Toen Good Old Games in 2008 werd gelanceerd, was DRM het belangrijkste probleem in de hoofden van PC-gamespelers. Digital Rights Management beperkte videogames, waardoor officiële, betaalde games veel slechter werkten dan illegale versies, en het was een hele, griezelige puinhoop. Good Old Games werd gelanceerd vanuit de studio’s van CD Projekt in Polen als een winkel die klassieke games nieuw leven inblies, ze aan het werk kreeg op moderne machines en ze bevrijdde van alle DRM. En de mensen vierden feest.
Naarmate de tijd verstreek, verschoof de winkel naar de verkoop van modernere games naast klassiekers, en liet de naam vallen ten gunste van het acroniem GOG. Hoewel het de no-DRM-regel handhaafde (afgezien van een paar controverses), verloor het ook enigszins zijn doel. Dit jaar, GOG kondigde een soort filosofische rebranding aanom zich te concentreren op een van de grotere problemen van 2024: het behoud van games.
Er is een initiële verbintenis voor een lijst van 100 games, die GOG belooft voor altijd te zullen behouden, en het bedrijf is van plan er in de loop van de tijd meer aan toe te voegen. En, zelfs als een bedrijf als Blizzard aankondigt dat het klassieke games gaat uitbrengen van GOG maakte het Poolse bedrijf duidelijk dat het de games toch zou blijven ondersteunen. Als ze zich hieraan houden, als het engagement reëel is, kan dit een nieuwe norm stellen die andere bedrijven zich misschien genoodzaakt voelen te volgen. -John Walker
