Er waren enkele prachtige prestaties voor Liverpool in hun 6-3 overwinning op Tottenham op zondag, maar het was de prachtige voorzet van Trent Alexander-Arnold naar Luis Diaz die de Premier League-leiders van Arne Slot op weg zette naar dit nadrukkelijke resultaat.
„Het kruis is iets anders“, zei Gary Neville in een co-commentaar Luchtsporten. „Het is precisie. Er zijn maar weinig spelers in de geschiedenis van de Premier League die zo’n zes cent kunnen binnenhalen, met dat niveau van nauwkeurigheid, snelheid en zweepslag. Het is absoluut perfect.“
De voorzet van Alexander-Arnold was een kenmerk van de wedstrijd; zijn vier succesvolle ballen vanuit open spel waren de hoogste die hij ooit in een Premier League-wedstrijd heeft gemaakt. In feite is het tweeëneenhalf jaar geleden dat hij dat voor het laatst deed, ook tegen de Spurs, toevallig.
Gebruik de Chrome-browser voor een toegankelijkere videospeler
GRATIS TE KIJKEN: Hoogtepunten uit de wedstrijd van Tottenham tegen Liverpool
Maar het is zijn passerende bereik in bredere zin dat Alexander-Arnold zo’n zeldzaam talent maakt. Er is veel aandacht besteed aan de controle die Slot heeft geprobeerd te introduceren bij Liverpool, maar hun rechtsback blijft een uitschieter en is vaak op zoek naar riskantere maar meer lonende passes.
Hij heeft dit seizoen de meest progressieve passes gemaakt van alle spelers in de Premier League (205 stuks) en zijn gemiddelde passafstand is 19,1 meter, wat langer is dan welke andere veldspeler van Liverpool dan ook. Zijn eerste gedachte is hoe we de oppositie pijn kunnen doen.
De passes van Trent Alexander-Arnold breken regelmatig de achterlijn van de tegenstanders van Liverpool
Dat blijkt uit het aantal passes dat hij maakt bij het doorbreken van de achterlijn. Alexander-Arnold heeft dit seizoen gemiddeld 11,5 van dergelijke passes per 90 minuten en staat daarmee alleen op de tweede plaats achter Kevin De Bruyne. Maar de Liverpool-man beheert dat vanuit diepere gebieden.
Tegen Tottenham passeerden zeven van zijn passes zes of meer tegenstanders. Het is meer dan een jaar geleden dat hij dat in een Premier League-wedstrijd deed, maar het is een indicatie van zijn vermogen om door een team heen te komen. Spectaculairder passer van een bal is er in het land zeker niet.
Rogers dribbelt tegen Man City
„Hij explodeerde vorig seizoen en dit seizoen. Ik denk dat hij echt een speler van topklasse is. Engeland heeft er weer een uitzonderlijke speler bij.“ Dat was het oordeel van Pep Guardiola nadat hij zaterdag werd uitgeschakeld door Morgan Rogers in de 2-1 nederlaag van Manchester City tegen Aston Villa.
Het was misschien wel de meest in het oog springende prestatie die deze verslaggever het hele seizoen in levende lijve heeft gezien, waarbij hij de regerende kampioenen pestte met zijn kracht, van hen wegliep met zijn snelheid en hen strafte met zijn vaardigheid. Tegen zijn oude club was hij uitstekend.
Gebruik de Chrome-browser voor een toegankelijkere videospeler
GRATIS TE KIJKEN: Hoogtepunten uit de wedstrijd van Aston Villa tegen Manchester City
Hij zette de opener van Jhon Duran op en scoorde daarna zelf de tweede. Hij heeft dit seizoen vijf doelpunten en drie assists in de Premier League, maar dat duidt alleen maar op zijn rol onder Unai Emery.
Rogers, 22, behoort tot de top 10 spelers in de Premier League wat betreft voltooide dribbels en steekballen, maar wat vooral interessant is, is zijn buitensporige belang voor Emery tegen wat als de zwaarste tegenstander kan worden beschouwd.
Hij voltooide vijf dribbels tegen City, nadat hij hetzelfde ook tegen Arsenal had gedaan. Rogers heeft dat niet meer dan twee keer gedaan in zijn optredens dit seizoen tegen andere teams dan de top twee van vorig seizoen. Villa gebruikt hem om in deze wedstrijden het veld op te komen.
„We moesten verbinding maken“, legde Emery achteraf uit. „Hij deed het echt fantastisch in deze situatie. Een van de kwaliteiten die hij liet zien was zijn drive. Hij deed een fantastische drive, hij brak de lijnen en we konden erdoorheen. En hij scoorde een fantastisch doelpunt.“
Er zijn enkele suggesties geweest dat Rogers er dit seizoen soms vermoeid uitzag en dat zou begrijpelijk zijn. Dit was de eerste keer in een maand dat hij in het weekend speelde, omdat hij ook niet in een doordeweekse wedstrijd voor Villa speelde.
Interessant is dat vier van de vijf Premier League-goals van Rogers dit seizoen vielen in wedstrijden waarin hij de afgelopen midweek geen wedstrijd heeft gespeeld. Als hij vol energie is, is hij simpelweg niet meer te stoppen, zoals Guardiola en Manchester City ontdekten.
De contrasterende keepers van Leicester
Als er nog enige twijfel bestond over het belang van Mads Hermansen voor Leicester City, onderstreepte de afwezigheid van de doelman tegen Wolves dit toen Danny Ward kritiek kreeg van de thuissupport toen de Foxes met 3-0 werden verslagen in het King Power Stadium.
Volgens Opta werd geen van de drie doelpunten aan hem toegeschreven als een fout – James Justin was duidelijker verantwoordelijk voor de tweede – maar het was verleidelijk om te denken dat de enorm indrukwekkende Hermansen alle doelpunten van de Wolves had kunnen voorkomen.
Het boegeroep voor Ward was ongepast, maar weerspiegelt de frustratie van de fans en de statistieken ondersteunen de oogtest. Met Hermansen heeft Leicester de doelman die dit seizoen de meeste doelpunten van wie dan ook in de Premier League heeft voorkomen: 6,44 in totaal.
Mads Hermansen heeft meer doelpunten voorkomen dan welke andere Premier League-doelman dan ook
Hermansen kreeg dit seizoen de op een na meeste schoten te verwerken in de Premier League
Dat komt deels doordat hij van alle doelmannen in de competitie de op één na meeste schoten heeft gekregen, wat op zichzelf al aangeeft hoe precair Leicester zich bevindt. Met bijna iedereen daar zouden ze zeker al in de degradatiezone zitten.
Als Hermansen voor langere tijd out is, bestaat de angst dat ze hier terecht zullen komen. En Leicester is hier eerder geweest. De positie was een probleem in hun degradatieseizoen 2022/23, Ward en Daniel Iversen hadden het allebei moeilijk tijdens dat seizoen.
Ward’s record dat seizoen benadrukt het contrast. Terwijl Hermansen dit seizoen 0,42 doelpunten per 90 minuten helpt voorkomen, staat Ward de afgelopen drie jaar op de laagste plaats onder de Premier League-doelmannen – wat 0,28 doelpunten per 90 minuten kost.
Gemiddeld zou het verschil tussen de twee kunnen oplopen tot twee doelpunten per drie wedstrijden. Geen wonder dat Leicester met spanning op zijn terugkeer wacht. De nederlaag tegen Wolves was een beetje onwelkom voorproefje van hoe het zonder hem zou kunnen gaan.
