verkozen president De overwinning van Donald Trump in november lieten de Democraten opnieuw wankelen en zoeken naar een antwoord op de vraag hoe dit had kunnen gebeuren. Een van de vele mogelijke boosdoeners die onder de loep worden genomen is het standpunt van de partij over immigratieeen van de twee kwesties waar Trump tijdens de campagne het hardst op hamerde. Met een verontrustende stemming in de Senaat op vrijdagochtend zien we congresdemocraten proberen hun steun toe te voegen aan de anti-immigrantenagenda van de GOP in de misplaatste hoop toekomstige nederlagen af te wenden.
Als bewijs van zijn politieke saillantie is het onlangs door de Republikeinse Partij geleide Congres vorige week als topprioriteit aangemerkt de Laken Riley-wet. Riley was een verpleegkundestudent uit Georgia vorig jaar vermoord.
Kortom, het wetsvoorstel richt zich op het versnellen van de deportatie van beschuldigde criminelen. Het sleutelwoord daar is ‘beschuldigd’, aangezien het wetsontwerp de federale wet wijzigt en de federale wetshandhaving verplicht om elke immigrant zonder papieren vast te houden die ‘wordt beschuldigd van, gearresteerd wordt voor, veroordeeld is voor, toegeeft dat hij handelingen heeft gepleegd of toegeeft dat hij handelingen heeft gepleegd die het misdrijf vormen’. essentiële elementen van elke vorm van inbraak, diefstal, diefstal of winkeldiefstal.” (Riley’s moordenaar was een migrant zonder papieren uit Venezuela die in 2022 de grens overstak en was aangeklaagd wegens winkeldiefstal, wat leidde tot de bepalingen in het wetsvoorstel.)
Hoe luguber de details van Riley’s dood ook zijn, het wetsvoorstel dat in haar naam wordt ingediend, is dat wel rijp voor misbruik door een bestuur dat daartoe vastbesloten is massadeportaties uitvoeren van immigranten zonder papieren. Trump en anderen hebben beweerd dat zijn plannen zich zullen richten op het verwijderen van gevaarlijke criminelen, maar… de streefcijfers die ter discussie staan een hamer nodig, geen scalpel.
Een wet die geeft de lokale wetshandhaving macht het oppakken en overbrengen van verdachten naar federale detentiecentra zal alleen maar bijdragen aan het aantal onschuldigen, waaronder mogelijk Amerikaanse burgers, die in het sleepnet terecht zullen komen. Kortom, deze nieuwe juridische impuls voor het vasthouden en mogelijk verwijderen van iedereen die zelfs maar wordt beschuldigd van een misdrijf zal het zeker gemakkelijker maken om de mogelijke schendingen van een eerlijk proces die waarschijnlijk zullen volgen, te rechtvaardigen.
Er zijn ook redenen voor de Democraten om sceptisch te zijn over dit wetsvoorstel dat verder gaat dan het mogelijk maken van de deportatiemaatregelen van Trump. De wet zoals geschreven zou dat doen nieuwe bevoegdheden verlenen aan de procureurs-generaal om de federale overheid aan te klagen “als de staat of zijn inwoners schade ondervinden, inclusief financiële schade van meer dan $ 100.” Immigratie- en douanehandhaving, die belast zal worden met het beheer van een nieuwe toestroom van gedetineerden, zei in een recente memo dat de handeling ‘onmogelijk uit te voeren zou zijn met de bestaande middelen’. Hetzelfde geldt voor een poging om de deportatie van criminelen op te voeren, bekend als het Safe Communities-programma weinig gedaan om gemeenschappen veiliger te maken:
Een primair doel van het programma was het terugdringen van de misdaad, maar het aandeel van degenen die werden gedeporteerd met een ernstige strafrechtelijke veroordeling was relatief klein: 17% van degenen die werden gedeporteerd als onderdeel van Secure Communities, werd voor geen enkel misdrijf veroordeeld, en de ernstigste strafrechtelijke veroordeling 79% van de gedeporteerden was niet-gewelddadig – inclusief verkeersovertredingen en immigratiedelicten (zoals illegale binnenkomst of terugkeer of het bezit van frauduleuze documenten voor 8% van de gedeporteerden). Onderzoekers hebben geen bewijs gevonden dat de implementatie van Secure Communities tot gevolg had dat de criminaliteit terugdrong.
Maar wanneer het Huis heeft zijn versie aangenomen van het wetsvoorstel van vorige week kreeg het meer democratische steun dan het wetsvoorstel dat afgelopen maart werd geïntroduceerd. De Senaat heeft deze week zijn eigen ontwerp van het wetsontwerp aangenomen en de goedkeuring ervan lijkt nu vrijwel gegarandeerd. Omdat er geen kans is dat het wetsvoorstel bij een gewone meerderheid van stemmen zou mislukken, zijn de procedurele stemmen om het wetsvoorstel ter tafel te brengen en een debat te openen ging gemakkelijk voorbij met stemmen over. A verkort wijzigingsproces leverden geen veranderingen op die hoopten Democratische stemmen te winnen – aangezien een voorgestelde wijziging van senator Chris Coons, D-Conn., om de bepalingen die de procureurs-generaal machtigen te schrappen, werd afgewezen bij een partijlijnstemming.
Met 53 zetels in de Senaat deze termijn hebben de Republikeinen minstens zeven Democraten nodig om elke wetgeving te steunen om een potentiële filibuster te overwinnen. Het wetsvoorstel nam die hindernis vrijdagochtend gemakkelijk weg ten minste acht stemmen van over het gangpad om het wetsvoorstel naar een eindstemming te brengen. Er is geen garantie dat ze allemaal voor de definitieve passage zullen stemmen, maar gezien de namen op de lijst, van wie velen gematigden zijn uit staten die Trump in november heeft gewonnen, lijkt een verandering van gedachten onwaarschijnlijk.
Wat we nu zien gebeuren, lijkt op de immigratieversie van het debat over misdaad uit de jaren negentig, toen de Democraten maar al te graag wilden bewijzen dat ze hard konden optreden tegen criminelen. De resulterende wetten hebben gemeenschappen uiteengerukt, onverdraagzame targeting mogelijk gemaakt en zijn achteraf met harde hand bekeken. De Laken Riley Act is dat wel de ontkrachte ‘broken windows’-theorie van misdaadpreventie toegepast op deportatie, het idee dat een migrant zonder papieren die beschuldigd wordt van een misdaad op laag niveau inherent mogelijk is om in de toekomst meer gewelddadige misdaden te plegen.
Deze haast om de nieuwe regering een nieuwe reeks instrumenten te bieden waarmee ze haar meest extreme beleid kan uitvoeren, lijkt onvoorzichtig. Het lijkt erop dat democratische steun voor dit wetsvoorstel op zijn best het politieke fortuin van sommige politici zal helpen, terwijl het weinig bijdraagt aan het terugdringen van de criminaliteit. Het zou ten koste gaan van het schaden van een onnoemelijk aantal mensen, een berekening die ervoor had moeten zorgen dat het wetsvoorstel in de Senaat bleef hangen in plaats van op het bureau van Trump terecht te komen zodra een definitieve versie in het Huis van Afgevaardigden is aangenomen.
Het aannemen van een slechte wet zal Laken Riley niet weer tot leven brengen, noch zal het gemeenschappen veiliger maken. Democraten die een slechte wet steunen, zullen het verlies van afgelopen november niet ongedaan kunnen maken hen te inenten tegen verdere GOP-aanvallen. Het is een mislukking van zowel het beleid als de politiek als zij het tegendeel beweren.
Source link
