Het lot van Piet Hegseth’s kansen om de volgende minister van Defensie te worden wellicht nog in handen van sen. Joni Ernst van Iowa. Maar voorlopig verzoekt ze u vriendelijk om het aan iemand anders te vragen.
Bij uitgifte een verklaring deze week beloofde Ernst ‘Pete door dit proces te steunen’ en heeft geprobeerd zichzelf uit de schijnwerpers te verwijderen, een schijnwerper die in het Trump-tijdperk heter dan ooit schijnt.
Ernst bevond zich, al dan niet opzettelijk, als hoofdpersoon in het Hegseth-bevestigingsdrama. Ze is zelf een overlevende van aanranding en militair veteraan. Ze heeft duidelijke vragen over Hegseths opvattingen over vrouwen in de strijd, evenals een beschuldiging van seksueel wangedrag tegen hem (waarvoor hij niet is aangeklaagd en die hij ontkent).
Ernst bevond zich, al dan niet opzettelijk, als hoofdpersoon in het Hegseth-bevestigingsdrama.
We moeten niet twijfelen aan de oprechtheid van Ernst over deze kwesties. En misschien stemt ze nog steeds tegen hem. Maar haar positievere toon maandag – na een koude eerste ontmoeting vorige week – onderstreept dat we ons in een nieuw politiek tijdperk bevinden. En het kan voor altijd de manier veranderen waarop wij de rol van de Senaat in het kabinet van de president zien.
De bondgenoten van de nieuwgekozen president Donald Trump, met name Elon Musk, hebben zich hierbij betrokken een externe campagne om senatoren onder druk te zetten om Hegseth te steunen. En Trump zelf heeft aangegeven dat hij bereid is hiervoor te vechten, zonder zich zorgen te maken over de prerogatieven van de Senaat om genomineerden te beoordelen.
De problemen die eerdere genomineerden tot zinken hebben gebracht – zoals het inhuren van een werknemer zonder papieren of gemene tweets – lijken vreemd vergeleken met die rondom Hegseth. Een schikking in contanten om een beschuldiging van seksueel geweld het zwijgen op te leggen, wordt nog verergerd door berichten over financieel wanbeheer van non-profitorganisaties die hij leidde en zorgen over middelengebruik op het werk. (Hegseth heeft deze beschuldigingen ook ontkend.)
Het is niet vaak een goed teken voor uw potentiële klanten als u tijdens een sollicitatiegesprek belooft niet te drinken. En toch is de nominatie van Hegseth springlevend.
Zijn bevestigingshoorzittingen, ervan uitgaande dat hij zo ver komt, zullen zeker wreed zijn. De Democraten in het Comité voor Strijdkrachten zullen daar zeker van zijn. Zelfs Republikeinen die in de commissie zitten en diep begaan zijn met onze mannen en vrouwen in uniform zullen antwoorden willen op vragen over zijn geschiktheid. De veiligheid en zekerheid van Amerika zijn tenslotte de inzet.
De inzet voor senatoren als Ernst is echter ook politiek. Hierbij moet worden opgemerkt dat Ernst in 2026 herkiesbaar is.
Voor haar is het, net als zoveel Republikeinen uit de rode staten, alles om de voorverkiezingen van de Republikeinse Partij te halen. En het gezicht worden van het verzet tegen een populaire figuur aan de rechterkant is geen ideaal terrein om je herverkiezingsbod te starten – vraag het maar aan een van de gekozen Republikeinen die verloren van door Trump gesteunde primaire uitdagers of die met pensioen gingen voordat ze zo’n lot konden ondergaan. . En inderdaad, de niet zo verhulde dreigementen om een voorverkiezingskandidaat tegen Ernst op te stellen zijn al begonnen.
Elke president verliest een of twee genomineerden. Toch is het geen kleinigheid dat senatoren mensen wegstemmen die zijn voorgedragen door de president van hun eigen partij, vooral als het gaat om spraakmakende posten.
Ernst heeft zeer persoonlijke en serieuze redenen om Hegseth grondig door te lichten. Maar het is moeilijk om de politiek te negeren, aangezien Ernst deze week de aandacht probeerde te omzeilen.
Wanneer onbesliste leden worden lastiggevallen met harde stemmen, vallen ze vaak in twee groepen uiteen: degenen die hun redenen hebben gevonden om nee te stemmen, en degenen die op zoek zijn naar een manier om tot ja te komen. Ernst lijkt in dat laatste te vallen. En als ze daar komt, zou het heel goed kunnen blijken dat Donald Trump en zijn greep op de Republikeinse kiezers nu zelfs de verantwoordelijkheid van de Senaat om te adviseren en in te stemmen verstikt.
