Van begin tot eind, het eerste (en helaas enige) seizoen van KAOS was prachtig geschreven. In deze moderne hervertelling van de Griekse mythologie is alles gewoon voelt super homo. (Waarschijnlijk omdat de oude mythologie om te beginnen echt homo is en omdat Dionysus, een openlijk vreemde levensgenieter die op zoek is naar een doel in het leven, een instrumentale rol speelt.) Maar wat mij echt is bijgebleven tijdens het bingewatchen van deze nu geannuleerde serie was Caeneus' trans-verhaallijn. Gespeeld door transacteur Misia Butlerwordt Caeneus afgebeeld als het kind van een vrouw uit het Amazonegebied die eruit wordt gezet omdat alleen vrouwen in de gemeenschap mogen leven en hij niet kan verbergen dat hij een man is. De nuchterheid van zijn transmasc-verhaallijn was anders dan alles wat ik eerder op tv had gezien. Er was geen ‘coming out’-moment of overgang op het scherm; Caeneus was gewoon wie hij was. — Catherine Mhloyi
Echte detective: Nachtland
Donker, humeurig en speelt zich af in Alaska, midden in de winter, Echte detective: Nachtland is een echte misdaadserie als geen ander. Met vreemde iconen in de hoofdrol Jodie Foster En Kali Reisvolgt de HBO-serie twee rechercheurs die in de besneeuwde duisternis naar antwoorden zoeken nadat een Inuit-gemeenschapsorganisator en geboortewerker is vermoord. Nacht land portretteert op meesterlijke wijze de lopende kwesties van landsoevereiniteitcorrupte politiesystemen die zich richten op inheemse volkeren, en de onevenredige aantallen waarmee inheemse vrouwen, tweegeesten en meisjes (MMIW2SG) worden vermoord of vermist. Tegen de ijzige achtergrond van de zonloze dagen van de poolcirkel weigert de show de politie per definitie als helden af te schilderen; in plaats daarvan, dit seizoen van Echte detective laat zien wat het betekent om gerechtigheid te zoeken, terwijl de instellingen die je zogenaamd beschermen, feitelijk vastbesloten zijn je te vernietigen. Dit is voor degenen onder ons die tijdens de koudere maanden iets broeierigs en sfeervols nodig hebben. — Quispe López
Fantasma's
Fantasma's is het soort programma waarvan je je afvraagt hoe het ooit groen licht heeft gekregen, omdat het simpelweg te fantasierijk, te slim en te, nou ja, antikapitalistisch is om te bestaan – en niet minder op een groot platform als HBO. Maar het feit dat de show aanvoelt als een wonder in de hedendaagse, door inkomsten gedreven entertainmentindustrie, spreekt ook tot de kernstelling ervan. De nieuwste toevoeging aan de opkomende auteur Het groeiende oeuvre van Julio Torresvolgt de schetsreeks van zes afleveringen het personage Julio (gespeeld door Torres) terwijl hij probeert te ontsnappen aan de onderdrukkende bureaucratie van het moderne Amerikaanse leven door te proberen zijn bewustzijn naar de cloud te uploaden. Maar daarbij valt Julio nog meer in konijnenholen vol eindeloze bureaucratische obstakels. De show, tot leven gebracht via campy, surrealistische decors en onvergetelijke cameo's, neemt de kijker mee door een reeks dromerige vignetten die op briljante wijze de absurditeit en de verveling van het leven onder het laatkapitalisme verwoorden. Maar het is leuker dan dat het klinkt; denk aan een homohamster-nachtclub, een Pommeren gevangen in een vervloekt portret, een robot die acteur wil worden, en een klein smurfachtig wezentje dat ook een socialemediastrateeg is. Fantasma'szoals de meeste Torres-projecten, is meteen een cultklassieker. — Sara Burke