stomme gezichten van zijn relievers te kijken, omdat hij ze allemaal kwijt was.

Echt. De Rangers van 2024 hadden een aantal redelijk grote namen in hun bullpen; niet alleen Yates, maar David Robertson En José Leclercen ze zijn allemaal weg. Nou ja, het zijn toch allemaal vrije agenten. Het is mogelijk dat een van hen opnieuw tekent, maar Young is druk bezig geweest met het toevoegen van nieuwe leden aan deze bullpen en er zijn nog maar weinig plekken beschikbaar. Maar zoals het er nu voor staat, zijn er van de zeven werpers die vorig jaar de meeste innings gooiden in relief voor de Rangers, er zes niet meer bij de organisatie. (Gefeliciteerd, Jacob Latzje hebt de Grote Culling overleefd.)

Martin komt in de vergelijking omdat Young, nadat hij vrijwel zijn hele bullpen had kassierde, een nieuwe vanaf nul moest bouwen. Dit heeft hij in de loop van de winter geleidelijk gedaan. Sinds half december wordt hij geruild voor Nationals lefty Robert Garcia en ondertekende vrije agentverlichters Jacob Webb, Shawn Armstrong, Hoby Milneren nu Maarten. (Milner, die volgende week op de een of andere manier 34 wordt, is ook een local: hij werd geboren in Dallas, ging naar de middelbare school in Fort Worth en speelde college ball voor de Texas Longhorns.)

Dus ja, die jongens, plus Latz. Plus Josh Sborzdie een groot deel van het begin van 2025 zal missen nadat zijn schouder een van de grofst klinkende procedures in het chirurgische lexicon heeft ondergaan: debridement.

Wat moeten we dan denken van deze volledig opnieuw gemaakte bullpen? Voor zover er hier een voor de hand liggend samenhangend plan ligt, lijkt het erop dat de Rangers hebben geprofiteerd van werpers die aan één of beide van de twee criteria voldoen: ofwel presteerden ze vorig jaar enorm ondermaats ten opzichte van hun FIP, en/of ze zijn goedkoop.

Nou, dat is zeker een verzameling werpers vol verschillende kwaliteiten en eigenschappen. Idealiter zal dit geen groot wrijvingspunt zijn voor een club met Nathan Eovaldi, Jacob de Gromen genoeg enorme vleermuizen om een ​​toevluchtsoord voor vliegende vossen te vullen. Maar als dat zo is, en het mislukt, dan is er goed nieuws: het zal vrij gemakkelijk zijn voor Young om volgend seizoen de hele bullpen weer over te dragen.