“Niets eindigt ooit.” Deze drie kleine woorden klonken gisteravond luid door Brooklyn’s Rule of Thirds Atmos Hoofdredacteur Willow Defebaugh verwelkomde creatieven, wetenschappers, medewerkers en leden van de Atmos team en BIOME, allemaal bijeen om de uitgave van het tiende deel van ons gedrukte tijdschrift te vieren, Hiernamaals.
Dit concept van niets dat werkelijk eindigt, was de kiem voor de Hiernamaals kwestie, zei Defebaugh, nadat hij het graffiti op een muur in Brooklyn, slechts enkele blokken van de locatie, had gezien. Het herinnerde er ook aan dat, ondanks een jaar van hartverscheurende verliezen en klappen voor de toekomstige vooruitgang op het gebied van het klimaat, onze toewijding aan het beschermen van mensen en de planeet nooit voorbij is. “Het werk gaat door”, zei ze.
Het thema werd op kunstzinnige wijze weerspiegeld in de omgeving van de gasten en maakte deze belofte waar. Bij het betreden van de ruimte werden gasten begroet hangende afdrukken van verschillende ecosystemen die bijdragers voor de kwestie hebben vastgelegd, variërend van een eenzame ijsbeer in het smeltende Noordpoolgebied tot een orang-oetan gehuld in een weelderig, maar bedreigd regenwoud in Indonesië.
Naast de afbeeldingen, a projectie van de film van fotograaf Tom Johnson waarin Japanse butohdansers op het eiland Oshima op de achtergrond worden gespeeld. Deze projectie kwam al snel tot leven voor het publiek toen hoofddanser Norihito Ishii – die vanuit Japan reisde – twee boeiende liveoptredens gaf. Ishii sloot zich ook aan bij Johnson en Defebaugh voor een discussie over de oorsprong van butoh en hoe de angstaanjagende kunstvorm het thema van het hiernamaals weerspiegelt.
De avond werd voortgezet met een speciale DJ-set van musicalkunstenaar Oyinda en verzorgd eten en drinken verzorgd door Rule of Thirds, tegen een achtergrond van buitenaardse botanische displays van Mimosa. Een laatste toost kwam met het verstommen van vrolijk gebabbel, een korte pauze in oprechte gemeenschap en een laatste verzoek van Defebaugh: de dood een uitnodiging laten zijn om echt goed te worden in het leven. Om een aanwezige deelnemer aan het leven te zijn, toegewijd aan het cruciale werk dat voor ons ligt, en open voor verbinding en de wonderen die we proberen te beschermen.
