Door Dr. Mercola
Drie medicijnen tegen bloedarmoede – Epogen, Procrit en Aranesp – behoren al jaren tot de best verkochte geneesmiddelen op recept in de Verenigde Staten en genereren meer dan $ 8 miljard per jaar voor hun makers, Amgen en Johnson & Johnson.
Het waren blockbuster-medicijnen die je lichaam stimuleren om nieuwe rode bloedcellen te produceren, wat de energie van nier- en kankerpatiënten zou helpen stimuleren en uiteindelijk hun leven zou verbeteren.
Maar nu, nadat miljoenen mensen deze medicijnen hebben gebruikt, is gebleken dat de voordelen ‘veel te hoog werden ingeschat en dat potentieel dodelijke bijwerkingen, zoals kanker en beroertes, over het hoofd werden gezien’.1
Erger nog: de Washington Post heeft een reeks verontrustende gebeurtenissen blootgelegd die laten zien hoe ver medicijnfabrikanten bereid waren te gaan om rijk te worden…
Artsen verdienden winsten tot 30 procent alleen al door het voorschrijven van de medicijnen
En dit was een van de eerste problemen. Geneesmiddelenfabrikanten lobbyden bij het Congres om een systeem op te zetten zodat artsen en ziekenhuizen meer vergoed zouden krijgen voor de medicijnen die ze aan Medicare-patiënten voorschreven dan wat ze er daadwerkelijk voor betaalden. De opslag kon oplopen tot 30 procent, en hoe hoger de voorgeschreven dosis, hoe meer geld ze verdienden.
Volgens Charles Bennett, bijzonder hoogleraar aan het Medication Safety and Efficacy Center of Economic Excellence van de Universiteit van South Carolina, in de Washington Post:
„Het was zo gemakkelijk om te doen – je stopte dit spul in de arm van de patiënt en je verdiende duizenden dollars… Een oncoloog zou hier alleen al tussen de 100.000 en 300.000 dollar per jaar mee kunnen verdienen. En al die tijd werd hen verteld dat het zo was goed voor de patiënt.“
Hogere doses worden naar een groeiend aantal patiënten gestuurd
Aanvankelijk waren patiënten met een nierziekte, die vaak aan bloedarmoede lijden, de belangrijkste doelgroep voor de medicijnen. Als de bloedarmoede ernstig genoeg is, zijn bloedtransfusies nodig om het aantal rode bloedcellen te verhogen. Epogen, Procrit en later Aranesp waren in staat dezelfde toename van het aantal bloedcellen te bereiken zonder de noodzaak van transfusies.
De Washington Post berichtte:
‘Het probleem zou ontstaan als de medicijnfabrikanten goedkeuring van de FDA zouden krijgen voor een enorm uitgebreid gebruik, door het op te voeren in grotere doses, voor mildere bloedarmoede en voor patiënten met een breder scala aan ziekten. Zeer snel omvatte de markt bijna alle dialysepatiënten, niet alleen de grofweg 16 procent die bloedtransfusies nodig had, zou meer dan verdrievoudigen. En de komende vijf jaar zou de FDA het goedkeuren voor de behandeling van bloedarmoede bij patiënten met kanker en AIDS, en bij patiënten die een heup- en knieoperatie ondergaan.
De sleutel tot hun marketing was de bewering dat de medicijnen in hogere doses ervoor konden zorgen dat patiënten zich beter zouden voelen. In 1994 maakte het door de FDA goedgekeurde etiket van het medicijn reclame voor een reeks voordelen: 'statistisch significante verbeteringen voor… gezondheid, seksleven, welzijn, psychologisch effect, levenstevredenheid en geluk.'“
Deze beweringen waren echter gebaseerd op een reeks onvolledige en nooit gepubliceerde onderzoeken, waarvan sommige over een periode van tien jaar of langer werden uitgevoerd en alleen maar onduidelijke resultaten lieten zien. Eén veiligheidsstudie bij kankerpatiënten die in 2008 afgerond had moeten zijn, is dat wel nog steeds nog niet voltooid, en dat zal volgens Amgen pas in 2017 zijn, wat bijna 25 jaar zal zijn nadat de medicijnen voor kankerpatiënten zijn goedgekeurd.
En het blijkt dat de beweringen dat de medicijnen tot een betere levenskwaliteit leiden, sindsdien zijn ingetrokken omdat ze niet voldoen aan de bewijsnormen van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA).
Hogere doses verhoogden het risico van overlijden van patiënten – onderzoeksresultaten missen belangrijke gegevens
In 1998 werd de Normal Hematocrit Trial gepubliceerd, waarin werd onderzocht hoe hogere doses medicijnen aan dialysepatiënten konden worden gegeven om hun aantal rode bloedcellen te verhogen tot boven het aantal dat doorgaans met transfusies wordt bereikt.2 Uit het onderzoek bleek inderdaad dat patiënten die de hogere dosis medicijnen kregen, vaker stierven of hartaanvallen kregen dan degenen die de lagere dosis kregen; hierdoor werd het proces feitelijk stopgezet.
Maar in plaats van een alarmbel te luiden, bagatelliseerden de auteurs bij de publicatie van het onderzoek het gevaar en noemden het verhoogde aantal sterfgevallen en hartaanvallen 'niet significant'. En hoewel er geen verschil werd gevonden in de kwaliteit van leven tussen patiënten die de hogere of lagere dosis kregen, werd dit in het gepubliceerde onderzoek niet opgemerkt. (Vier van de acht auteurs van het onderzoek waren in dienst van Amgen, en twee hebben als adviseur gediend.)
Naarmate de jaren verstreken, bleven gezondheidszorgaanbieders en farmaceutische bedrijven profiteren van de steeds stijgende doses van deze medicijnen die werden voorgeschreven – ondanks dat er steeds meer onderzoeken naar buiten kwamen die de veiligheid ervan in twijfel trokken. Pas jaren later, in 2011, bracht de FDA een veiligheidsaankondiging uit waarin werd opgeroepen tot een conservatievere dosering van de medicijnen „vanwege gegevens die een verhoogd risico op cardiovasculaire gebeurtenissen aantonen.“3
De Washington Post gerapporteerd:
“Jarenlang had een kleine non-profit denktank uit Bethesda, het Medical Technology and Practice Patterns Institute, studies gepubliceerd die het conventionele enthousiasme voor het medicijn in twijfel trokken en het overheidsbeleid dat volgens hen het overmatig gebruik ervan bevorderde.
In november 2006 meldde een studie gepubliceerd in de New England Journal of Medicine dat nierpatiënten die hogere doses nodig hadden, verband hielden met hogere risico's op ziekenhuisopname, beroertes en overlijden. In december zei een groep Deense onderzoekers dat ze een proef met Aranesp bij kankerpatiënten hadden stopgezet vanwege een toename van het aantal sterfgevallen en de toename van tumoren. En dat was nog maar het begin van het slechte nieuws…’
De FDA treedt eindelijk op
Het Deense onderzoek leek het breekpunt te zijn voor het bloedarmoedemedicijntrio.
‘Toen trad de FDA hard op,’ meldde The Washington Post. ‘Het gebruik van de medicijnen werd uitgesloten bij kankerpatiënten die als geneesbaar werden beschouwd, het werd uitgesloten bij patiënten die als slechts licht bloedarmoede werden beschouwd, de maximaal aanbevolen doses werden verlaagd en het bureau vertelde de artsen in veel gevallen wordt de kleinst mogelijke hoeveelheid gebruikt om een bloedtransfusie te voorkomen.
Het bureau begon ook argwanend te kijken naar de vermeende voordelen, waarvoor het bewijs achteraf gezien zwak leek. Volgens de herziene FDA-richtlijnen voor dergelijke maatregelen was er geen solide bewijs dat het gebruik van de medicijnen leidt tot ‘statistisch significante’ verbeteringen in geluk en andere voordelen, aldus het agentschap. Deze claims over de kwaliteit van leven, die ooit zo cruciaal waren voor de acceptatie van het medicijn, werden van het etiket verwijderd.
…Vorig jaar, bijna twintig jaar nadat het Bureau van de Inspecteur-Generaal dit voor het eerst had voorgesteld, verdwenen de economische prikkels om meer van deze medicijnen te gebruiken bij dialysepatiënten.”
Er zijn tot nu toe geen grote class action-rechtszaken aangespannen tegen de makers van de medicijnen; het is vaak moeilijk om te bewijzen dat de medicijnen de doodsoorzaak waren, vooral omdat patiënten die ze kregen doorgaans al met chronische gezondheidsproblemen te kampen hadden. Toch heeft Amgen naar verluidt 780 miljoen dollar opzij gezet om verschillende claims te schikken, waaronder enkele wegens vermeende illegale verkooptechnieken – een schamele compensatie voor degenen die dierbaren hebben verloren. Dit is helaas slechts het laatste drugsschandaal dat onder de aandacht van het publiek is gebracht… en het zal zeker niet het laatste zijn.
Pharmagigant Pfizer beboet voor het omkopen van ambtenaren in Oost-Europa en China
Eerder deze maand werd bekend dat de Amerikaanse farmaceutische gigant Pfizer en zijn dochteronderneming Wyeth zijn beschuldigd van het betalen van ambtenaren, artsen en gezondheidszorgprofessionals in Oost-Europa en China om de goedkeuring en registratie van de producten van de bedrijven veilig te stellen.
Het bedrijf zou tussen 2001 en 2007 miljoenen dollars aan steekpenningen hebben betaald. De omkoping was zo flagrant en verweven met de verkooppraktijken dat ze zelfs punten en bonusprogramma's aanboden om buitenlandse functionarissen die de beste klanten bleken te zijn, op ongepaste wijze te belonen, aldus het hoofd van het bedrijf. van de Foreign Corrupt Practices Act Unit van de SEC. Het is duidelijk dat dergelijke corrupte uitbetalingen eerlijke bedrijven in het nadeel brengen, benadrukt James McJunkin, adjunct-directeur van het veldkantoor van het Federal Bureau of Investigation in Washington.4
En dat is het overheersende thema dat we keer op keer tegenkomen: deze bedrijven zijn doorgaans NIET eerlijk, maar toch vertrouwen we hen het heiligste bezit toe dat we hebben: onze gezondheid. Als straf zal Pfizer verschillende boetes moeten betalen, variërend van $15 miljoen tot $26 miljoen – nauwelijks een klap op de pols voor een bedrijf dat miljarden dollars per jaar verdient.
Het gebrek aan ethiek en aandacht voor patiëntveiligheid bij Big Pharma kent schijnbaar geen grenzen
Als het erop lijkt dat het aantal rechtszaken dat Big Pharma schikt – waarvan vele buiten de rechtbank zijn zonder dat er een rechtszaak aan vooraf gaat – stijgt, dan is dat ook zo. Van Merck's Vioxx-deal van $950 miljoen tot de laatste aankondiging dat Pfizer een schikking van $896 miljoen heeft getroffen met Prempro-slachtoffers: de deals vertonen geen tekenen van stopzetting. De meeste rechtszaken worden aangespannen in samenwerking met, of geholpen door, het Amerikaanse ministerie van Justitie, en veel daarvan zijn afkomstig van voormalige werknemers die klokkenluiders zijn geworden en die marketingmisstanden van hun werkgevers aan het licht hebben gebracht.
De rechtszaken en schikkingen beginnen de farmaceutische industrie in rep en roer te brengen, waar zij geen onbekende in is miljard dollar nederzettingen. Hoogstwaarschijnlijk zal Johnson & Johnson tegen het einde van 2012 genoegen nemen met maar liefst 2,2 miljard dollar voor de frauduleuze marketing van het antipsychoticum Risperdal.
Dat bedrag is vergelijkbaar met wat was de grootste schikking tot nu toe in de gezondheidszorgfraude: 2,3 miljard dollar betaald door Pfizer in 2009, ook voor het illegaal promoten van het gebruik van vier van zijn medicijnen. Nu is echter bekend dat GlaxoSmithKline heeft ingestemd met maar liefst Schikking van $3 miljard – de grootste fraude in de Amerikaanse geschiedenis – met de Amerikaanse overheid, opnieuw voor het adverteren van geneesmiddelen voor niet-goedgekeurd gebruik, samen met het gebruik van geschenken om artsen ervan te overtuigen de medicijnen voor te schrijven.5
Helaas steunen Amerikanen deze kolos van een industrie disproportioneel. Amerikanen, inclusief kinderen, zijn de meest gedrogeerde mensen ter wereld, waarbij de gemiddelde volwassene er elf neemt medicijnen op recept – die elk gemiddeld 70 verschillende mogelijke bijwerkingen met zich meebrengen, die doorgaans met nog meer medicijnen worden aangepakt…
De situatie is uit de hand gelopen, vooral omdat er een berg aan bewijsmateriaal is dat het gebruik van alternatieven ondersteunt, en er zeer sterk bewijs is dat sommige ‘alternatieve’ behandelingen, zoals dieet en lichaamsbeweging, VEEL effectiever zijn, en niet te vergeten veiliger, dan een van de medicijnen die momenteel in gebruik zijn. Mijn site is boordevol gratis uitgebreide aanbevelingen dat kan dienen als een uitstekend startpunt om los te komen van dit fataal gebrekkige paradigma. De hulpmiddelen die ik op deze site aanbied zullen u helpen uw afhankelijkheid van het kapotte gezondheidszorgsysteem, inclusief het overmatig gebruik van medicijnen, te verminderen en u voorzien van de hulpmiddelen en middelen om de controle over uw gezondheid te nemen.
