Als het om kerstfilms gaat, bekleden sommigen een toppositie in ons hart, met vrolijke elementen, chaos met kerstthema, een vleugje magie en misschien zelfs Ole St. Nick zelf.
Denken Wonder op 34th Street, alleen thuis, of Een kerstverhaal. Anderen zijn in de loop der jaren onderzocht en verschenen op kerstfilmlijsten, waardoor lezers twijfelden aan hun verdiensten als kerstfilms.
Wat maakt een kerstfilm? Gaat het over de thema’s – verlossing, geloof in de afwezigheid van bewijs, familie? Gaat het alleen maar om de kerstesthetiek? Ben je er klaar voor om in te zoomen op een kerstboom, wat decoratieve verlichting en misschien een beetje sneeuwval? Hieronder staan de meest controversiële kerstfilms die hun weg hebben gevonden naar het genre (soort van), ondanks het feit dat ze andere niet-vrolijke factoren bevatten die meer identificerend lijken.
Sterf hard (1988)
Je kunt geen lijst maken van discutabele kerstfilms en de film weglaten die aantoonbaar de meeste discussie heeft veroorzaakt. De beoordeelde R-actiefilm heeft meteen een paar punten tegen: de beoordeling, het ‘volwassen’ taalgebruik en het algehele bloedige spektakel. Dat gezegd hebbende, de film speelt zich af tijdens de kerstperiode, kerstmuziek dient als achtergrond voor een groot deel van de catch-the-terrorists-film, en de film speelt zich zelfs af tijdens een kerstfeest. Hoewel de film het op een veel rauwere manier aanpakt, bevat hij ook thema's als verzoening en verlossing, die de waarde weerspiegelen die vaak naar voren komt in traditionele kerstfilms wanneer een hoofdpersoon de weg terug moet vinden naar wat het belangrijkst is. En wie zou de regel met kerstthema van Bruce Willis kunnen vergeten: 'Nu heb ik een machinegeweer. Ho ho ho?”
Batman keert terug (1992)
De campy stripverfilming van Tim Burton – met kostuums die de extravagantie weerspiegelen die verbonden is aan het bronmateriaal en de dialogen die zo perfect pittig en verrukkelijk zijn – definieerde ooit het genre dat sindsdien plaats heeft gemaakt voor door testosteron gevoede humor en geforceerde ernst. Hoewel de film in de eerste plaats een actie-avonturenfilm is, wordt er gebruik gemaakt van een kerstsfeer om de meer louche, gotische elementen naast elkaar te plaatsen. Burton maakt opzettelijk gebruik van de feestelijke sfeer die aan de feestdag verbonden is – en de daarmee samenhangende gevoelens van liefde en vreugde die de tijd bepalen – om de polair verwrongen en egoïstische aard van Gotham en zijn schurken (Penguin en Catwoman) te versterken. Het geven van geschenken en het aansteken van bomen vinden plaats naast criminele activiteiten en het nastreven van macht. Het extreme contrast versterkt het sociale commentaar van de film en de weergave van een sinistere samenleving, waardoor een visueel aantrekkelijke en tot nadenken stemmende actiefilm ontstaat. Terwijl Kerstmis in deze film vrijwel een personage op zichzelf is, Batman keert terug Er wordt, durven we te zeggen, meer over gedebatteerd dan het zou moeten zijn…
Gremlins (1984)
Met een horrorkomedie-aanpak en de ondeugende gremlins die de chaos katalyseren, valt deze film onder de loep met betrekking tot het 'Kerstlabel' vanwege het gebrek aan sentimentaliteit, de verontrustende toonverschuiving en de sterke nadruk op horrorelementen. Het is niet bepaald licht en vrolijk. Dat gezegd hebbende, speelt het zich af tijdens de kersttijd en onderzoekt het de gevolgen van het niet naleven van de regels (zelfs tijdens de feestdagen).
Bevroren (2013)
Al die sneeuw. Al dat ijs. Een wandelende, pratende sneeuwpop. Deze gaat meer over de sfeer dan over iets anders. De algehele esthetiek met een winterthema speelt in op de vakantiegeest. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de in-your-face-thema's over liefde en familie doorkomen in verschillende muzikale nummers en het algemene plottraject. Dat gezegd hebbende, het bevat niet bepaald 'Kerstmis'. We krijgen geen wit olifantenmoment en niemand kust onder de maretak. Het is feestelijk, maar niet bepaald ho-ho-ho vrolijk.
Edward Schaarhands (1990)
Terwijl Edward Schaarhands begint in de zomer, de film baant zich later een weg naar een winters wonderland. Kerstverlichting en versieringen sieren de huizen en landschappen, en Edward maakt zelfs feestelijke ijssculpturen. De film viert ook het belang van familie en verbondenheid, maar niet zonder eerst Edwards isolement onder de aandacht te brengen, waar veel minder bedeelden zich tijdens de feestdagen diep mee kunnen identificeren. Het belang van geven komt ook door de hele film heen naar voren; Edward biedt zijn griezelige haarstylingvaardigheid aan, die zich manifesteert als zowel een kunstvorm als een manier voor Edward om emotioneel contact te maken met anderen wier eerste indrukken zijn innerlijke schoonheid kunnen verhullen. De film bevat sprookjesachtige elementen en profiteert ook van een vleugje magisch realisme; de bovennatuurlijke shtick hier is net iets meer gothic dan de neonkleurige lichtzinnigheid die de versieringen anders zouden suggereren.
Harry Potter-serie (2001 – 2011)
Jarenlang waren in ABC Family's „25 Days of Christmas“ de Harry Potter-films te zien. Verschillende franchiseafleveringen omvatten Kerstmis waarbij Hogwarts de gangen versierde en personages geschenken uitwisselden. Wie zou de met kant afgezette, tweedehands galajurken die Ron van Mama Wemel kreeg, kunnen vergeten? Het debat hier komt voort uit het feit dat het verhaal zelf niets met Kerstmis te maken heeft (het wordt ook behoorlijk duister naarmate de serie vordert). Integendeel, Kerstmis is alleen maar in de films verweven om verschillende relaties en subplots te dienen.
Handelsplaatsen (1983)
Handelsplaatsen is nog een andere ‘kerstfilm’ met een R-rating op deze lijst. Het valt dus op het gezinsvriendelijke front dat het genre neigt te definiëren. Twee volslagen vreemden en één verdraaide weddenschap vormden het toneel voor deze sociale satire met Eddie Murphy en Dan Aykroyd in de hoofdrol. De eerste is een ongelukkige hustler. Laatstgenoemde is een leidinggevende uit de hogere kringen. De twee wisselen van plaats om de nieuwsgierigheid van succesvolle makelaars te bevredigen. De film speelt zich af tijdens de feestdagen, waarbij versieringen en cadeau-elementen (en thema's van vrijgevigheid) naar boven komen. Hoewel de film Kerstmis als achtergrond gebruikt om klasse en privileges te verkennen, is het veel meer een satire dan een kerstfilm, omdat de typische vrolijke thema's liefde, familie, verlossing en een gevoel voor eigenzinnigheid ontbreken.
Dodelijk wapen (1987)
Met de dominantie van het actiegenre en weinig nadruk op kersttradities, is het gemakkelijk in te zien waarom hierover wordt gedebatteerd – ook al culmineert de actie op eerste kerstdag. De film volgt twee agenten die niet méér van elkaar kunnen verschillen, en die gedwongen worden samen te werken om een enorme drugssmokkelbende op te sporen. Het uitgangspunt schreeuwt niet bepaald ‘Kerstmis’. We zitten een beetje in een Sterf hard positioneer je hier met Kerstmis als feestelijke achtergrond voor de machismo, explosieve sfeer. De film belicht echter wel de typische kerstthema's van familie en verlossing, terwijl hij werkt in klassieke kerstnaalden zoals 'Jingle Bell Rock'. Het is alleen maar korrelig en gewelddadig in plaats van vrolijk en levendig. Met films als Dodelijk wapen En Sterf hard, je krijgt de thema's die inherent zijn aan meer feestelijke films, maar je ontvangt ze niet in het feestelijke licht (ondanks de letterlijke kerstverlichting).
