Nu we het einde van 2024 naderen, herdenken we de mensen die deze sterfelijke spiraal hebben verlaten en nu in onze collectieve verbeelding leven. Deze bescheiden lijst van muzikanten, componisten en zangers is slechts een fractie van de vele mensen die we dit jaar hebben verloren, maar wordt benadrukt vanwege hun bereidheid om zich uit te spreken ten gunste van de mensenrechten in het licht van onverdraagzaamheid.
Quincy Jones
De iconische componist, producer en muzikant, al tientallen jaren beroemd om zijn betrokkenheid bij populaire muziek met grootheden als Ray Charles en Michael Jackson tot Celine Dion, overleed in 2024 op 91-jarige leeftijd. Jones’ onvermoeibare werk op het gebied van muziek werd alleen geëvenaard door het werk dat hij daarvoor deed belicht de bijdragen van zwarte kunstenaars aan de Amerikaanse cultuuren creëer ruimtes voor zwarte artiesten die voorheen niet beschikbaar waren. Hij produceerde en dirigeerde niet alleen de humanistisch volkslied ‘Wij zijn de wereld’, maar hij ook beschreven Donald Trump als een ‘gekke klootzak. Geestelijk beperkt– een megalomaan, narcistisch. Ik kan hem niet uitstaan.”
Hij zal gemist worden.
Johnny Canales
Het gezin van Canales, geboren in Mexico tijdens de Tweede Wereldoorlog, verhuisde naar Texas waar hij is opgegroeid. De Tejano-zanger begon een tv variétéshow die een ruimte creëert voor Mexicaanse muziek en artiesten om te floreren voor een breder publiek. Het liet het televisiepubliek kennismaken met muziek en cultuur die sindsdien het populaire muzieklandschap hebben doordrongen.
Liam Payne
De voormalige One Direction-popster stierf dit jaar op tragische wijze nadat hij per ongeluk van een hotelbalkon was gevallen. Hoewel boybands en hun leden er niet om bekend staan dat ze zich veel in de politiek verdiepen, maakte Payne duidelijk waar hij stond op het gebied van vrouwenrechten.
DJ Clark Kent
DJ Clark Kent was een legendarisch figuur in de hiphop, met diepe wortels in New York City, en Brooklyn in het bijzonder. Hij geld ingezameld voor democratische politiciwas een ambassadeur voor hiphop, en dat was hij ook openlijk vijandig tegenover Donald Trump.
Wayne Kramer
Hij was medeoprichter van het in Detroit gevestigde MC5, waarvan de oorspronkelijke line-up eind jaren zestig tot begin jaren zeventig een korte en invloedrijke periode kende. De band beïnvloedde decennialang legioenen punkmuzikanten en fans. De MC5 was onbeschaamd links in hun politieke opvattingen, iets dat Kramer nooit heeft verlaten. “We hebben een ellendige oplichter in het Oval Office, die een totale minachting heeft voor de rechtsstaat en het politieke proces voor zijn eigen doeleinden probeert te manipuleren, net als Richard Nixon,” vertelde Kramer. Salon bij het beschrijven van Trump in 2018.
Ken Pagina
Page was vooral bekend door haar hoofdrol in de langlopende musical ‚Cats‘ en als Oogie Boogie in de animatiefilm ‚The Nightmare Before Christmas‘. openlijk homo in een tijd dat dat veel minder gebruikelijk was. Tijdens de COVID-19-pandemie was hij dat wel vocaal in het ondersteunen van de Black Lives Matter-beweging, en het leggen van banden met de LGBTQ+-gevechten uit zijn jeugd, waardoor een boodschap van hoop voor jonge progressieven overal ter wereld wordt gepromoot.
Kris Kristofferson
Kristofferson deed het allemaal. Hij was een militaire veteraan en een anti-oorlogsactiviteitenT. Hij heeft voor gevochten rechten van werknemersaltijd anderen verdedigend tegenover kleingeestigheid.
“Ik ben al heel lang radicaal. Ik denk dat het erg is. Ik zou beter verkoopbaar zijn als een rechtse redneck,” vertelde Kristofferson Esquire-tijdschrift uit 2006. ‘Maar ik ben hierin begonnen om de waarheid te vertellen zoals ik die zag.’
Steve Albini
Albini produceerde albums voor tientallen bands, waaronder legendarische acts als Nirvana, the Pixies, The Breeders, Urge Overkill en PJ Harvey. Hij was een walk-the-walk politiek bewuste punk uit Chicago. Hij actualiseerde zijn overtuigingen en verontschuldigde zich voor zijn fouten uit het verleden met een integriteit die het waard is om van te leren.
Bernice Johnson Reagon
Reagon was medeoprichter van de a capella-groep Freedom Singers, die deel uitmaakte van de burgerrechtenprotestgroep uit de jaren zestig, de Student Nonviolent Coördinatiecommissie. Ze was cultuurhistoricus en curator bij het Smithsonian Institution, waar ze de Amerikaanse ervaringen vastlegde die reactionairen aan de rechterkant graag zouden willen vergeten.
