Boerenmarkten zijn een essentieel maar over het hoofd gezien onderdeel van het herstel van het worstelende voedselsysteem in Canada


Als reactie hierop heeft het Canadese Competition Bureau zich sterk gemaakt voor meer concurrentie in de detailhandelwaarbij beleid wordt aanbevolen vanaf het creëren van een innovatiestrategie voor levensmiddelen tot het verwelkomen van meer internationale spelers en het vaststellen van consistente prijswetgeving.

In dit beleidsgesprek ontbreekt echter de rol van lokale alternatieve voedselnetwerken, zoals boerenmarkten, bij het ondersteunen van veerkrachtiger voedselsystemen. Momenteel hebben wij een onvolledig beeld van de voedselprijsdynamiek in Canada vanwege een onderzoekslacune.

Terwijl de federale regering zojuist een hulpmiddel voor de betaalbaarheid van boodschappen Om meer transparantie rond prijzen te bieden, is er weinig bekend over de dynamiek van de voedselprijzen in lokale voedselsystemen zoals boerenmarkten.

Ons recente studie ging over dit onderwerp door te onderzoeken hoe de voedselprijzen op de boerenmarkten zijn veranderd in vergelijking met de reguliere levensmiddelendetailhandel sinds het begin van de pandemie.

Veerkrachtige voedselsystemen

Boerenmarkten bieden een tal van voordelen voor zowel consumenten als boeren. Zij een lokaal alternatief bieden voor mondiale toeleveringsketensdie vaak gevoelig zijn voor vertragingen en tekorten.

Veerkracht – breed gedefinieerd als het vermogen van een systeem om verstoringen te weerstaan, ervan te herstellen en zich eraan aan te passen, terwijl essentiële functies behouden blijven – is van cruciaal belang voor het garanderen van duurzame toegang tot veilig en voedzaam voedsel voor gemeenschappen.

Het sterk geconcentreerde, industriële voedselsysteem heeft dit echter wel aangetoond een opmerkelijk gebrek aan veerkracht. Het land is er niet in geslaagd zijn kerntaak, namelijk het garanderen van de toegang tot voedsel, te behouden.

Eén reden voor dit gebrek aan veerkracht in het reguliere voedselsysteem is de extreem hoge concentratie van bedrijven. Diversiteit – het tegenovergestelde van uniformiteit die voortkomt uit een dergelijke concentratie – is een hoeksteen van veerkracht.

Lokale voedselsystemen zijn doorgaans diverser dan reguliere. Hoewel ze tijdens de pandemie ook met aanzienlijke uitdagingen werden geconfronteerd, hebben ze dat wel gedaan blijk gegeven van lenigheid en veerkracht dat moet beter onderkend worden door beleidsmakers.

Begrijpen hoe boerenmarkten in het huidige landschap passen, is belangrijk voor het opbouwen van veiligere en veerkrachtigere voedselsystemen, vooral als we rekening houden met de gevolgen ervan De klimaatverandering zal waarschijnlijk de kwetsbaarheden van mondiale, uniforme voedselsystemen verergeren.

Boerenmarkten beschermen de consumenten

Met behulp van pilotgegevens en interviews met verkopers op de boerenmarkt biedt ons onderzoek de broodnodige nuance in het voortdurende debat over voedselprijzen, concurrentie en de veerkracht van het voedselsysteem. We hebben 223 leveranciers in heel Canada geïnterviewd.

In ons onderzoek zijn de maandelijkse gemiddelde detailhandelsprijzen van Statistics Canada vergeleken over een periode van vijf jaar (2018-23). Uit onze bevindingen bleek dat de inflatiecijfers voor het merendeel van de geselecteerde voedingsmiddelen hoger waren in reguliere supermarkten dan op boerenmarkten. De geselecteerde voedselproducten omvatten tomaten, uien, eieren, groene salades, wortelen, appels, aardbeien, kool, aardappelen en broccoli.

In interviews noemden boerenmarktverkopers stijgende inputkosten als aanjager van prijsstijgingen. In tegenstelling tot de grote detailhandelaren merkten zij echter op dat hun winstmarges kleiner werden omdat zij de kosten absorbeerden in plaats van de volledige lasten op de consumenten af ​​te wentelen.

Dit benadrukt een aanzienlijk contrast tussen voedselsystemen: terwijl grote supermarktketens recordwinsten hebben gerapporteerd, opereren verkopers op boerenmarkten anders, zelfs ten koste van hun marges.

Hoewel de absorptie van deze kosten voor veel lokale producenten onhoudbaar is, spreekt dit wel over de toegenomen verantwoordelijkheid die verkopers voelen wanneer ze verkopen aan de gemeenschappen waarin ze zelf zijn ingebed.

In die zin toonden de boerenmarkten een grotere veerkracht toen ze zich aanpasten aan de schok van de pandemie, maar de kernfunctie van het voedselsysteem behielden: het waarborgen van de toegang tot voedsel.

Roept op tot beleidswijzigingen

Als onderdeel van ons onderzoek vroegen we boerenmarktverkopers hoe zij en de lokale voedselsystemen beter ondersteund konden worden. Zij benadrukten vaak de noodzaak van passende regelgeving. Verkopers zeiden dat het voor velen van hen een last was om van lokale producenten te eisen dat ze aan dezelfde regels voldoen als industriële voedselproducenten.

Verkopers zeiden ook dat een verbeterde lokale voedselinfrastructuur lokale producenten zou helpen hun capaciteiten en marktbereik te vergroten. De suggesties omvatten onder meer het verlenen van toegang tot commerciële keukens tegen lage huurkosten, regionale voedseldistributielocaties en voedsel hubs.

Ten slotte zeiden ze dat stimuleringsprogramma’s, zoals voedingsbonnen op de boerenmarkt die consumenten aanmoedigen om lokaal te winkelen, ook zowel producenten als consumenten zouden helpen.

Uiteindelijk benadrukt ons onderzoek de waarde van lokale voedselsystemen in het tijdperk van bedrijfsconcentratie en ‘hebzuchtflatie’ in het Canadese voedselsysteem.

Gezien de de veronderstelde inzet van de federale overheid om de zelfvoorziening en duurzaamheid op voedselgebied te vergrotenis de afwezigheid van lokale voedselsystemen in het Canadese nationale beleidslandschap een kritische vergissing. Het aanpakken van dit toezicht zou de voedselsystemen in de gemeenschap kunnen versterken en een veerkrachtiger voedseleconomie kunnen creëren.

Vicki Madziak, gemeenschapsvoedselcoördinator, Ecology Action Center en Justin Cantafio, uitvoerend directeur van Farmers‘ Markets of Nova Scotia, zijn co-auteur van dit artikel.Het gesprek

Phoebe StephensUniversitair docent Voedselzekerheid en Duurzame Landbouw, Dalhousie Universiteit En Alyssa K GerhardtPromovendus, Departement Sociologie en Sociale Antropologie, Dalhousie Universiteit

Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Het gesprek onder een Creative Commons-licentie. Lees de origineel artikel.



Source link

Kommentieren Sie den Artikel

Bitte geben Sie Ihren Kommentar ein!
Bitte geben Sie hier Ihren Namen ein