Als een persoon op safe zou spelen, zou hij ver weg blijven van visagisten Marcelo Gutiérrez – van airbrushed schedelmake-up tot neonroze verf die over het hele gezicht is aangebracht, de in Colombia geboren visagist werkt volgens zijn eigen betoverende spelregels. Nu viert Gutierrez de release van zijn debuutboek, Niets kostbaars, die het verhaal vertelt van de tien jaar durende creatieve reis van de kunstenaar in New York aan de hand van een overvloed aan suggestieve foto's.
Gutierrez, geboren uit twee creatieve ouders in Bogota, emigreerde als kind naar Californië en behaalde een graad in beeldende kunst, waar hij snel stopte en in 2014 naar New York verhuisde. Daar werd Gutierrez verliefd op de korreligheid van de underground clubscene van de stad. Hij ruilde zijn penseel in voor een beautyblender terwijl hij op zichzelf begon te oefenen voor een avondje uit. Sindsdien heeft de 30-jarige MUA geholpen de status quo in de mode- en kunstwereld te veranderen door te pleiten voor meer diversiteit en vertegenwoordiging van queer- en Latinx-gemeenschappen. Hij heeft niet alleen de aandacht getrokken Pat McGrathdie Gutierrez in het begin van zijn carrière aanspoorde om make-up na te streven, maar tot zijn met sterren bezaaide klantenkring behoren Dua Lipa, Lila Mos, Paloma Elsser En Gabriette, om er maar een paar te noemen.
Niets kostbaars houdt een spiegel voor van de beheersing van Gutierrez' baanbrekende houding ten opzichte van schoonheid, met een voorwoord geschreven door Lelie-Rose Depp en exclusieve functies van Joan SmallsGabriette, Paloma Elsesser en Lourdes Leon. Het boek, voorbijgeschoten Renell Medrano En Aidan Zamiriis een eerbetoon aan de nauwe banden die Gutierrez in de loop der jaren met medewerkers heeft opgebouwd en die hebben bijgedragen aan het vormgeven van zijn oeuvre. Exclusief verkrijgbaar bij Climax-boeken in New York en Nietskostbaar.cowe hebben de make-upmaestro ingehaald Niets kostbaars' debuut.
Hoe ben je in de mode terechtgekomen?
Ik raakte in de mode als een jonge, vreemde man die zich door de sociale kledingcodes begaf die de samenleving aan verschillende groepen mensen oplegde. Toen begon ik voor het eerst met mode in aanraking te komen.
De branche waarin je begon te werken is heel anders dan het modelandschap nu.
Hoe was het om naast deze verandering te werken?
Ik zou zeggen dat het grootste verschil dat ik nu zie, is hoe formeel alles nu is. Alles is zo voorspelbaar en dat laat weinig ruimte voor heruitvinding en creativiteit. Er is veel minder geld in veel delen van de mode-industrie en dat maakt het moeilijker voor de grote bazen om bereid te zijn creatieve risico's te nemen. Vaak wint wat trendy is, maar dat is niet altijd de beste langetermijnstrategie.
Hoe was het om met zoveel beroemdheden uit de A-lijst te werken? Heb je een droom
beroemdheid waar je graag mee zou willen werken?
Om eerlijk te zijn, heb ik met de meeste publieke mensen met wie ik werk, in een of andere vorm, een persoonlijke relatie of delen we gemeenschappelijke vrienden. Voor een lange en succesvolle werkrelatie is het voor mij belangrijk om een band met iemand te hebben. De kans krijgen om mee te werken Madonnanu een paar keer, was een droom. Verder werk ik graag mee Lana Del Rey.
Hoe zou je jouw stijl als MUA omschrijven?
Mijn stijl is gevoelig, kameleon, speels en kunstzinnig.
Heb je een Ik heb het gemaakt/knijp me-moment dat je in het boek beschrijft?
Niets kostbaars is geen terugblik op mijn werk, het is allemaal nieuw werk met alle mensen van wie ik heb gehouden en die de afgelopen tien jaar ook van mij hebben gehouden. In sommige opzichten is het dus een terugblik op de medewerkers. Het maken van mijn eigen boek op zichzelf is een knijpmomentje; het heeft veel middelen en moeite gekost van veel getalenteerde mensen om dit samen te brengen.
Wat maakte dat je wilde creëren Niets kostbaars?
Het gebrek aan publicaties in New York en het verlangen dat ik had om me te concentreren op een gecentraliseerd oeuvre hebben het idee voor het boek echt aangewakkerd. Europa heeft zoveel meer ruimte voor deze creativiteit in publicaties, maar omdat New York zo commercieel is, vond ik het nodig om mijn eigen platform te maken. Ik wilde ook gewoon iets van mezelf dat mijn capaciteiten uitbreidde, niet alleen als visagiste, maar als verhalenverteller.
Waarom heb je Lily-Rose Depp gekozen als schrijver voor het voorwoord?
Lily en ik zijn de afgelopen jaren goede vrienden geworden. Wat mensen niet te zien krijgen, is hoe briljant poëtisch ze is, niet alleen op het scherm, maar ook in alles wat ze doet. We hebben allebei de meest doordachte gesprekken en ik dacht dat het te verwachten zou zijn om haar neer te schieten en dat het veel provocerender zou zijn om haar in woorden vast te leggen in plaats van als een personage.
Wat maakte New York zo spannend voor jou terwijl je daar werkte?
Er is geen betere stad ter wereld.
Wat hoop je dat de belangrijkste conclusie is voor de mensen die het boek lezen?
Ik hoop dat mensen simpelweg geïnspireerd zijn om meer te creëren buiten de lijnen die door alle anderen zijn getrokken. Ik hoop dat het creatieve mogelijkheden opent voor jongere kunstenaars en anderen ook in staat stelt mezelf beter als kunstenaar te begrijpen.
Wat zijn enkele van je favoriete foto's in het boek? Kun je ingaan op de verhalen
achter hen?
Goh, ze zijn allemaal zo verschillend omdat elke persoon er uniek uitziet, dus het is onmogelijk om te kiezen.
U hebt gezegd dat dit boek een eerbetoon is aan de mensen die hieraan hebben bijgedragen voor uw carrière, wat betekenen die mensen voor u?
Het kan soms erg moeilijk zijn om in deze sector te navigeren, van de creatieve kant tot de politieke spelletjes. Ik waardeer en koester de vrienden, familie en bondgenoten die ik de afgelopen tien jaar heb gemaakt enorm. Vertrouwen, eerlijkheid en vriendelijkheid hebben waarde.
Niets kostbaars is in hoge mate een terugblik op het afgelopen decennium van New York en de mode-industrie: welke verandering hoop je binnen tien jaar voor de industrie te zien??
Niets kostbaars is een boek dat voortborduurt op mijn werk van de afgelopen tien jaar. Het is allemaal nieuw werk met veel bekende gezichten. Ik denk dat we een turbulent volgend decennium in de wereld ingaan en ik ben er niet zeker van dat de dingen beter zullen worden totdat ze erger worden. Ik hoop dat de mode de komende tien jaar enig verantwoordelijkheidsgevoel jegens de mensheid en de aarde behoudt. Ik hoop dat in de mondialisering die blijft floreren, de mode meer inclusieve talenten met verschillende achtergronden zal blijven bieden.
Fotografie door Renell Medrano en Aidan Zamiri.
Marcelo Gutierrez gefotografeerd door Karolis Kaminskas
