Ook al wil je slagen, ook al heb je grote dromen voor jezelf, je wilt jezelf niet zo hard pushen dat je opbrandt. Hier zijn een paar signalen dat u moet vertragen en een pauze moet nemen. Vergeet niet dat uw geestelijke gezondheid belangrijk is. Je moet de signalen die je nodig hebt om te ontspannen niet negeren.
Zelfs de kleinste ongemakken kun je niet aan.
Als er iets kleins misgaat, heb je het gevoel dat je de controle verliest. Het maakt niet uit of het probleem klein is, want elk klein dingetje dat fout gaat, voelt als een enorme ramp. Je merkt dat je soms onredelijk boos wordt, en ook al weet je dat je belachelijk bent, je kunt jezelf niet tegenhouden.
Je bent mentaal en fysiek uitgeput.
Het maakt niet uit hoeveel uur slaap je per nacht krijgt. Je wordt nooit uitgerust wakker. Je wilt altijd op snooze drukken en meteen weer naar bed gaan. Je hebt veel meer zin om 's nachts te slapen dan om 's ochtends aan je dag te beginnen.
Het ontbreekt je aan motivatie.
Je energie bevindt zich op een absoluut dieptepunt, en dat is al een tijdje zo. Zelfs als je iets doet waar je van houdt, vind je het moeilijk om enthousiast te worden over de taak die voor je ligt. Je bent gewoon niet in de stemming. Je hebt geen zin om werk gedaan te krijgen. De passie die je vroeger had voor je werk ontbreekt.
Je begint met uitstellen.
Jij Echt wil niet werken. Het liefst zou je slapen. Of eten. Of de was doen. Of letterlijk iets anders dan aan het werk gaan. Je merkt dat je je dag steeds later begint. Het is moeilijk voor u om uit bed te rollen. Zelfs als je voorheen geen hekel had aan wat je deed, begin je er nu aspecten van te haten.
Je hebt moeite met concentreren.
Je bent altijd aan het dagdromen terwijl je je op je werk moet concentreren. Er is niets mis, precies. Je voelt gewoon Bleh. Je geest is in een mist. Het blijft maar dwalen en je blijft domme fouten maken die je normaal gesproken meteen zou opmerken.
Je hebt geen gevoel van voldoening.
Je hebt altijd het gevoel dat je meer zou moeten doen. Zelfs als je een superproductieve dag hebt, ben je niet trots op jezelf. Je voelt geen voldoening over al je harde werk. Sterker nog, je voelt je een mislukking. Je hebt het gevoel dat het je nooit gaat lukken en je weet niet zeker welke stap hierna komt.
U heeft hoofdpijn of buikpijn veroorzaakt door het werk.
Je emoties zijn meer verbonden met je lichaam dan je denkt. Als je overstresst bent, kun je je ziek gaan voelen. Het kan zijn dat je het gevoel hebt dat je uit elkaar valt, zowel fysiek als emotioneel.
Huilen is een alledaags iets geworden.
Je bent zo gefrustreerd door je werk dat je dagelijks in tranen uitbarst. Je bevindt je op een punt waarop wat je doet je emotioneel uitput. Of het nu tranen van frustratie of woede zijn, je zou niet elke dag moeten huilen vanwege je stress. Als je letterlijk in tranen bent, moet je jezelf een welverdiende pauze gunnen.
