Ambtenaren van het Witte Huis zeiden vrijdag dat de waarheid achter de mysterieuze kwalen die bekend staan als het Havana-syndroom nog steeds onbekend was, wat in tegenspraak is met een nieuw inlichtingenrapport over wat spionnen en diplomaten de afgelopen negen jaar is overkomen.
Vrijdag het kantoor van de directeur van de Nationale Inlichtingendienst heeft een bijgewerkte beoordeling van de aandoeningen vrijgegevenEen die de eerdere conclusie dat geen enkele buitenlandse regering daarvoor verantwoordelijk was, grotendeels versterkte. Maar het document, an update van de conclusies van de inlichtingengemeenschap in 2023merkte op dat twee spionagediensten, althans op subtiele wijze, hun standpunten hadden gewijzigd.
Het Witte Huis merkte die verschuiving op in een briefing met verslaggevers, terwijl het Bureau van de Directeur van de Nationale Inlichtingendienst een aparte briefing gaf die qua nadruk en toon sterk verschilde.
Het was een uiterst vreemde noot voor het einde van de ambtstermijn van president Biden. Terwijl de nieuwgekozen president Donald J. Trump tijdens zijn eerste termijn regelmatig de bevindingen van spionagediensten in twijfel trok, heeft het Witte Huis van Biden het analytische werk van zijn inlichtingengemeenschap omarmd. Maar vrijdag kozen overheidsfunctionarissen voor een heel andere aanpak dan die van hun inlichtingendiensten.
De incidenten en symptomen werden voor het eerst gemeld in Cuba in 2016 en werden gezamenlijk het Havana-syndroom genoemd. De kwalen, die de regering Anomalous Health Incidents (AHI’s) noemde, bleven bestaan tijdens de regering-Trump en bereikten een hoogtepunt in het eerste jaar van de regering-Biden.
Spionnen en diplomaten over de hele wereld meldden dat ze een geluid hoorden of een verandering in druk voelden voordat ze last kregen van een reeks symptomen, waaronder migraine, duizeligheid en misselijkheid. Sommige symptomen houden al jaren aan en lijken op de symptomen die gepaard gaan met traumatisch hersenletsel.
Een hoge regeringsfunctionaris, die op voorwaarde van anonimiteit sprak om gevoelig materiaal te bespreken, zei dat het er uiteindelijk op neerkwam dat het mysterie bleef bestaan, en merkte op dat de regering open moest staan voor het feit dat “we niet alle antwoorden hebben.”
Administratieve functionarissen benadrukten dat sommige instanties het nu niet eens waren met de algemene conclusies van de inlichtingengemeenschap. Sean Savett, de woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad, zei dat de nieuwe beoordeling “een verschuiving in de belangrijkste oordelen van sommige inlichtingencomponenten omvat” en het belang van voortgezet onderzoek en onderzoek naar de kwesties versterkt.
Maar een ambtenaar van het Bureau van de Directeur van de Nationale Inlichtingendienst, die op voorwaarde van anonimiteit sprak om gevoelig materiaal te bespreken, zei dat de algemene conclusie van een meerderheid van de agentschappen onveranderd bleef. Zij achten het “zeer onwaarschijnlijk” dat een buitenlandse tegenstander verantwoordelijk is voor de kwalen.
De inlichtingenfunctionaris zei dat gevoelige informatie, en niet een gebrek aan bewijs, verschillende instanties tot die conclusie had geleid.
Ambtenaren hebben eerder gezegd dat geen enkele communicatie of andere informatie erop wees dat Rusland, China, Cuba of een andere tegenstander de aanvallen hadden georkestreerd. Uit sommige inlichtingen blijkt dat buitenlandse agenten in verwarring waren over de beschuldigingen van het Havana-syndroom.
De twee instanties die hun standpunt hebben gewijzigd, geloven nog steeds dat het onwaarschijnlijk is dat een buitenlandse regering verantwoordelijk was. Maar ze hielden de mogelijkheid open dat een buitenlandse regering een nieuw wapen of prototype had ontwikkeld om Amerikaans overheidspersoneel schade toe te brengen, hoewel een van de instanties oordeelde dat het onwaarschijnlijk was dat een dergelijk apparaat was gebruikt.
Sommige mensen die lijden aan het Havana-syndroom en hun wettelijke vertegenwoordigers bekritiseerden de conclusie van het nieuwe inlichtingenrapport en prezen het Witte Huis voor het aandringen op hernieuwd onderzoek.
Mark Zaid, een advocaat die verschillende mensen vertegenwoordigt die lijden aan het Havana-syndroom, zei dat de inlichtingendiensten ‘de waarheid bleven verbergen’.
“Dat de verklaring van het Witte Huis verschilt van die van de inlichtingengemeenschap, een entiteit die naar verluidt wordt gecontroleerd door de president, spreekt boekdelen over het gebrek aan integriteit van het bewijsmateriaal dat ten grondslag ligt aan elke conclusie dat een buitenlandse regering niet betrokken is bij AHI-aanvallen op Amerikanen,” zei meneer Zaid.
Mark Lenzi, een functionaris van het ministerie van Buitenlandse Zaken die symptomen ontwikkelde tijdens zijn diensttijd in China en nog steeds wordt behandeld voor aandoeningen van het Havana-syndroom, zei dat hij geloofde dat gepulseerde microgolfstraling, een soort gericht energieapparaat of wapen dat hersenletsel kon veroorzaken, verantwoordelijk was voor de kwalen.
“Het Witte Huis heeft absoluut gelijk als het sceptisch en afwijzend staat tegenover deze bevooroordeelde en onnozele schijnbeoordeling”, zei Lenzi.
