Bill McCartney, die coachte Colorado aan zijn enige nationale voetbalkampioenschap in 1990, is overleden. Hij was 84.
McCartney stierf vrijdagavond ‘na een moedige reis met dementie’, aldus een familieverklaring. Zijn familie maakte in 2016 bekend dat bij hem dementie en de ziekte van Alzheimer waren vastgesteld.
“Coach Mac heeft talloze levens beïnvloed met zijn onwankelbare geloof, grenzeloze compassie en blijvende erfenis als leider, mentor en pleitbezorger voor familie, gemeenschap en geloof”, aldus de familie in een verklaring. „Als pionier en visionair werd zijn impact zowel op als buiten het veld gevoeld, en zijn geest zal voor altijd in de harten blijven van degenen die hij inspireerde.“
McCartney blijft de meest winnende coach in de geschiedenis van Colorado, met een record van 93-55-5. Hij werd in 2013 opgenomen in de College Football Hall of Fame.
„Ik ben erg bedroefd door het overlijden van Coach Mac“, zei atletiekdirecteur Rick George van Colorado, die levenslang bevriend bleef met McCartney nadat hij George in 1987 als zijn rekruteringscoördinator had aangenomen. „Coach Mac was een ongelooflijke man die mij leerde over het belang van geloof, familie en een goede echtgenoot, vader en grootvader zijn. Hij heeft ons allen die onder zijn leiding werkten en speelden discipline en verantwoordelijkheid bijgebracht.
McCartney leidde Colorado naar zijn beste seizoen in 1990, toen het team op 11-1-1 eindigde en versloeg Notre Dame in de Orange Bowl om de nationale titel te veroveren. Dat seizoen omvatte een overwinning in Missouri, waar de Buffels scoorde de winnende touchdown op een „vijfde achterstand“ naarmate de tijd verstreek – een van de grootste blunders in de geschiedenis van het universiteitsvoetbal.
De kettingbemanning draaide de marker niet van de tweede naar de derde plaats en de officials merkten het niet op. Op de vierde plek – vijfde in werkelijkheid – scoorde Charles Johnson om de hoop op de nationale titel van Colorado drijvend te houden. Toen hem later werd gevraagd of hij zou overwegen de wedstrijd te verspelen, wees McCartney op de slechte veldomstandigheden en vond hij het geen eerlijke test.
McCartney was van 1982 tot 1994 coach bij Colorado en ging vervroegd met pensioen om meer tijd door te brengen met zijn vrouw Lyndi, die in 2013 overleed. Na zijn pensionering werkte hij fulltime bij Promise Keepers, een bediening die hij in 1990 begon nadat hij zich had bekeerd van het katholicisme en wiens Het doel is om ‘godvrezende mensen’ aan te moedigen.
Als voetbalcoach was de impact van McCartney in Colorado enorm. Gedurende een periode van zes jaar, eind jaren ’80 en begin jaren ’90, behoorden zijn teams tot de top van de krachten van die tijd. McCartney coachte Colorado naar drie Big Eight-titels, tien opeenvolgende winnende seizoenen in de competitie en een score van 58-29-4 in conference play, allemaal nog steeds schoolrecords.
Zijn team uit 1989 werd 11-1 en verloor met 21-6 van de Notre Dame in de Orange Bowl. Dat vormde de basis voor een nationaal titelteam met quarterbacks Darian Hagan en Charles Johnson, file Eric Bieniemy en een stoere verdediging met onder meer Alfred Williams, Greg Biekert, Tsjaad Bruin en Kanavis McGhee.
Als hij erover nadacht, koos McCartney bijna voor een carrière als basketbalcoach.
McCartney, geboren in Riverview, Michigan, speelde center en linebacker aan de Universiteit van Missouri, waar hij zijn vrouw ontmoette. Later coachte hij basketbal en voetbal op een middelbare school in Dearborn, Michigan. Zijn teams waren ook goed en veroverden elk de staatstitel in 1973.
Hij trok de aandacht van voetbalcoach Bo Schembechler uit Michigan, die wilde dat McCartney zich bij zijn staf in Michigan zou voegen. Alsof dat nog niet genoeg was, spoorde basketbalcoach Johnny Orr uit Michigan hem aan om zich bij zijn staf aan te sluiten.
McCartney kon niet beslissen. Zijn vrouw gaf hem een eenvoudig advies: volg zijn hart.
Hij stapte in de wereld van het universiteitsvoetbal.
McCartney leerde acht seizoenen onder Schembechler, totdat zich een kans voordeed om zijn eigen team te begeleiden. Toen wijlen Chuck Fairbanks Colorado verliet om betrokken te raken bij de New Jersey Generals in de beginnende United States Football League, vroeg McCartney aan Schembechler of de Hall of Fame-coach een goed woordje voor hem wilde doen.
De steun van Schembechler woog zwaar, en de toenmalige atletiekdirecteur van Colorado, Eddie Crowder, gaf McCartney de positie.
Het was een moeilijke start voor McCartney met slechts zeven overwinningen in zijn eerste drie seizoenen, waaronder een 1-10 finish in 1984. Toen begonnen de zaken te veranderen.
Zijn laatste seizoen bij de Buffaloes was 1994, toen de ploeg met 11-1 achterbleef op een roster met Kordell Stewart, Michael Westbrook en wijlen Rashaan Salaam. Dat seizoen kenmerkte het „Miracle in Michigan“, waarbij Westbrook een TD-vangst van 64 meter van Stewart binnenhaalde op een weesgegroet toen de tijd verstreek in een overwinning in Michigan. Salaam haastte zich ook naar 2.055 yards en won de Heisman Trophy.
McCartney zorgde ook voor de volgende golf coaches, mentorassistenten zoals Gary Barnett, Jim Caldwell, Ron Dickerson, Gerry DiNardo, Karl Dorrell, Jon Embree, Les Miles, Rick Neuheisel, Bob Simmons, Lou Tepper, Ron Vanderlinden en John Polsen.
De afgelopen jaren zag McCartney kleinzoon Derek in de verdedigingslinie spelen in Colorado. Dereks vader, Shannon Clavelle, was van 1992 tot 1994 verdedigingslijnwachter voor Colorado voordat hij een paar seizoenen in de NFL speelde. Dereks broer, TC McCartney, was quarterback bij LSU en is de zoon van wijlen quarterback Sal Aunese uit Colorado, die in 1987 en ’88 voor Bill McCartney speelde voordat in 1989 de diagnose maagkanker werd gesteld en zes maanden later op 21-jarige leeftijd stierf.
Toen hij opgroeide, ging Derek McCartney vaak naast het huis van zijn grootvader naar zijn verhalen luisteren. Hij werd ze nooit moe.
Derek nam de verhalen in zich op over Salaam die de Heisman Trophy won en hoe Colorado de Notre Dame versloeg in de Orange Bowl en zo de nationale titel veroverde. Zijn grootvader had een foto van het beroemde toneelstuk in Michigan en een knop die hij moest indrukken om het uitgezonden geluid te horen.
Als ik voor Colorado speelde, ging er bijna geen dag voorbij dat iemand Derek niet vroeg of hij op de een of andere manier familie was van de coach.
„Ik vind het leuk als dat gebeurt,“ zei Derek.
Rapportage door Associated Press.
(Wil je geweldige verhalen rechtstreeks in je inbox? Maak of log in op uw FOX Sports-account, volg competities, teams en spelers en ontvang dagelijks een gepersonaliseerde nieuwsbrief.)
Haal meer uit universiteitsvoetbal Volg je favorieten voor informatie over games, nieuws en meer
Source link
