Ik ben onlangs teruggekeerd uit Europa, waar ik politieke leiders, diplomaten, militaire leden en leiders van het maatschappelijk middenveld ontmoette als onderdeel van een reis van de Council on Foreign Relations over de NAVO en de transatlantische alliantie. De reis had niet actueler kunnen zijn. Oekraïne verliest zijn moedige oorlog met Rusland, Europa staat op de rand van wanhoop en de inauguratie van Donald Trump is nog weken verwijderd.
Overal waar ik kwam was er grote bezorgdheid over wat de tweede termijn van Trump betekent voor Oekraïne als onafhankelijke staat, de NAVO. en de bredere transatlantische relatie.
Trump zegt vrolijk dat hij de oorlog tussen Rusland en Oekraïne binnen 24 uur kan beëindigen. Hij is transactioneel en staat te trappelen om terug te keren van een Poetin-top met een deal, zijn favoriete woord. In plaats van Peace with Honor, de bromide van Richard Nixon uit 1973 over Vietnam, zou het wel eens ‘Vrede in onze tijd’ kunnen worden, de slogan van Neville Chamberlain na het Akkoord van München uit 1938, dat, in plaats van het conflict in Europa te beëindigen, de Tweede Wereldoorlog inluidde. een jaar later.
Niemand weet natuurlijk wat de Mar-a-Lago Metternich met een deal in gedachten heeft, maar je kunt wel raden dat dit betekent dat hij Poetin zover krijgt dat hij instemt met een staakt-het-vuren en Zelenski in elkaar slaat om zich aan te melden waar de grens ook ligt. zijn die dag. Succes. Veiligheids- en economische garanties kunnen geen deel uitmaken van het pakket, aangezien Poetin er nooit mee zou instemmen Oekraïne toe te staan lid te worden van de NAVO. En Trump zou zich terecht nooit verbinden tot een bilaterale Amerikaanse garantie voor de veiligheid van Oekraïne.
Na München zei Winston Churchill de beroemde uitspraak: ‘Je kreeg de keuze tussen oorlog en oneer. Je kiest voor oneer en je zult oorlog krijgen.” Zal de volgende stap van Poetin Moldavië zijn en dan, op een gegeven moment, als hij ervan overtuigd is dat Trump de NAVO, en zelfs Polen, heeft gecastreerd? Het vooruitzicht is een opkomende storm zoals in de jaren dertig.
De bondgenoten concluderen dat een overhaast akkoord een uitstel is, waardoor Rusland de tijd krijgt om zich te hergroeperen en Oekraïne aan te vallen, zoals Poetin deed in 2014 toen hij de Krim annexeerde en vervolgens acht jaar wachtte om Oekraïne opnieuw binnen te vallen. De reactie van Barack Obama en die van het Westen waren zo laks dat Rusland naar buiten ging en in 2022 het hele land probeerde in te nemen. Alsof dat nog niet erg genoeg was. Poetin heeft meerdere akkoorden met zijn buren geschonden. Zijn woord is betekenisloos, en Zelensky weet het.
Dat geldt ook voor de Finnen, nu 5,6 miljoen man sterk, wier democratie een sterke militaire en verplichte dienstplicht kent. Ze voerden in de jaren twintig tweemaal oorlog met Ruslande Eeuw voordat hij in de 21 lid werd van de NAVOst.
Helsinki zou 900.000 hoogopgeleide soldaten in het veld kunnen zetten. Mijn bijeenkomsten daar maakten duidelijk dat Finland vastbesloten is een grote bijdrage te leveren aan de NAVO, ruim boven de richtlijn van 2 procent als een van de twee nieuwste leden met Zweden.
Finland beschouwt zichzelf als bedreigd door Rusland, niet alleen vanwege Oekraïne, maar ook vanwege zijn geopolitieke positie. Ik sprak met dappere Finse parachutisten op een militaire basis vlakbij de Russische grens. Ze zijn bereid te reageren als ze worden aangevallen.
Finland deelt een zwaar beboste 1333 kilometer lange grens met Rusland en koestert een voorouderlijke angst voor Moskou. Rusland probeerde Finland in de 19e eeuw te annexerene Eeuw, en, zoals opgemerkt, vocht Finland in de 20e eeuw tweemaal tegen de Sovjetse.
De Finnen hadden hun nationale paraatheid behouden lang voordat ze tot de NAVO toetraden. Dat het land, samen met de Zweden, tientallen jaren van neutraliteit achter zich heeft gelaten om zich bij de alliantie aan te sluiten, getuigt van de alarmerende en vastberadenheid die de Russische invasie van Oekraïne teweegbracht.
Het NAVO-lidmaatschap van Finland en Zweden is overal waardevol. De twee landen genieten nu de bescherming van de veiligheidsgarantie van de NAVO, en de NAVO geniet nu de gezamenlijke kracht en strategische ligging van haar Scandinavische leden.
Na de val van de Sovjet-Unie liet Finland de dienstplicht in stand, handhaafde het hoge defensie-uitgaven vergeleken met het gemiddelde NAVO-land, en ging het door met het voorbereiden van een nationale civiele verdediging tegen een mogelijke aanval vanuit het Oosten. Het defensiebudget voor 2024 bedroeg 5,8 miljard dollar of 2,33% van het bbp, maar het heeft beloofd de defensie-uitgaven te verhogen vanwege de ‘NAVO-bubbel’.
Finland beschouwt zichzelf als een Arctische staat, en terecht. Gewapend met ultramoderne ijsbrekers bereidt het Finse leger zich voor op het Noordpoolgebied als het nieuwe slagveld, wetende dat de Chinezen profiteren van de opwarming van de poolijskap om nieuwe handelsroutes in het Noordpoolgebied te creëren. in het bevroren noorden.
Dit brengt ons bij Polen, dat er net als Finland op wijst dat het zijn NAVO-verplichtingen nakomt of zelfs overtreft. Warschau geeft ruim 4 procent van het bbp (of 34,9 miljard dollar) uit aan defensie, terwijl het grotere, rijkere Frankrijk en Duitsland aanzienlijk minder betalen.
In Europa is Oekraïne geen abstractie, zoals voor sommigen in de Verenigde Staten het geval kan zijn. De keuzes van Trump – Marco Rubio als minister van Buitenlandse Zaken en Mike Waltz als nationale veiligheidsadviseur – stemden in het Congres allebei tegen Amerikaanse hulp aan Oekraïne. Voor Europeanen staat het lot van Oekraïne elke dag centraal in hun leven. Polen heeft het zwaarst te lijden gehad onder de toestroom van Oekraïense vluchtelingen en was al met al zeer gastvrij. Nadat de oorlog was begonnen, was er een eerste golf van enkele miljoenen Oekraïners die Polen binnenkwamen. Nu zijn er nog ruim één miljoen over. De rest is naar huis teruggekeerd of elders gevestigd. Aangrijpend was de opmerking van een twaalfjarig meisje dat Oekraïne was ontvlucht. Ze zei dat veiligheid betekent dat je een slaapplaats moet hebben, dat je weet waar haar ouders zijn – en dat je onder de NAVO-paraplu moet leven.
Rzeszów is met 200.000 inwoners de grootste stad in het zuidoosten van Polen en vindt zijn oorsprong in de Middeleeuwen. Het had een belangrijke Joodse wijk vlakbij het dorpsplein, dat door de nazi's werd verwoest. Het is nu herbouwd.
De stad ligt ongeveer 90 kilometer ten westen van de Oekraïense grens. De luchthaven wordt bewaakt door een falanx Patriot-raketten die worden gecontroleerd door het Amerikaanse leger, aangezien alle militaire hulp aan Oekraïne via Rzeszów loopt.
Zelenski noemde Rzeszów de ‘redderstad’. Het beschikt over een moderne Medevac-eenheid om de Oekraïense zieken en gewonden op te vangen die via een van de vijf grensovergangen over land komen.
De oorlogsgewonden wachten in afgeschermde cabines om per vliegtuig naar ziekenhuizen in andere landen te worden overgebracht.
Rzeszów heeft ruim 100.000 Oekraïense vluchtelingen opgevangen, van wie de meesten productief werkzaam zijn, bijdragen aan de economie en breed geaccepteerd zijn door de lokale gemeenschap.
Polen is resoluut anti-Russisch en pro-Oekraïne. Er waren tegenstrijdige beoordelingen van de uithoudingsvermogen van Rusland. Sommigen, zoals de Amerikaanse ambassadeur Mark Brzezinski (de zoon van de overleden Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski) en de Poolse minister van Buitenlandse Zaken Radoslaw Sikorski (de echtgenote van auteur Anne Applebaum), nu kandidaat voor het Poolse presidentschap, zijn optimistisch.
Ze verwachten dat de oorlogsinspanningen van Moskou binnen ongeveer een jaar kunnen verdwijnen als gevolg van economische en arbeidsbeperkingen.
Misschien. Andere doorgewinterde waarnemers zijn van mening dat de tijd niet in het voordeel van Oekraïne zal werken, waardoor de duizenden jaren oude cultuur in gevaar komt. De oorlog is nu in wezen een zitkriegmaar terwijl Rusland voorheen elke dag een paar meter per keer oprukte, loopt het aantal meter nu in de honderden. De Polen zien een dringende noodzaak om de hulpstroom naar Oekraïne op gang te houden. Sikorski gooide voor offline geld om dringend benodigde vrachtwagens te kopen wordt naar het front gestuurd voor $ 10.000 per exemplaar.
Iedereen weet dat Poetin alleen kracht verstaat. Zijn minachting voor zwakte is ongeëvenaard. Alleen met een doorbraak op het Oekraïense slagveld kan er hoop zijn op een diplomatieke oplossing om de soevereiniteit van Oekraïne te garanderen.
De Chinese steun aan Rusland compliceert de zaken. Moskou telt 500.000 doden of gewonden bij de inval in Oekraïne. Hun huurlingen zijn aangevuld met maar liefst 100.000 Noord-Koreaanse troepen die Rusland in de bres heeft geslingerd, wier aanwezigheid op een Europees slagveld “ernstige bezorgdheid” heeft veroorzaakt onder bondgenoten van Duitsland tot Japan en Australië. We weten dat Trump China als een belangrijkere tegenstander beschouwt dan Rusland. Dat is de reden waarom Ursula von der Leyen, de voorzitter van de Europese Commissie, in haar felicitatieoproep aan Trump benadrukte dat voortdurende steun aan Oekraïne noodzakelijk is om terug te dringen tegen de Xi-Poetin-as, waartoe nu ook Iran behoort.
De Oekraïners beseffen dat het onwaarschijnlijk is dat ze al het grondgebied dat Rusland met militair geweld heeft ingenomen, zullen heroveren, niet alleen sinds 2014 maar zelfs sinds februari 2022 – vooral als Trump de militaire steun vermindert of elimineert, zoals waarschijnlijk lijkt. En dus verschuift hun focus naar de vraag of een gekrompen Oekraïne als kleinere staat welvarend en veilig kan zijn en hoe Rusland ervan kan worden weerhouden op een later tijdstip een nieuwe aanval uit te voeren.
Zij geloven dat welvaart gepaard gaat met een betekenisvol, versneld proces richting toetreding tot de EU. We zullen zien of het deze keer lukt.
De Europeanen zijn vindingrijk in het afstemmen van hun boodschap op Trump. Trump mag Oekraïne niet ‘zijn Afghanistan’ laten worden. Na een Koude Oorlog die de Russen van 1945 tot 1991 buiten West-Europa hield, zou Trump niet de geschiedenis in willen gaan als de president die Europa aan de Russen verloor. We hoorden ook het argument dat een mislukte staat in Oekraïne Europa zou verzwakken terwijl de Verenigde Staten dat nodig hadden om zich tegen China te verzetten. Maar zullen deze oproepen werken?
Tijdens het laatste deel van de reis bezocht ik het NAVO-hoofdkwartier in Brussel, gehuisvest in een prachtig futuristisch architectonisch bouwwerk.
Maar wat zou de toekomst van de 75 jaar oude alliantie zijn als de VS zich zouden terugtrekken of alleen maar genoeg twijfel zouden zaaien over de 'aanval-op-één-is-een-aanval-op-alles'-middelpunt van Artikel V? Wij kunnen het niet weten. Als Trump een deal sluit, zullen Zelensky en de Europeanen deze dan accepteren of zich gedwee in de pas laten lopen? NAVO-functionarissen vertelden mij dat Zelensky tot de “laatste bezemsteel” zal vechten en dat de NAVO en de Europeanen ook zullen doorvechten. Zelenski zei onlangs dat de Russische oorlog in Oekraïne “sneller” zal eindigen wanneer Donald Trump het presidentschap overneemt. Misschien was hij diplomatiek tegenover de Amerikaanse president die werd afgezet omdat hij op Kiev leunde om Joe Biden te vervolgen.
Met al deze onzekerheid als gevolg van de verkiezingen is het geen wonder dat minister van Buitenlandse Zaken Blinken zei dat hij elke dollar aan hulp die hij heeft vóór de eerste van dit jaar in Zelensky's handen zal leggen. En Biden waagde, in een Parthisch schot, zojuist de sprong door Oekraïne toestemming te geven voor het eerst Amerikaanse langeafstandswapens te gebruiken ter verdediging van de Oekraïense strijdkrachten. De wapensystemen, bekend als ATCMS, zullen worden ingezet om Russische en Noord-Koreaanse troepen in de Koersk-regio in West-Rusland aan te vallen. Het wordt tijd.
Eén ding weten we wel, en ik kon er niet aan ontsnappen: er steekt een storm op boven Europa.
Verwant
