Andy Warhols nooit eerder vertoonde foto's van zijn geliefde Jon Gould

Onder de stijve zilveren pruik en de volomrande bril lag het wildromantische hart van Andy Warhol. Als meester van de mystiek wierp hij zichzelf op orakelachtige wijze, waardoor hij voor altijd een meedogenloze nieuwsgierigheid opwekte naar wie hij werkelijk was. Toen hij volwassen werd in een tijd waarin homoseksualiteit nog steeds gecriminaliseerd was, hulde Warhol zich in aseksualiteit terwijl hij zijn verlangens de vrije loop liet in het werk.

“Het spannendste is dat je het niet doet. Als je verliefd wordt op iemand en het nooit doet, is het veel spannender”, besluit hij De filosofie van Andy Warhol (van A naar B en weer terug), zijn historische zelfhulpmemoires uit 1975. Hij positioneerde zichzelf publiekelijk als de volmaakte voyeur met de film uit 1964 Blaas baan voordat hij Joe Dallesandro met de film uit 1968 in een underground queer-icoon transformeerde Vlees. Hij creëerde ook meer privé, expliciete werken, waaronder homo-erotische tekeningen in de jaren vijftig en Geslachtsdelen en torso'seen serie polaroidfoto's uit 1977 van mannelijke hustlers die gemakkelijk te vinden zijn in het legendarische homoverblijf Everard Baths.

Maar maken Geslachtsdelen en torso's kostte Warhol veel meer dan hij had kunnen dromen: zijn relatie met interieurontwerper Jed Johnson, die de naaktfoto's als een daad van verraad zag en kort voor Kerstmis 1980 vertrok. Hoewel Warhol een liefhebber was van Studio 54, was hij op 52-jarige leeftijd niet geschikt voor een vrijgezellenleven en richtte hij zijn zinnen op Jon Gouldeen onstuimige 26-jarige directeur bij Paramount Pictures die, net als Johnson, ook een tweelingbroer had genaamd Jay. 'Ik moet nu gewoon verliefd zijn, anders word ik gek', zei Warhol. Dat Gould in de kast zat, heeft de intriges misschien alleen maar vergroot, omdat hun relatie een geheime relatie werd die alleen bekend was bij Warhols binnenste cirkel tot de Netflix-serie van 2022. De dagboeken van Andy Warhol.

Pas nu kan het verhaal volledig worden verteld, met de Jon Gould-collectie van Andy Warhol-foto's. Onder leiding van kunsthandelaar en curator James Hedges IV, oprichter van Hedges-projecten's werelds grootste privécollectie van Andy Warhol-foto's, omvat de Jon Gould-collectie zo'n 300 foto's die Warhol aan Gould gaf en die door de familie werden doorgegeven na zijn dood aan aids in 1986. “Van 1980 tot 1985 was Andy Warhol meer geobsedeerd door Jon Gould dan wie dan ook in zijn leven, en Jon Gould was zonder twijfel het meest gefotografeerde onderwerp van Andy Warhol; niemand komt zelfs maar in de buurt. Er is hier iets ongelooflijk gepassioneerds aan de hand”, zegt Hedges, die dit buitengewone hoofdstuk eindelijk aan het licht heeft gebracht.”

Afkomstig uit een vooraanstaande familie uit New England, waarvan de wortels in Massachusetts dateren van vóór de Revolutionaire Oorlog, genoot Gould een bevoorrecht leven, waarbij zijn schoonheid, charisma en pauwachtige vertoon van mannelijkheid Warhol als catnip bewees. “Warhol had een gevoel van verlangen en buitenstaanders zijn, en Jon Gould was het voorlaatste kruispunt van al zijn fantasieën,” zegt Hedges, die heeft samengewerkt met Pat Hackett, redacteur van de Dagboekenwaarbij de foto's aan de inzendingen werden gekoppeld om een ​​gelaagd portret van de kunstenaar tijdens zijn laatste jaren te onthullen.

“Van 1977 tot 1987 gebruikte Warhol deze 35 mm-camera (hem gegeven door kunsthandelaar Thomas Ammann) om foto’s te maken van alles: zijn werk, kunstmaakprocessen, reizen, zijn obsessies, fetisjen, beroemdheden, sociale omgevingen, banale objecten in zijn omgeving – en elke dag van de laatste tien jaar van zijn leven gedocumenteerd”, zegt Hedges, die opmerkt dat het volledige archief van 130.000 zwart-witfoto'sdat is gedigitaliseerd door het Cantor Arts Center van Stanford University en beschikbaar is gesteld voor het publiek. Samen genomen, het archief en Dagboeken word een moderne Rosetta Stone in het privéleven van Andy Warhol.

Goulds komst in het leven van Warhol betekende een belangrijk keerpunt. “Vroeg opgestaan ​​en het zag er prachtig uit, maar ik zit in een periode waarin ik denk: waar gaat het allemaal over?” zei Warhol in de Dagboeken op 16 april 1981. “Ik stelde het vertellen van mijn emotionele problemen in het Dagboek uit, want afgelopen Kerstmis, toen ik ruzie had met Jed (Johnson) en hij verhuisde, kon ik het niet aan om erover te praten … Ik heb het wanhopige gevoel dat niets iets betekent. En dan besluit ik dat ik moet proberen verliefd te worden, en dat is wat ik nu doe met Jon Gould, maar dan is het gewoon te moeilijk.

Terwijl Warhol worstelt met zijn emoties, richt zijn gedachten zich op het bedrijfsleven en droomt hij van een Paramount-samenwerking die nooit zou komen. Maar in Gould zou hij de muze van zijn leven hebben en, zoals de tijd heeft geleerd, was Warhols toewijding meer waard dan goud. „Als ik bij zijn tweelingbroer Jay zit en met hem over Jon's leven praat, krijg ik een beeld van hoeveel liefde, tederheid en zorg er tot op de dag van vandaag is voor zijn verloren broer“, zegt Hedges. “Dat ik de kans krijg om voor dit materiaal te pleiten, neem ik heel serieus. Dit zijn dierbare herinneringen, die de persoonlijke kant van hun genegenheid en liefde vastleggen.”