Dit is een haasttranscriptie. De kopie heeft mogelijk niet de definitieve vorm.
AMJ GOEDMAN: Dit is Democratie nu!democratienu.org, Het Oorlogs- en Vredesrapport. Ik ben Amy Goodman, met Juan González.
Israël heeft zijn aanvallen op Zuid-Libanon hernieuwd, waarbij minstens twaalf mensen om het leven zijn gekomen, en dreigt de wapenstilstand van Israël met Hezbollah verder te ontrafelen. Met de laatste aanvallen zegt de VN dat Israël meer dan 100 schendingen van het staakt-het-vuren heeft begaan sinds het vorige week akkoord ging met een staakt-het-vuren.
Ondertussen heeft Israël zijn meedogenloze aanval op Gaza voortgezet, met aanvallen op de noordelijke stad Beit Lahia vandaag waarbij ten minste acht mensen om het leven kwamen. Twintig anderen raken gewond. In Gaza-stad wordt gevreesd dat tientallen burgers vastzitten onder het puin van een vier verdiepingen tellend gebouw dat door een Israëlische luchtaanval met de grond gelijk is gemaakt. Maandag noemde VN-secretaris-generaal António Guterres de situatie in Gaza ‘verschrikkelijk en apocalyptisch’ en zei dat Israël mogelijk schuldig is aan de ‘ernstigste internationale misdaden’.
We worden nu vergezeld door de Israëlische journalist en activist Haggai Matar. Hij is uitvoerend directeur van +972 Tijdschrift en gewetensbezwaarde die weigerde in het Israëlische leger te dienen. Hij heeft een nieuwe deel in De natie vandaag gepubliceerd: “Voor degenen die weten dat ze niet genoeg hebben gedaan om de Israëlische oorlog tegen Gaza te stoppen.”
Het is leuk om je in de studio te hebben. We spreken je meestal in Tel Aviv, Haggai.
HAGGAI MATAR: Het is goed om hier te zijn.
AMJ GOEDMAN: Dus, werk die titel verder uit De natiehet stuk dat je zojuist hebt geschreven, voor degenen die vinden dat ze niet genoeg hebben gedaan.
HAGGAI MATAR: Natuurlijk, Amy. Dus in de eerste plaats begon het vanuit een Jom Kipoer-reflectie op mezelf: waarom heb ik niet genoeg gedaan. Ik ben aan het rennen +972mede-regisseren Lokaal gesprek in het Hebreeuws, in een poging te vechten voor de rechten van de Palestijnen en terug te dringen tegen de gruwelijke daden van bloedbad en etnische zuivering die mijn land in Gaza heeft begaan. En toch voelt het alsof het gewoon niet genoeg is. En waarom hebben we niet genoeg gedaan? Wat zouden we nog meer kunnen doen? Het begon dus met een heel persoonlijke reflectie, waarbij we probeerden de redenen te analyseren waarom we niet genoeg deden, en vervolgens te zeggen: “Nou, we moeten ons engageren. We moeten verdubbelen.“
En vooral nu met het aanstaande presidentschap van Trump denk ik dat dit ook een oproep is aan de Amerikanen om te zeggen dat uw regering hier in de nabije toekomst duidelijk niet beter in zal worden. We hebben mensen ter plaatse nodig die zich mobiliseren en actie ondernemen, de media ondersteunen, proberen de naald te bewegen en Israël onder druk zetten om een einde te maken aan deze wreedheden.
JUAN GONZÁLEZ: En Haggai, ik wilde je iets vragen over het historische besluit van het Internationaal Strafhof om de Israëlische premier Netanyahu en de voormalige Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant aan te klagen. In een verklaring zegt de ICC zei dat de Israëlische leiders, citeer, “opzettelijk en willens en wetens de burgerbevolking in Gaza hadden beroofd van voorwerpen die onmisbaar waren voor hun overleving.” En hoe werd dit nieuws binnen Israël ontvangen? En denkt u dat dit op de lange termijn een grote impact zal hebben op Netanyahu en het beleid van zijn regering?
HAGGAI MATAR: Nou, bedankt, Juan. Een van de meest hartverscheurende realiteiten van de situatie is dat de Israëliërs niet het nieuws krijgen dat alle anderen in de wereld krijgen, de beelden uit Beit Lahia en uit Jabaliya, de rechtvaardige wreedheden die we daar zien, de dood, de vernietiging, de honger. Dat wordt niet getoond op de Israëlische televisie, in Israëlische kranten.
En daarom, als zoiets als dit uitkomt, zal er een beslissing komen van de ICCeigenlijk, de reactie, van muur tot muur – we hebben het over de hele zionistische politiek, dus dat is ongeveer 110 van de 120 leden van de Knesset die alleen maar zeggen dat dit een antisemitische rechtbank is, dit zijn antisemitische media, zoals iedereen antisemitisch is , en natuurlijk, weet je, gewoon volledige steun bieden aan Netanyahu, zelfs aan de mensen die hem het meest haten.
Een uitzondering hierop was dat Moshe “Bogie” Ya’alon, een voormalige stafchef, de afgelopen dagen feitelijk de stafchef was die mij tot twee jaar gevangenisstraf stuurde vanwege zijn oorlogsmisdaden, en nu zegt: “Ja, deze warrants zijn gerechtvaardigd.” De premier —
AMJ GOEDMAN: Ik wil daarheen –
HAGGAI MATAR: Ja, zeker. Ja, zeker.
AMJ GOEDMAN: – voor één minuut het fragment van de voormalige minister van Defensie, Moshe Ya’alon, waarin Israël wordt beschuldigd van etnische zuivering en het plegen van oorlogsmisdaden in Gaza. Opnieuw was hij van 2013 tot ’16 minister van Defensie van Netanyahu en uitte de beschuldigingen dit weekend in belangrijke televisie-interviews op Channel 12, bijvoorbeeld een van de grootste tv-kanalen van Israël.
MOSHE YA’ALON: (vertaald) Om te bezetten, te annexeren, te zuiveren, etnische zuiveringen, kijk naar de noordelijke Gazastrook en vestig een Joodse nederzetting. Dat is het punt. … Er is geen Beit Lahia. Er is geen Beit Hanoun. Ze zijn actief in Jabaliya en zijn bezig het gebied van Arabieren te zuiveren.
AMJ GOEDMAN: Dat is dus een belangrijke Israëlische zender, en niet eigenlijk Kanaal 12, de voormalige Israëlische minister van Defensie Moshe Ya’alon. Haggai Matar, spreekt hij tot het Israëlische publiek? En leg meer uit wat de betekenis is van wie hij is.
HAGGAI MATAR: Ya’alon was dus de stafchef tijdens de Tweede Intifada. Toen weigerde ik het ontwerp vanwege zijn oorlogsmisdaden. We waren op dat moment tegen hem aan het zingen: ‘Op een dag zien we je in Den Haag.’ We hadden nooit gedacht dat het een getuige voor de aanklager zou zijn. Om hem plotseling te zien praten over hetzelfde soort acties die hij deed, maar op dit moment duidelijk veel, veel erger, de etnische zuiveringen, de hongersnood die hij afdwingt, is absoluut ongelooflijk.
Hij doet het als onderdeel van zijn poging om te strijden tegen de drang van Netanyahu naar autoritarisme, dus hij is al vóór de oorlog in Gaza zeer actief geweest in het soort zogenaamde Israëlische protesten voor democratie. Dat is zijn beleid geweest. Ik denk dat hij, zoals het hoort, de verbanden legt tussen de aanval op democratische instellingen binnen Israël en de etnische zuiveringen, bloedbaden en oorlogsmisdaden tegen de Palestijnen.
Helaas zeiden journalisten in interviews waarbij hij op de Israëlische televisie ging, van muur tot muur: “Ben je gek? Je brengt alleen maar onze soldaten in gevaar. Waar heb je het over? Er zijn geen oorlogsmisdaden.” Omdat kijkers dus niet de context hebben van wat er werkelijk is gebeurd, klinkt hij voor veel mensen gewoon als een gek. Maar ik denk wel dat het sommige mensen doet nadenken: “Waarom zou iemand met zijn geloofsbrieven zulke ernstige beschuldigingen uiten?”