DE „botten van de broer van Jezus“ zijn gevonden in een 2200 jaar oude doos tijdens een baanbrekende ontdekking.
De kalkstenen kist is geëtst met de naam van de zoon van God en wordt geprezen als het „belangrijkste item uit de tijd van Christus“.
4
4
4
De inscriptie ‚Jakobus, zoon van Jozef, broer van Jezus‘ staat in het oud-Aramees op de doos geschreven.
Omdat de namen overeenkomen met die van Jezus‘ broer en vader, geloven velen dat de kist ooit de stoffelijke resten van Jakobus de Rechtvaardige bevatte – de eerste leider van de christenen in Jeruzalem na de kruisiging.
De ongelooflijke doos is momenteel te zien bij Pullman Yards in Atlanta als onderdeel van een tentoonstelling met honderden historische voorwerpen uit de tijd van Jezus.
Maar net als andere archeologische vondsten uit de Bijbelperiode leidde het ossuarium na de onthulling in 2002 tot opschudding.
Het jaar daarop werd de eigenaar Oded Golan beschuldigd van het vervalsen van de inscriptie.
Deskundigen beweerden dat hij de uitdrukking „broer van Jezus“ aan de kalksteen had toegevoegd.
Golan probeerde zijn reputatie te redden en, na er tegen te hebben gestreden, rechtbank voor een proces van tien jaar werd de Israëlische antiquiteitenverzamelaar vrijgesproken.
Maar het mysterie omringt nog steeds de „Jezusdoos“.
Ondanks dat Golan werd vrijgesproken van alle aanklachten, zei de rechter nog steeds dat het vonnis „niet betekent dat de inscriptie op het ossuarium authentiek is of dat deze 2000 jaar geleden is geschreven.“
vertelde Golan Zebrapad-koppen: ‘We hebben verschillende chemische tests uitgevoerd, vooral op de inscriptie zelf, het meest kritische element van het ossuarium.
„We hebben bewezen dat de hele inscriptie authentiek is: hij is duizenden jaren geleden gegraveerd.“
Als het authentiek zou zijn, zou het ossuarium ongelooflijk het oudste fysieke bewijs van Jezus Christus zijn.
In de eerste eeuw legden Joodse mensen hun overleden familieleden in grotten voordat ze later de botten verzamelden om in ossuaria te plaatsen.
De authenticiteit van de doos wordt nog steeds bekritiseerd door sommige theologen die geloven dat Maria haar hele leven maagd is gebleven, wat suggereert dat het ossuarium misschien niet authentiek is.
Maar de doos is leeg en de botten zijn jaren geleden verloren gegaan.
Bovendien geven verschillende bijbelpassages aan dat Jakobus en zijn broers aanvankelijk niet geloofden dat Jezus de zoon van God was.
Er wordt gezegd dat James als martelaar is gestorven, maar er zijn twee verschillende data en doodsoorzaken.
Eén daarvan is dat hij in 62 n.Chr. op bevel van een hogepriester werd gestenigd.
De andere is dat hij in 69 n.Chr. door schriftgeleerden en Farizeeën van de top van de Tempel werd gegooid voordat hij werd doodgeknuppeld.
Golen zei dat hij het James Ossuarium kocht toen hij hier studeerde Israëlstudeert techniek.
Hij zei dat hij „het belang ervan helemaal niet inzag“.
Er werd in 2015 een onderzoek uitgevoerd om echt te zien of het James Ossuarium afkomstig zou kunnen zijn uit een graf waarvan men dacht dat het tot de familie van Jezus behoorde.
Het Talpiot-graf werd in 1980 opgegraven in het zuiden van de Oude Stad in Oost-Jeruzalem en bevatte zes grafkisten.
Op de dozen stonden de namen van Jezus‘ broer, vader en moeder.
Deskundigen voerden een chemische analyse van het ossuarium uit en ontdekten dat het handtekeningen bevatte van de dozen die in het graf waren gevonden.
Grootste Bijbelvondsten
- De Galilea-boot: Deze vissersboot, ontdekt in 1986 aan de oever van het Meer van Galilea, dateert uit ongeveer de tijd van Jezus. Hoewel er geen directe verbinding met Jezus bestaat, vertegenwoordigt het het type vaartuig dat hij en zijn discipelen, van wie sommigen vissers waren, zouden hebben gebruikt. Dit levert waardevol inzicht op in de visserijsector en het maritieme leven in Galilea in die periode.
- Nazareth-huis: Bij opgravingen in Nazareth is een huis uit de eerste eeuw aan het licht gekomen, mogelijk uit de tijd van Jezus‘ kindertijd. Deze ontdekking betwist eerdere beweringen dat Nazareth tijdens het leven van Jezus geen bewoond gebied was.
- Bewijs van kruisiging: Archeologische vondsten, zoals de skeletresten van Yehohanan, een man die op Romeinse wijze werd gekruisigd, leveren fysiek bewijs van de praktijk van kruisiging, de executiemethode die wordt beschreven in de nieuwtestamentische verslagen over de dood van Jezus.
- Tempelwaarschuwingsinscriptie: Een in 1871 ontdekte stenen inscriptie waarschuwde heidenen tegen het betreden van de binnenhoven van de Joodse Tempel in Jeruzalem. Deze inscriptie bevestigt historische verslagen over de indeling van de tempel en de segregatiepraktijken van die tijd, een omgeving waarin wordt vermeld dat Jezus les gaf en interactie had.
- Zuidelijke trappen van de Tempelberg: Deze treden, die naar de Tempelberg in Jeruzalem leiden, zijn opgegraven en er wordt aangenomen dat het dezelfde zijn die Jezus en andere Joodse mensen in zijn tijd gebruikten. Dit biedt een tastbare verbinding met de fysieke omgeving waar Jezus wandelde en preekte.
- De Madaba-kaart: Hoewel de Madaba-kaart, een mozaïek ontdekt in Jordanië, dateert uit enkele eeuwen na het leven van Jezus (6e eeuw na Christus), biedt het de oudste nog bestaande cartografische afbeelding van Jeruzalem en het Heilige Land. Het biedt een waardevolle visuele weergave van de geografie van de regio tijdens de Byzantijnse periode en helpt ons het landschap en de stedelijke indeling van steden als Jeruzalem tijdens de Romeinse en Byzantijnse tijdperken te begrijpen.
4
