Maak kennis met het schoonheidssupplement 10+ Issue 7. Schoonheid gaat niet alleen over hoe het eruit ziet. Hoe het voelt is net zo belangrijk. En de kracht ervan komt van diep van binnen. Het zit geworteld in de psyche, zoals Val Garland, de legendarische visagist achter onze coverstory, uitlegt. In het nummer vertelt ze dat ze vanaf jonge leeftijd gedreven werd om zichzelf uit te drukken met make-up en haar en reageert hierop in een buitenaardse fotoshoot met lens van Rob Rusling en gestyled door onze eigen Sophia Neophitou-Apostolou. Hier gaat Dominic Cadogan aan tafel met de make-upautoriteit.
Elke schoonheidsliefhebber die zijn geld waard is, kent de baanbrekende impact van Val Garland. In feite zou je tijdens haar carrière van dertig jaar moeite hebben om een ontwerper, tijdschrift, fotograaf of beroemdheidsgezicht te vinden dat zij niet heeft, om een zin uit haar boekdeel uit 2018 te lenen: Gevalideerd!.
Of het nu gaat om het schilderen van tatoeage-achtige ejaculatiepenissen op modellen voor Vivienne Westwoodoogverblindende Björk, transmogrificerend Gareth Pugh modellen in buitenaardse wezens met insectenogen en Venus-flytrapwimpers, wordend L'Oréal Parijs's eerste wereldwijde make-up director of de inspiratiebron voor Gaga's legendarische MTV VMA's-vleesjurk uit 2010, de enige constante is Garlands benadering van haar vak: instinct en grenzeloze creativiteit.
“Ik kom bij een beautyverhaal vanuit artistiek oogpunt”, vertelt de make-uplegende aan 10. “Dat klinkt oubollig, maar ik wil altijd een visueel beeld maken. Ik heb een paar ideeën achter de hand en ik zie wel wat er gebeurt – ik ben niet echt een planner. Dat gaat waarschijnlijk terug naar waar ik in de jaren '80 begon. Het ging erom het gaandeweg goed te maken en de schoonheid in imperfectie te vinden. Ik houd ervan om een beetje te verstoren, in plaats van dat het allemaal mooi is.”
Toen Garland begon, begon ze golven in haar te maken, geen make-up. Nadat ze als tiener de school had verlaten, belandde ze zonder voorafgaande ervaring in een kapsalon, waar ze na jaren van zelftransformatie snel onderweg leerde. „Ik wilde opgemerkt worden omdat ik anders was, niet omdat ik mooi was“, zegt ze. 'Ik ging door een fase waarin mijn haar verbrandde, dus ik had dit soort kapsel dat overal uitstak en mijn moeder zei altijd tegen me: 'Waarom maak je jezelf zo lelijk?' Maar ik vond het heel leuk om een vreemde eend in de bijt te zijn. Ik had een wilde fantasie en verzon verhalen over wat ik dacht dat er werkelijk gebeurde, maar dat gebeurde niet. Ik was ervan overtuigd dat ik een alien was.”
Vastbesloten om haar eigen weg te vinden, belandde Garland in Sydney, Australië, waar ze haar eigen salon opende. Slinger & Slinger. Overdag knippen en kleuren en 's avonds feesten, het was de vonk die de gloed van creatieve expressie aanwakkerde die zou komen. „Ik zat zwaar in de gayclubscene, het was fantastisch en waar alles gebeurde“, herinnert ze zich. “We leefden voor het nachtleven en maakten outfits van vaatdoeken, vuilniszakken en verband. Australië gaf me een voorproefje van wie ik wilde zijn, zonder enige angst. Ik was al aan het experimenteren met make-up en het sloeg meteen aan.”
