In 2022 noemden de auteurs van de zogenaamde Twitter-bestanden voerde aan dat verklaringen van ambtenaren van de Biden-regering aan sociale-mediabedrijven een “existentiële bedreiging voor de vrijheid van meningsuiting.” De handeling waarbij overheidsfunctionarissen bedreigingen of dwang gebruiken om particuliere actoren te dwingen acties te ondernemen die de overheid niet alleen kan ondernemen, wordt over het algemeen ‚kaakbeenderen‘ genoemd. Overheidsfunctionarissen zijn over het algemeen toegestaan om particuliere actoren te overtuigen om op een bepaalde manier te handelen (dwz “de preekstoel van de pester te gebruiken”), maar ze kunnen niet overgaan tot dwanggedrag dat dreigt met represailles wegens het niet gehoorzamen aan de wensen van de ambtenaar.
Het Hooggerechtshof regeerde in juni dat er geen bewijs was om dit te ondersteunen de beschuldigingen dat overheidsfunctionarissen bedreigingen hadden geuit die neerkwamen op ‘open en expliciete censuurprogramma’s’. Het meerderheidsbesluit in die zaak, geschreven door rechter Amy Coney Barrett, benadrukte dat de bedrijven hun beslissingen leken te nemen onafhankelijk van berichten van de overheid en zich vrij voelden om terug te dringen op alles wat door de overheid werd opgemerkt en dat niet in strijd was met hun regels. . Als zodanig zag het Hooggerechtshof geen bewijs van dwang die de grens overschreed naar ongrondwettelijke kaakbeenderen.
Het Hooggerechtshof zag geen bewijs van dwang die de grens overschreed tot ongrondwettelijke kaakbeenderen.
Toch is het onder de aanhangers van die zaak de aanvaarde wijsheid gebleven dat elke verklaring van een overheidsfunctionaris gericht op het beïnvloeden van een media-entiteit in de manier waarop deze inhoud presenteert een duidelijke schending van het Eerste Amendement is. Inderdaad, één van de partijen in de zaak onlangs misleidend verklaard Het resultaat van de uitspraak van het Hooggerechtshof is dat “bureaucraten beslissen wat … er op het publieke plein kan worden gezegd.”
Veel van diezelfde Twitter Files-strijders van de vrijheid van meningsuiting zijn fans van de nieuwe commissaris van de Federal Communications Commission Brendan Carrdie de nieuwgekozen president Donald Trump zelf een ‘strijder voor de vrijheid van meningsuiting.” Carr heeft onlangs een aantal brieven uitgegeven die redelijkerwijs als kaakverbijsterend kunnen worden omschreven. Eerst sprak hij de CEO’s van Alphabet, Meta, Apple en Microsoft toe en beschuldigde hun bedrijven ervan deel te nemen aan een “censuur kartel.” (En ja, Carr noemde de Twitter-bestanden als bewijs.)
Meer recentelijk stuurde Carr een brief naar Robert Iger, CEO van Disney, waarin hij het feit aanhaalde dat Amerikanen weinig vertrouwen hebben in de hedendaagse massamedia, terwijl hij opmerkte dat “Amerikanen grotendeels een positieve kijk hebben op hun lokale mediakanalen.” Hij benadrukt het controversiële recente besluit van Disney om een door Trump aangespannen lasterzaak te schikken als bewijs dat ABC “heeft bijgedragen aan deze erosie van het publieke vertrouwen.” Hij schrijft verder dat, aangezien ABC “heronderhandelt over de voorwaarden van veel van zijn partnerovereenkomsten” en die overeenkomsten ook de uitzending van de nationale programma’s van ABC omvatten, hij nauwlettend in de gaten houdt hoe ABC zich gedraagt. Hij voegt eraan toe dat de “benadering die ABC blijkbaar hanteert bij deze onderhandelingen mij zorgen baart.”
Bovendien, zoals hij opmerkt, “heeft de FCC duidelijk belang bij en de autoriteit … om ervoor te zorgen dat lokale televisiestations de economische en operationele onafhankelijkheid behouden die nodig is om aan hun verplichtingen van algemeen belang te voldoen.” En hij waarschuwt dat als iets “die doelstellingen in gevaar brengt, de FCC gedwongen zal zijn om in actie te komen.”
In november, Carr heeft gepost: “Uitzendlicenties zijn geen heilige koeien. Deze mediabedrijven zijn wettelijk verplicht om in het algemeen belang te handelen. Als ze dat niet doen, zullen ze ter verantwoording worden geroepen, zoals de Communicatiewet vereist.”
Disney is eigenaar van ABC, maar bijna alle aan ABC gelieerde ondernemingen zijn eigendom van andere entiteiten, die via doorgifteovereenkomsten een contract met ABC sluiten voor inhoud. Een van de grootste van deze aangesloten bedrijven is Sinclair Broadcasting, gerund door David Smith, die zei het ooit tegen Trump dat zijn stations ‘hier waren om uw boodschap over te brengen’.
Het stilzwijgen van zelfbenoemde verdedigers van de vrijheid van meningsuiting in reactie op de brief van Carr legt een flagrante dubbele standaard bloot.
Als je ervan uitgaat dat veel ondoorzichtigere uitspraken van Amerikaanse overheidsfunctionarissen aan sociale-mediabedrijven “een existentiële bedreiging voor de vrijheid van meningsuiting” vormden, is het niet moeilijk te beargumenteren dat de uitspraken van Carr feitelijk een veel directere bedreiging vormen. Ze lijken zelfs veel verder te gaan dan alles wat aan het licht is gekomen in de zaken tegen de regering-Biden, die, zoals het Hooggerechtshof in zijn meerderheidsbesluit opmerkte, nooit aanleiding leek te geven tot enige dreiging, impliciet of anderszins.
In dezelfde hoeken waar de afgelopen jaren werd geschreeuwd over de zaken tegen de regering-Biden, bestaat er nu echter een gebrek aan bezorgdheid over Carr’s nauwelijks verhulde dreigementen aan het adres van Disney over de programmering en het sluiten van deals. Is het zo dat de “existentiële bedreiging voor de vrijheid van meningsuiting” alleen bestaat als de Democraten de leiding hebben, en is het prima als een Republikeinse functionaris een directere bedreiging uit?
Het stilzwijgen van veel zelfbenoemde verdedigers van de vrijheid van meningsuiting in reactie op de brief van Carr legt een flagrante dubbele standaard bloot. Als ze enige geloofwaardigheid willen behouden, moeten ze de bedreigingen van de overheid voor de vrijheid van meningsuiting en de redactionele onafhankelijkheid veroordelen, ongeacht de politieke overtuiging van de functionaris die de bedreiging uit. De brief van Carr is een test voor hun principes – een waar ze momenteel niet in slagen.
Source link
