Na het einde van de oorlog in Vietnam in 1975 werd de term ‚bootvluchtelingen‘ gebruikt om de Vietnamese vluchtelingen te beschrijven die het land ontvluchtten op zoek naar politieke en etnische vervolging, evenals de erbarmelijke economische omstandigheden die zich hadden meester gemaakt. De Vietnamees-Canadese auteur en illustrator Thao Lam was er één van 1 miljoen zulke vluchtelingen – hoewel ze zich, omdat ze nog maar twee jaar oud was toen haar familie vluchtte, nauwelijks een ervaring kan herinneren. Een geanimeerde bewerking van Lam’s kinderboek De papieren boot: een vluchtelingenverhaal (2020), de korte film Bootmensen beschrijft de verraderlijke reis van Lams familie uit Vietnam, net zoals haar moeder vaak deed – door het voorbeeld van de zelfopofferende inspanningen die mieren zullen doen om hun kolonies te redden, te gebruiken als zowel een allegorie als een eufemisme. Met zijn zorgvuldig opgebouwde geluidsontwerp en beeldtaal denkt de veelgeprezen korte film na over de kracht en de grenzen van de metafoor voor het begrijpen van de wereld en onszelf.
