Volgens een recent onderzoek versnelde de lockdown door COVID-19 de hersenveroudering bij adolescenten.1 De pandemie veranderde de dagelijkse routines drastisch, waardoor veel jonge mensen worstelden met hun mentale en fysieke gezondheid. Het is je misschien opgevallen hoe isolatie tieners, vooral meisjes, meer trof dan jongens. Toenemende gevoelens van angst en depressie werden gebruikelijk naarmate de sociale interacties afnamen.2
Naarmate de lockdowns voortduurden, begon de fysieke fitheid onder jongvolwassenen scherp af te nemen. Verminderde mogelijkheden voor lichaamsbeweging en meer tijd die sedentair werd doorgebracht, leidden tot een aanzienlijke daling van zowel de aerobe als de anaerobe conditie.3 Deze achteruitgang gaat niet alleen over de lichamelijke gezondheid; het is ook nauw verbonden met mentaal welzijn.
We beginnen nu pas de vele manieren te zien waarop de COVID-19-lockdowns de hersenontwikkeling en fysieke fitheid van adolescenten beïnvloedden; de volledige effecten zullen waarschijnlijk pas jaren of decennia zichtbaar zijn.
De impact van lockdowns op de hersenontwikkeling van adolescenten
De adolescentie is een kritieke periode voor de rijping van de hersenen, waarin emotionele en sociale ontwikkeling centraal staan. Gedurende deze tijd ondergaan uw hersenen aanzienlijke veranderingen, waaronder synaptisch snoeien en myelinisatie, die essentieel zijn voor cognitieve en emotionele groei. De COVID-19-lockdowns verstoorden echter deze typische ontwikkelingstrajecten, vooral bij meisjes.4
Onderzoekers gebruikten MRI-scans om de hersenstructuren voor en na de lockdowns te vergelijken, waaruit bleek dat jonge meisjes sneller corticale dunner werden dan jongens. Corticale dunner worden is een natuurlijk onderdeel van de hersenontwikkeling tijdens de adolescentie, waarbij de buitenste laag van je hersenen, de cortex, dunner wordt naarmate deze ouder wordt.
Dit proces is essentieel voor het verbeteren van cognitieve functies zoals denken, geheugen en emotionele regulatie. Uit het onderzoek bleek echter dat de lockdowns ervoor zorgden dat deze verdunning veel sneller plaatsvond dan normaal, vooral bij vrouwelijke adolescenten. Meisjes ervoeren een gemiddelde versnelling van de hersenleeftijd van 4,2 jaar vergeleken met 1,4 jaar bij jongens.
De versnelling van de rijping van de hersenen houdt verband met de toegenomen stress veroorzaakt door de pandemische beperkingen. Langdurig sociaal isolement en de verstoring van de dagelijkse routines leidden tot hogere niveaus van stresshormonen cortisol. Deze hormonen beïnvloeden de ontwikkeling van de hersenen, wat leidt tot het versnelde dunner worden dat in het onderzoek wordt waargenomen.
Bovendien is de snellere hersenrijping bij vrouwen zorgwekkend, omdat deze gepaard gaat met een hoger risico op het ontwikkelen van geestelijke gezondheidsproblemen zoals angst en depressie. De snelle veranderingen in de hersenstructuur kunnen de normale ontwikkeling van emotionele en sociale vaardigheden verstoren, waardoor adolescenten kwetsbaarder worden voor neuropsychiatrische stoornissen.
De studie benadrukt de cruciale behoefte aan voortdurende ondersteuning en monitoring van adolescenten die de lockdowns hebben meegemaakt. Het verstrekken van middelen voor de geestelijke gezondheidszorg en het bevorderen van een gezonde levensstijl kunnen de negatieve gevolgen van de versnelde hersenveroudering helpen verzachten, maar vroegtijdig ingrijpen is essentieel om de langetermijngevolgen voor jonge geesten aan te pakken.
Autobiografische herinneringen hebben invloed op de geestelijke gezondheid tijdens lockdown
Uit een ander onderzoek bleek dat naarmate de lockdowns voortduurden, de herinneringen van kinderen aan die tijd in de loop van de tijd minder gedetailleerd en negatiever werden. Aanvankelijk konden kinderen zich specifieke gebeurtenissen en gevoelens uit de lockdown herinneren, maar naarmate de maanden verstreken, verloren hun herinneringen een deel van dat detail en neigden ze meer naar negatieve emoties.5
Het psychologische welzijn van kinderen en adolescenten kreeg ook een klap tijdens de lockdowns, waarbij meisjes de grootste achteruitgang lieten zien. Hoewel alle jonge mensen toenemende angst en depressie ervoeren, werden vooral vrouwelijke adolescenten zwaar getroffen; zij rapporteerden de laagste niveaus van geluk en de hoogste niveaus van depressieve symptomen.6
De inhoud van deze herinneringen speelde een cruciale rol in de resultaten op het gebied van de geestelijke gezondheid. Herinneringen vol negatieve emoties en gedetailleerde feitelijke informatie over COVID-19 en de beperkingen voorspelden in de loop van de tijd een slechter psychisch welzijn. Het is niet verrassend dat kinderen die zich meer concentreerden op de negatieve aspecten en de harde feiten over de pandemie, meer problemen hadden met hun geestelijke gezondheid.7
Over het geheel genomen suggereren de bevindingen dat de manier waarop kinderen en adolescenten hun ervaringen in moeilijke tijden herinneren en vertellen, hun geestelijke gezondheid aanzienlijk beïnvloedt. Negatieve geheugenverhalen leiden tot slechtere psychologische resultaten, wat de noodzaak benadrukt van ondersteunende interventies die jongeren helpen hun ervaringen op gezondere manieren te verwerken.8
Langetermijnimpact van COVID-19-lockdowns op de fysieke fitheid bij jongvolwassenen
De COVID-19-lockdowns hadden ook op de lange termijn een aanzienlijke impact op de fysieke fitheid van jongvolwassenen.9 Onderzoekers voerden een uitgebreide analyse uit waarbij ruim 5.300 eerstejaarsstudenten aan de universiteit betrokken waren, waarbij ze hun fysieke fitheidsniveaus voor en na de pandemische lockdowns vergeleken. Het is wederom geen verrassing dat de lockdowns leidden tot een opmerkelijke afname van zowel de aerobe als de anaerobe fitheid in vergelijking met voorgaande jaren.
Uit het onderzoek bleek dat de anaerobe conditie, die essentieel is voor korte uitbarstingen van intense activiteit zoals sprinten, met gemiddeld 0,84 punten afnam. Opvallender is dat de aërobe conditie, cruciaal voor duurzame activiteiten zoals hardlopen of fietsen, bij mannen met 2,25 punten daalde en bij vrouwen met een substantiëlere 4,28 punten. Dit geeft aan dat jongvolwassenen na de lockdown aanzienlijk minder in staat zijn geworden om op uithoudingsvermogen gebaseerde activiteiten uit te voeren.
Nu sportscholen, parken en sportfaciliteiten gesloten zijn, brachten veel jonge volwassenen meer tijd door met zitten of met minder fysiek veeleisende activiteiten zoals videogames of bureauwerk.
Vreemd genoeg ervoeren vrouwen een grotere achteruitgang in aerobe conditie vergeleken met hun mannelijke tegenhangers. Deze genderongelijkheid suggereert dat lockdown-maatregelen meisjes mogelijk onevenredig zwaar hebben getroffen bij het behouden van hun cardiovasculaire uithoudingsvermogen. Mogelijke redenen zijn onder meer verschillen in de manier waarop mannen en vrouwen tijdens de lockdown fysieke activiteiten ontplooiden of de variërende toegang tot bewegingsmiddelen en ondersteuningssystemen.
De achteruitgang van de fysieke fitheid kan op de lange termijn leiden tot gezondheidsproblemen zoals obesitas, hart- en vaatziekten en stofwisselingsstoornissen. Het onderzoek onderstreept de dringende noodzaak om fysieke activiteit onder jongvolwassenen te bevorderen, vooral in de nasleep van lockdowns of soortgelijke beperkingen. Het aanmoedigen van regelmatige lichaamsbeweging en het verminderen van de sedentaire tijd zijn essentiële stappen om deze negatieve gezondheidsresultaten te voorkomen en ervoor te zorgen dat de conditie zich na de pandemie herstelt.
Bovendien benadrukt het onderzoek dat het aanpakken van de achteruitgang van de conditie belangrijk is voor het ondersteunen van de algehele gezondheid van jonge volwassenen. Het bevorderen van toegankelijke en plezierige vormen van lichaamsbeweging kan de langetermijngevolgen van de pandemie voor de fitheid en het welzijn van jongeren helpen verzachten.
Lockdowns leidden tot vitamine D-tekort en slechtere geboorteresultaten bij zwangere vrouwen
In gerelateerd nieuws onderzocht een team van Spaanse onderzoekers de effecten van strikte lockdown op de prevalentie van vitamine D-tekort bij zwangere vrouwen, en merkte op: “In Spanje werd een strikte lockdown (SL) afgekondigd, waarbij de bevolking thuis werd opgesloten. waardoor hun blootstelling aan zonlicht wordt beïnvloed.”10
Voor dit onderzoek werd vitamine D-tekort (VDD) gedefinieerd als een vitamine D-niveau lager dan 20 ng/ml, en vitamine D-tekort als een niveau tussen 20 en 30 ng/ml. Dit is opmerkelijk omdat het een extreem laag vitamine D-gehalte vertegenwoordigt. Hoewel de toereikendheid begint rond de 40 ng/ml (100 nmol/l in Europese metingen), is het streefbereik voor een optimale gezondheid 60 tot 80 ng/ml (150 tot 200 nmol/l). nmol/l).
Als in het onderzoek hogere niveaus zouden zijn gebruikt om vitamine D-tekort te definiëren, zouden nog meer vrouwen als een tekort zijn beschouwd. Maar zelfs bij gebruik van 20 ng/ml als grenswaarde voor een tekort had 55,5% van de zwangere vrouwen in de regio een tekort aan vitamine D. Onder degenen met een strikte lockdown (SL) was de prevalentie 77,8%.11
Terwijl de studie stopte met het onderzoeken van de zwangerschapsresultaten van door lockdown veroorzaakte vitamine D-tekort, heeft onderzoek uit het verleden VDD in verband gebracht met nadelige effecten tijdens de zwangerschap, waaronder pre-eclampsie, zwangerschapsdiabetes, vroeggeboorte en keizersnede.12
De COVID-19-lockdown ging ook gepaard met een verhoogd risico op zwangerschapsdiabetes, waarbij het risico toenam naarmate de lockdown langer duurde.13 evenals een verhoogd risico op vroeggeboorte.14
Andere onderzoeken suggereren ook dat lockdowns zwangere vrouwen op andere manieren negatief hebben beïnvloed. In een onderzoek waarin vrouwen die tijdens de pandemie in China een lockdown van niveau I hadden meegemaakt, werden vergeleken met vrouwen die dat niet hadden meegemaakt, had de lockdown-groep bijvoorbeeld een kortere zwangerschapsduur en een hoger risico op vroeggeboorte.15
De ontwikkeling en conditie van de hersenen hebben te lijden onder pandemische lockdowns
Concluderend kan worden gesteld dat de COVID-19-pandemie een diepgaande impact heeft gehad op de hersenontwikkeling en fysieke fitheid van adolescenten, vooral bij jonge meisjes. Deze effecten, in combinatie met verhoogde stress en langdurig sociaal isolement, hebben het risico op geestelijke gezondheidsproblemen, waaronder angst en depressie, vergroot.
De fysieke fitheid heeft ook een aanzienlijke klap gekregen, waarbij zowel de aerobe als de anaerobe capaciteiten zijn afgenomen, vooral onder jonge vrouwen. De verschuiving naar een sedentaire levensstijl en verminderde mogelijkheden voor fysieke activiteit heeft blijvende gevolgen gehad voor de gezondheid en het welzijn, met gevolgen voor de gezondheidsresultaten op de lange termijn.
Om deze gevolgen te verzachten, is het essentieel om regelmatige lichaamsbeweging te bevorderen, geestelijke gezondheidszorg te ondersteunen en gezonde levensstijlgewoonten aan te moedigen. Door inzicht te krijgen in de unieke uitdagingen waarmee adolescenten tijdens de pandemie worden geconfronteerd, kunnen we gerichte interventies ontwikkelen om hun herstel te ondersteunen en een gezondere toekomst voor onze jongeren te garanderen.
Vroegtijdige interventie, consistente ondersteuning en het bevorderen van de veerkracht zijn cruciale stappen om adolescenten te helpen deze uitdagende tijden te doorstaan en hun mentale en fysieke gezondheid te beschermen.
