Brooks Lee omarmt de kunst van het slaan. De 23-jarige Minnesota Twins-infielder, de zoon van de oude Cal Poly-hoofdhonkbalcoach Larry Lee, benadert zijn vak ijverig. Lee werd in 2022 als achtste overall opgesteld door de Twins na een gezonde 1.073 OPS te hebben behaald gedurende drie jaar op de universiteit – hij speelde voor zijn vader – Lee noteerde vorig seizoen een 148 wRC+ over 114 slagbeurten met Triple-A St. Paul voordat hij zijn juli-titel ontving oproep. De start van het minor league-seizoen van de switch-hitter was met bijna twee maanden uitgesteld vanwege een hernia, die begin april werd vastgesteld.
Toegewezen een 50 FV en een nee. 3 ranking wanneer onze 2024 Minnesota Twins Top Prospect-lijst uitkwam afgelopen juni, sloeg Lee .221/.265/.320 met drie homeruns en een 62 wRC+ over 185 slagbeurten in zijn eerste kansen tegen pitching in de Hoofdklasse. Hij ging zitten om te praten over slaan toen de Twins Fenway Park bezochten in het voorlaatste weekend van het seizoen.
———
David Laurila: Hoe zou jij jezelf omschrijven als hitter? Bovendien, hoe zie jij jezelf in de toekomst?
Brooks Lee: “Uiteindelijk wil ik uitgroeien tot een pure hitter en alle velden in alle zones kunnen raken. Ik wil voor het gemiddelde scoren. Ik denk dat ik de bal kan besturen, maar het belangrijkste is dat ik treffers wil krijgen.”
Laurila: Veel mensen zullen beweren dat het slaggemiddelde niet zo belangrijk is. Waarom is het belangrijk voor jou?
Lee: “Ik heb altijd van mensen gehouden die .300 haalden. Als switch-hitter wil ik te allen tijde op de honken kunnen komen, van beide kanten van de plaat. Ik vind het erg leuk om hits te krijgen. Dat is waarschijnlijk mijn favoriete onderdeel van het spel. Voor mij is het halen van meer dan .300 een maatstaf. Als je dat doet, gaat alles vanzelf.”
Laurila: Het is een bewonderenswaardige eigenschap om alle velden in alle zones te kunnen raken, maar tegelijkertijd kan het betekenen dat je ballen in het spel moet leggen die je niet kunt besturen. Misschien kun je beter die pitches nemen.
Lee: “Ja. Dat is iets wat ik ook leer. Soms heb je strikes die niet noodzakelijkerwijs een goede pitch zijn om te raken, ook al bevinden ze zich in de zone. Voor mij moet het veld hoger liggen om het te kunnen besturen, vanwege de manier waarop mijn swing werkt en de manier waarop ik de bal zie. Dus als het zover is, dan ga ik. Hoogstwaarschijnlijk is dit een goede worp voor mij om te slaan.”
Laurila: Hoe werkt jouw swing en verschilt deze van kant tot kant?
Lee: “Ik denk dat ik een heel simpele swing heb. Het is behoorlijk vlak, hoewel ik iets verticaler ben dan in het verleden. Ik wil een korte handbelasting. Ik wil dat mijn vat stil blijft. Ik wil dat alles elkaar nabootst. Ik wil dat mijn beide ellebogen er hetzelfde uitzien. Ik wil dat mijn voorste voet en mijn achterste voet gelijk zijn. Ik wil op niveau zijn. Dat is wat mij helpt om op verschillende locaties op velden te blijven, en als ik dan voor de gek word gehouden, helpt het door gewoon de bal op de bal te krijgen.
“Wat elke kant betreft, zijn er enkele verschillen. De loop is heel stil rechtshandig; Ik probeer gewoon de bal aan te raken, de loop er gewoon naartoe te krijgen. Ik heb het gevoel dat ik wat meer nadruk leg op hard zwaaien en linkshandig rijden (de bal). Ik heb meer kracht linkshandig, omdat ik hem meer los kan laten en meer loft op mijn swing heb. Als rechtshandige lijkt het beter te gaan als ik stil ben en de bal gewoon probeer aan te raken.”
Laurila: Is het verschil tussen links en rechts waarneembaar met het blote oog?
Lee: “Ik denk dat het er voor de meeste mensen hetzelfde uitziet. Ik zou mijn nieuwe spullen zien. Ik zou bijvoorbeeld de hoek van mijn voorste voet zien, linkshandig. Het is iets meer richting het derde honk of de korte stop, terwijl ik voor rechtshandigen afgesloten ben. Ik denk dat mijn belasting ongeveer hetzelfde is. Ik ben gewoon hier, ga een beetje achteruit en ga dan verder. Ik heb waarschijnlijk dezelfde paslengte.
“Het grootste verschil is waarschijnlijk de houding. Ik buig graag een beetje voorover naar rechts. Omdat ik een dominante slagman ben, rechtshandig, en voorover buig, kan ik hem niet zo vaak omrollen. Ik zal de bal vaker in de lucht slaan. Een ander ding – en ik dacht dat het niet zou werken – is dat hoe meer ik voorover buig, hoe beter ik ben in het slaan van verhoogde fastballs. Vorig jaar kon ik een fastball die boven mijn riem zat niet aanraken, rechtshandig. Als linkshandige zou ik het nooit willen missen. Dit jaar lijkt het bijna het tegenovergestelde te zijn. Rechtshandig rijd ik pitches in de zone naar midden en rechts-midden. Dat is nu een groot deel van mijn spel.”
Laurila: Het niet missen van verhoogde toonhoogtes vanaf de linkerkant lijkt een beetje contra-intuïtief. Omdat je je dominante arm laat vallen, kan een rechtshandige werper lage worpen doorgaans goed vanaf de linkerkant aan.
Lee: “Mijn vader heeft me geleerd een heel unieke hitter te zijn. Ik denk dat hij wilde dat ik van boven naar beneden zou werken, omdat de beste pitches voor mij hoog zijn. Schuivers zullen niet zoveel breken. Veranderingen hebben meestal niet zoveel diepte of vervagen. De fastballs zijn beter, maar dat is iets dat ik altijd heb geraakt.
“Proficiat voor hem, want ik denk dat ik hierdoor slechts één deel van de zone kon opzoeken. Ik wist dat ik die velden zou bereiken, terwijl ik het gevoel heb dat sommige slagmensen van onderop moeten werken. Ze zijn erg goed in het slaan van lage tonen, en worstelen aan de top. Ik ben een beetje het tegenovergestelde. Ik denk dat het uniek is dat een linkshandige slagman zo is.”
Laurila: Was je van nature een rechtshandige slagman of een linkshandige slagman?
Lee: “Ik wissel altijd van hit. Mijn hele leven. Mijn allereerste swing was linkshandig en mijn vader schakelde me over op rechtshandig. Dus ik ben altijd van hit veranderd, ook al heb ik meerdere keren willen stoppen. Ik wilde stoppen met studeren. Ik wilde vorig jaar stoppen. Ik wilde niet rechtshandig slaan, omdat het gewoon niet comfortabel was. Ik had het gevoel dat ik de bal niet zo goed kon zien en dat ik de coördinatie niet had. Maar toen maakte ik de kleine aanpassingen en alles viel op zijn plaats. Zij hebben een enorm verschil gemaakt.”
Laurila: Waarom zie je de bal beter vanaf de linkerkant?
Lee: “Ik denk dat ik de bal nu eigenlijk beter zie als ik rechtshandig ben. In mijn ogen loop ik anderhalf jaar achter als ik rechtshandig ben, wat betekent dat je zoveel linkshandige slagbeurten krijgt omdat er zoveel rechtshandige werpers zijn. Je verzamelt gewoon die linkshandige slagbeurten in de loop van de tijd, terwijl de rechtshandige altijd proberen hun achterstand in te halen. Maar hoe meer ik te maken kreeg met hele goede wapens in de kleine competities, en nu hier in de grote competities, hoe meer ik me heb kunnen aanpassen. Nu voel ik me van die kant net zo op mijn gemak als altijd.
“Eén ding dat een groot verschil maakt, is de werking van je swing. Dat verandert de manier waarop je honkbal oppakt. Mensen zeggen dat je ogen vlak zijn, of dat je hoofd niet te veel beweegt als je loopt. Ik geloof dat. Er zijn nog andere dingen die een rol spelen, maar ik denk dat hoe langer ik naar de werper loop, hoe meer tijd ik heb om een wissel op te pikken, of om te bepalen of het een goede worp is om te slaan. Hoe kleiner mijn pas is, hoe moeilijker het is om off-speed pitches op te pikken, en hoe minder veelzijdigheid ik heb met de knuppel. Ik weet niet of dat voor iedereen zo is, maar ik weet wel dat het voor mij zo is.”
Laurila: Je zei dat je swing iets verticaler was. Is dat van beide kanten van de plaat?
Lee: “Dus mijn linkshandige zwaai… wat ik normaal gesproken zou doen, is mijn handen nogal laag houden, dan zou ik me terugtrekken, en dan zouden ze een beetje omhoog gaan. Ik zou heel vlak zijn om die verhoogde plaatsen te bereiken, maar nu is mijn knuppel iets verticaler. Ik begon meestal bij 45 (graden), maar het is iets hoger geweest. Ik denk dat de manier waarop je je knuppel vasthoudt, de manier verandert waarop je de zone betreedt.
“Als ik rechtshandig ben, hoe meer ik kantel… word ik iets verticaler, maar het is een veel beter vlak voor mij. Ik stond rechtop, net als linkshandig, en ik rolde alles om, waarbij mijn bovenhand alles domineerde. Zodra ik me spreidde en een beetje voorover boog – een beetje ouderwets werd – leek het een stuk beter te werken. Ik bleef beter op de ballen.
“Als linkshandige speler moest ik wat meer verticaal worden, zodat ik de pitches in de zone kon raken. Jongens gooien nu geweldige sliders. Ze hebben veel diepgang, en vooral als ze erin zitten, zullen ze nog veel meer breken. Ik moet in staat zijn om bij de binnenkant van de bal te komen en hem de lucht in te krijgen. Ik kon op de universiteit al heel lang geen slider meer raken. Je ontgrendelt gewoon die pitches in je swing.
Laurila: Je hebt veel van je vader geleerd…
Lee: “Ja. Hij is een slagcoach en hij wil dat alles eenvoudig is. Hij wil dat je stil bent, met een beetje ritme. Hij wil dat je een goede pas maakt met de knuppel op 45 graden. Een kleine handlading. Wees altijd klaar voor de fastball. Maar ik heb ook veel over mezelf geleerd in de paar jaar dat ik prof ben. Het zoeken naar pitches binnen als ik rechtshandig sla, helpt me echt bij mijn aanpak. Ik denk dat het mijn swing ook wat strakker maakt, en ik zal niet te veel pitches buiten de zone achtervolgen.
“Als ik linkshandig sla, ga ik graag naar links-midden. Ik wil in het tegenovergestelde veldgat blijven. Dat helpt me om op offspeed-velden te blijven, en zorgt ervoor dat ik… misschien ben ik niet zo snel in fastballs, maar af en toe reageert je lichaam gewoon en kom je op tijd. Ik wil niet op tijd zijn om een fastball langs de lijn te trekken. Ik wil op tijd zijn om hem op een lijn naar links-midden te raken.”
Laurila: Tot slot: beschouwt u slaan meer als een kunst of meer als een wetenschap? En hoe zit het met je vader? Hoe zou hij die vraag beantwoorden?
Lee: ‘Ik denk dat hij kunst zou zeggen. Ik zou zeggen dat het ook kunst is. Ik ben dezelfde persoon als hij als je het over slaan hebt. Er zit een wetenschappelijke kant aan, maar er zijn ook jongens die gewoon weten hoe ze de bal naar de bal moeten krijgen. Ze hebben een geweldige hand-oogcoördinatie. Ze doen wat ze willen met hun houding of met hun backswing, en als het veld komt, geven ze er een goede swing aan. Ik sloeg met Jeff McNeil in het laagseizoen – hij is zo’n getalenteerde slagman – en hij weet gewoon hoe hij de bal naar de bal moet krijgen. Dat is wat ik wil doen: de loop op de bal krijgen. Hoe je iets laat werken, is jouw kunst.”
——
Eerdere “Talks Hitting”-interviews zijn te vinden via deze links: Jo Adell, Jef Albert, Greg Allen, Nolan Arenado, Aäron Bates, Jacob Bessen, Alex Bregman, Bo Bichette, Justitie Bigbie, Cavan Biggio, Charlie Zwartmon, JJ Bleday, Bobby Bradley, Wil Brennan, Jay Bruce, Triston Casas, Matt Chapman, Michaël Chavis, Garrett Kuiper, Gavin Kruis, Jacob Cruz, Nelson Cruz, Paul DeJong, Brenton del Chiaro, Josh Donaldson, Brendan Donovan, Donnie Ecker, Rik Eckstein, Drew Ferguson, Justin Foscue, Michaël Fransoso, Ryan Fuller, Joey Gallo, Paul Goudschmidt, Devlin Granberg, Gino Groover, Matt Haag, Andy Haines, Mitch Haniger, Robert Hassel III, Austin Hays, Nico Hoerner, Jackson vakantie, Spencer Horwitz, Rhys Hoskins, Erik Hosmer, Jacob Hurtubise, Tim Hyers, Connor Joe, Jace Jung, Jos Jung, Jimmy Kerr, Heston Kjerstad, Steven Kwan, Trevor Larnach, Doug Latta, Royce Lewis, Evan Longoria, Joey Loperfido, Michael Lorenzen, Mark Loretta, Gavin Lux, Dave Magadan, Trey Mancini, Edgar Martínez, Don Mattingley, Marcelo Mayer, Jager Mens, Owen Molenaar, Colson Montgomery, Tre Morgan, Ryan Mountcastle, Carlo Mullins, Daniël Murphy, Lars Nootbaar, Logan O’Hoppe, Vinnie Pasquantino, Graham Pauley, David Peralta, Lucas Raley, Julio Rodríguez, Brent Rooker, Thomas Saggese, Antonius Santander, Drew Saylor, Nolan Schanuel, Marcus Semien, Giancarlo Stanton, Spencer Steer, Trevor-verhaal, Fernando Tatis jr., Spencer Torkelson, Mark Trumbo, Brice Turang, Justin Turner, Trea Turner, Josh VanMeter, Robert Van Scoyoc, Chris Valaika, Zac Veen, Alex Verdugo, Mark Vientos, Matt Vierling, Lucas Voit, Antonius Volpe, Joey Votto, Christelijke Walker, Jared Walsh, Jordaan Westburg, Jesse Winker, Bobby Witt jr. Mike Yastrzemski, Nick Yorke, Kevin Youkilis
